DEMİR ECEDEN
patron bizi sebepsizce kapıda beklememizi dedi. sanırım bu da bir oyun. bu sırada hayatımı özetleyeyim. bebek iken patron yani babam bizi evlatlık almış hepimizi ayrı şehirlerden. mesela be İzmirliyim. Leyla da mersinli . Gizem ise İstanbullu. şu an İstanbul da ünlü mafyanın yanında sağ koluyuz. 3 yaşımızdan beri buna hazırlandık. 15 yaşımızda ilk göreve çıktık. herkes bizden korkarken biz kapıda bekliyoruz. kim olduğunu bilsek.
"kızım ben çok sıkıldım ya! kim bunlar patronu bekletiyor" diyerek isyana giren gizeme 'sus yoksa hıncımı senden alırım cesur yürek' bakışımı attım. hemen ağzına hayali fermuar çekti. hafifçe yandan sırıttım.ve önüme döndüm. o sırada bir araba önümüzde durdu. içinden üç adet adam indi önce bize baktılar sonra da birbirlerine. ee! yeter
"içeri hadi!" dedim sinirlice gerçi hep sinirliyim o ayrı konu da. uzun boylu esmer bana garipçe bakıp içeri girdi onlarda arkasından devam etti. bizde içeri geçince patron çoktan selamlaşmış . onun yanına geçtik ben sağımda gizem solunda leyla da benim yanımda idi. kolunu omzuma atıp saçımı öptü. bu adam resmen babam ya. hiç art niyetli değil şimdiden söyleyeyim.
"oha yuh benim yaşımda kız!" dedi o bana garipçe bakan sırık. patron güldü.
"demir kızları al ve antreman odasına git birazdan geliyorum."
"peki patroncum hadi kızlar ileri marş."
"kaptan" dedi leyla ona baktım
"buyur gülüm"dedim abaza gibi
"ben odama çıkayım önce ne dersin malum bununla kavgaya giremem" dedi ona hafifçe sırıtıp onu başımla onayladım yani izin verdim. o da gitti. bizde cesur yürekle aşağı indik. odadan gelen sesle yani bi' adam vardı onun olduğu odadan ses gelince hemen içeri daldım adam masadaki bıçağı almaya çalışıyordu güya kaçacak. beni görünce dondu.
"memo!!" diye bağırdım korumaya hemen içeri girdi
"neredeydin memo"
"ya demir ben tuvalete gittim"
"memo ip değil zincirle bağlayın bunu bizzat ben ilgilenecem onla"
"peki demir"
benim yanımdaki cesur yürek de hemen atladı
"ben işkence yapıcam buna! aklımda süper fikirler var!" dedi benim cesurum
"neymiş o?" bunu diyen ben değilim patron
"patroncum neler düşündüm neler"
"tamam yemekte konuşuruz hem tanışmanız gereken biri var"
"peki patroncuğum"dedi arkadan sessiz melek hangi ara geldi lan o oraya üstünü değiştiriyordu. hemen yemek odasına geçtik. o üçlü buradaydı. bunlar ne ayak?
" kızlar bunlar benim oğullarım ve yeğenim"
"ne!?!" dedik bunu beklemiyorduk ilk şoku atlatan bendim
"bizim niye haberimiz yok be patron" dedim
"ayıp ettin beni kaybettin patron!" dedi gizem
"haberimiz olsaydı en azından bizi o kadar beklettikleri için döverdik." dedi leyloş.
"şimdi var işte kızlar bu barış , bu kerem bu da melih"
"selam" dediler aynı anda bende kaptanlık görevimle
"ben demir , bu leyla bu da gizem" dedim soğukkanlı bir şekilde selam tanıştığıma memnun oldum mu diyecektim hayır. az önce üvey kardeş ve üvey kuzenle tanıştım gerçi aynı soyadı taşımıyoruz. uf beyin firar bu konuyu adam döverken düşünürüm. sonra iki saattir kızlarla ayakta olduğumuzu anladım ve hemen her zamanki yerime oturdum. onlarda benle oturdu. tam yiyecem memo geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKın yolunda bir mafya ( TAMAMLANDI )
Fanfictionsadece bir kaç aptalla arkadaşım bu yüzden anormal olabilirim bu benim sorunum değiil! * mezar taşına o gün beynini evde unutmuştu yazın lan *sevgi güçsüzlük demektir sevme ki gözünü kırpmadan vurabilesin * kan mideni bulandırmıyorsa , ölümden ko...
