"Niall ik kan dit niet meer! Ik val elke avond huilend in slaap. Ashton slaapt dan al. Ik wil hem er niet mee lastig vallen! Ik ben verdomd onzeker hier door geworden. Mijn beste vriend herkent me geen eens meer qua innerlijk. Het enige wat ik nu wil doen is me afgepakt. Alles is me afgepakt in mijn leven. Waarom leef ik?Ni ik kan dit niet meer!" zeg ik huilend.
Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Vandaag had ik weer een gesprek met Niall. Nou hij wou een gesprek met me.
"Luke en nu luister je naar mij okay?! Je kan dit! Jij bent sterk! Ja misschien denk jij zo niet. Maar als je zwak was geweest zat je hier nu niet! Ashton wilt juist dat je er met hem over praat! Hij kan je helpen hierin. Dat is voor jullie allebei beter. Hij heeft hier ervaring mee. Praat met hem over je onzekerheid en over dat je jezelf niet accepteert okay? Ga je dat doen?"
Huilend kijk ik op naar Niall. Aan zijn gezicht kan ik zien dat hij het meent. Als ik zie dat Niall op antwoord wacht, knik ik gauw.
"Als je het te moeilijk vind wil ik je er bij helpen! Je leeft voor een reden Luke, onthoud dat! En je moet een andere uitweg vinden dan snijden. Je verpest daar je lichaam mee! Je speelt gitaar toch? Als je de drang voelt ga naar de muziek kamer en ga gitaar spelen. Zoek afleiding Lukey!"
JE LEEST
Lost Boy
Fanfiction'I am a lost boy from Neverland Usually hanging out with Peter Pan And when we're bored we play in the woods Always on the run from Captain Hook "Run, run, lost boy," they say to me. Away from all of reality - Lost Boy' Started ~ 28 mei 2016 Ended ~...
