CHAPTER TWO

1 0 0
                                    


"Goodmorning Queen, hoy gising kana baka ma-late ka nyan. Kasi ako tapos na sa lahat. Una nalang ako sayo papasok ha magkita nalang tayo sa canteen. Bye! "

"Ge layas." antok na sagot ko.

Hindi ko parin minulat ang mga mata ko. Ang sarap pa naman matulog. Buti nalang hindi maaga ang klase ko ngayon mamayang 8 pa. May isang oras pa ako para mag ready para pumasok. Tinatamad pa naman ako basta Monday. Ang daming gawain nakainis talaga di pa ako nakapagstudy, shemaay! May long quiz pala kami ngayon. Bahala na nga lang mangopya nalang ako. Hindi naman ako bobo sadyang tinatamad lang naman talaga ako mag aral. Tapos kulang pa ako sa tulog dahil binulabog lang naman ako ng impaktang babaeng yun kagabi.

Naalala ko pa lahat ng kalokohan nya kagabi actually kasali ako dahil kami lang naman dalawa dito sa kwarto ko nakitulog ang bruha tinatamad daw sya umuwi pero dala lahat ng kailangan nya para sa school.

Queen kailan kaya ako magkaboyfriend ng lalaking hindi ako lokohin, yung tipong may takot sya sa panginoon, matangkad, matangos ang ilong, pahalagahaan nya ako, yung may pangarap sa buhay at ang importante walang bisyo yung ako lang ang maging bisyo nya tapos caring lagi, gusto ko din yung seloso. Haay! Sana makita ko yung dream guy ko.

Ano sa tingin mo Queen? " hindi ko parin sya tiningnan. Bakit naman kaya sumagip sa isip nya yun. Pero may naalala ako bigla-

"Gaga! Para ka lang nakakita ng kalabaw na lumilipad nyan. PUTA WALANG GANUN!"

Grabe ka naman Queen may ganun pa din na mga lalaki bgayon wag mo naman sila lahatin di lang sila nag eexist sa ngayon dahil napalibutan sila ng mga manloloko.

K. Umasa ka!

Hindi ako umasa Queen ang sama mo talaga. Hindi ka talaga magkaroon ng boyfriend sa ugali mong yan. Dapat hindi mo sila minamaliit dahil ang mga lalaki may hinahanap din na babaeng tunay na magmamamahal sakanila. Yung tipong kagaya rin nating mga babae na may standard din na sinusunod pero kadalasan lang naging mapaglaro ang tadhana. Alam mung seryoso ang tao saka naman lolokohin at kapag gusto ng laro yung isa naman ang seryoso. Pero may learning din naman ang pag ibig na yan Queen. Dapat hindi natin minamadali ang isang bagay kusa itong darating na hindi natin inaakala. Tulad mo balang araw may lalaking darating sa buhay mo alam ko naman na may gusto ka din na dapat sya yung lalaki para sayo pero puso natin ang nakakaalam kasi Queen ang atin lang ay pairalin ang puso at utak ito ang nagsilbing susi para hindi tayo masaktan ng lubusan.

Nakapikit ang mga mata ko habang pinaringgan ang mga sinasabi nya. May punto naman si Irish hindi ko alam kung saan nya nakuha ang mga salitang iyon may pinaghuhugutan siguro sya.

Kung dumating man yun hindi siguro ako handa sa mga ganyang bagay, takot lang akung masaktan.

***

Nagbalik ako sa katinuan ko nung tumunog ang alarm ko. Putcha! Napasarap yung pagkahiga ko at 7:30 na pala. Binilisan ko na yung kilos ko para maligo baka ma late na naman ako nito. I do my morning rituals bago bumaba sa sala.

-

-

-

-

-

-

Good morning baby, kumain ka muna bago ka pumasok. " sabi ni mommy habang busy sya sa magazine na binabasa nya.

Next time mom I have to go, I'm late na po. Bye mommy. "nagwave na ako sakanya saka nagmamadali pumunta sa labas good thing ready na si mang Arthur na maghatid sakin.

Mang Arthur pakibilisan lang po ng kunti ha late na kasi ako.

"Okay miss."

RICHWOOD UNIVERSITY

Nagmamadali ako sa paglalakad halos takbuhin ko na ang hallway dahil malapit na magsimula ang klase nila. Patay talaga ako nito. Huhu bakit pa kasi ako natulog ulit e.

May mga bumati sakin pero hindi ko nalang pinansin. Maraming nakilala sakin dahil syempre talino ko hehe at kapag may kompetisyon na gagawin sa ibat-ibang university ako ang magiging representative ng Richwood. Bukod sa angking katalinuhan ko, may tinatago din akung talent no tulad ng pagtugtog ng piano at violin.

Pumasok agad ako sa room dahil narinig ko na mula sa pintuan na nagdidiscuss na yung prof nila sa english. Lagot talaga ako huhu.

Good morning, sorry I'm late." 'nakayuko kung sabi at dumiritso sa upuuan dahil napahinto ang prof sa pagpasok ko huhu. Takot ang lahat sa English professor namin hindi ko maitanggi na takot din ako sakanya dahil sobrang strict nito sa classroom rules.

Ms. Heerchem, stand up! Umaalingawngaw sa buong classroom ang boses ng ni prof. Why are you late? Hindi ko sya tiningnan. Haay!

'scary friend! sabi ni jade na nakaupo sa tabi ko. Pabulong nyang sabi sakto lang na marinig ko iyon.

"Nakaktakot naman talaga sya. Ano nga ba e rason ko, sabihin ko ba na late na ako gumising. Tssk! Bahala na nga. Tatayo nalang ako." bulong ko din sakanya.

Ms. Heerchem! I'm asking you! Galit na sabi ni Mr. Lauro.

LBM. 'walang gana kung sagot, hindi ko pinahalata na natatakot ako sa boses pa lang nya pero ang totoo natatakot talaga ako huhu.

You already know my rule. Would you mind if i ask you what was that? Pigil na galit ng prof namin.

1. Don't be late

2. Don't cheat

3. Cooperate

4. If you can't answer my question, the door is wide open to welcome you to go out

5. YOU ARE EXCUSE KUNG ANG SARILI MONG LIBING ANG DINALAW MO.

Walang gana kung sabi, at ini emphasize ko talaga ang number five na rule dahil doon lang naman pinagpuputok ng budhi nitong matandang hukluban na nasa harapan ko. Kainis!

Hindi ko na hinintay na palabasin ni Mr. Lauro. Ako na mismo ang kusang lumabas ng room. Padabog akung naglakad sa hallway hanggang natagpuan ko ang sarili na nasa likod ng building ng nursing na pala ako. Walang tao na tumambay sa lugar na ito kaya dito muna ako magpalipas ng oras habang hinihintay ang susunod na klase.

'Grabe ang matandang iyon, walang patawad. Nakakainis.! 

Unrequited LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon