2 maanden later
Ashton is weer terug in de kliniek. Zijn depressie is weer terug gekomen. Hij ligt weer bij mij op de kamer. Hij herinnert zich niks meer er zijn geen nieuwe herinneringen terug gekomen. Wel doet hij nog steeds dezelfde dingen als voorheen.
Soms hoor je wel eens dat als iemand uit een coma komt dat ze dan van karakter veranderen maar Ashton gelukkig niet. Telkens als ik een nachtmerrie hebt komt hij bij mij liggen. En me vast houden, beschermen tegen de nachtmerries. Zoals vannacht.
"Luke? Pstt slaap je al?" Fluistert hij. Ik schud met mijn hoofd die op zijn borstkast ligt. Met zijn ene hand gaat hij door mijn haar. Zijn andere hand wrijft hij over mijn zij. Fuck dit gaat niet goed. "Heeft kleine Luke een probleempje hmm?" Fluistert Ashton in mijn oor. Zijn stem kriebelt over mijn nek. Hij zoent mijn nek. Zachtjes zuigt hij erop. "Slaap lekker Luke!" Lacht hij.
JE LEEST
Lost Boy
Fanfiction'I am a lost boy from Neverland Usually hanging out with Peter Pan And when we're bored we play in the woods Always on the run from Captain Hook "Run, run, lost boy," they say to me. Away from all of reality - Lost Boy' Started ~ 28 mei 2016 Ended ~...
