Veertig - Luke

164 22 7
                                    


  "Nee." "Ja!" verschrikt kijken we naar mekaar. "Ik laat jullie wel even alleen praten." zegt Nicole waarna ze gauw wegloopt. "Wil jij geen kinderen?" vraag ik verbaasd. "Euh ja ik weet het niet daarom zei ik nee denk ik." zegt Ashton twijfelend. "Ow..." "Sorry als ik nu je droom heb verpest, word gelukkig met iemand anders die wel kindjes wilt!" zegt Ashton. Ik kijk hem aan. "Sorry, word gelukkig met iemand anders Luke. Iemand die het je wel waard is. Goodbye Luke!" fluistert Ashton waarna hij wegrent. 

Huh wacht wat? Is het nu over? Lashton Hemwin is dead? Ik barst in tranen uit. Ik heb hem verloren, alleen maar vanwege mijn kinderwens. Ik had er tegen in moeten gaan. Ik ben zo dom. Nu denkt hij dat ik niks om hem geef. Voorzichtig voel ik twee armen om me heen. Aan de geur ruik ik dat het Michael is. Ik klamp me aan hem vast. 

"Hij is weg Michael, hij is weg!" fluister ik. Hij is weg en komt niet meer terug. Ik heb het verpest helemaal verpest. "Rustig Luke, hij is niet weg dat kan niet!" "MICHAEL HIJ IS WEG! IK HEB HEM WEGGEJAAGD!" schreeuw ik naar hem. "Lucas Robert Hemmings! Luister even heel goed, als je echt van hem houdt ga je hem terug halen!" zegt Michael heel kalm. Ja ik ga hem proberen terug te krijgen. Ik ga er alles aan doen!

Lost BoyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu