Unrequited Love

CHAPTER THREE

You make me sick, you do not contribute anything in my life. Whats more, you take away my peace and welfare. If i agree to spend time with me I will end by infecting your way of being and seeing everything with envy and resentment. That does not do me any good regrettably. I prefer to stay away. The envy is never healthy, resentment only breeds more hatred. I have shortcomings, i am far from the perfection and surely you will find many faults in me, but I want to be a happy person, enjoy life, see the world kindly, but being with you it would never be possible.

We always have a choice if living bitterly and trying to be happy. We can go through moments of anger, resentment and envy.. But those emotions must not shelter in our hearts permanently, it should be only temporary , they must be left behind. It is necessary that we control these negative emotions everything we carry within our being.

Urgh! This is my favorite. The message behind those words are incredibly have an impact in my life.

I'm here in my favorite place where no one is around except those sounds of the birds flew above me. Here in my tree house, I will spend my free time reading my favorite novels and books. I also write stories when the time I was so bored and I can't control myself but to write what's in my amazing mind. Haha

Suddenly, i heard footsteps a distance from here, nagpunta ako sa binata ng tree house ko upang silipin kung sino ang nagtatangkang mamasyal sa lugar ko. Private property ng mga magulang ko ito pero inangkin ko na para dito ako magpalipas ng oras kapag gusto ko nang tahimik na lugar.

Hindi mo agad makikita ang tree house ko dahil napalibutan ito ng mga malalaking kahoy, wala ding makakapasok sa lugar na ito dahil pinalibutan nila ni daddy ng mga gwardya para sa kaligtasan ko.

Nandito na ako sa tapat ng binata, sinilip ko sa baba. Isang lalaki! Lumilingon sya na para bang sinisiguro na walang taong nakasunod sakanya. Magnanakaw siguro tong tao na to. Pero wala sa hitsura nya na isa itong magnanakaw. Matangkad ito parang kalahi ng mga manlalaro sa basketball, blond ang buhok nya at maputi. Parang galing ito nag jogging dahil naka sleeve less ito at nka short, naka converse pa. Pero imposible naman siguro na mapunta sya sa lugar na ito nang hindi namalayan ng mga gwardya. Pwedi din naman itong maka akyat sa mga puno.

Hindi ko lang binuksan ang bintana para hindi nya mapansin na may tao. Hindi parin sya nakatingin sa tree house ko. May narinig akong tahol ng aso, shit! Ang aso ko pala na nakasunod sa akin. Litse na! Nagpanic na ako buti nalang may nakita akung package tape agad ko itong kinuha atsaka naggupit ng kunti na kasya sa bibig ni Houston. Sorry Houston, pansamantala lang ito. Baka kasi mag ingay kana naman. Sinilip ko ulit ang lalaki sa baba, lagot na kami ng aso ko. Nakita na nya ang tree house ko. Paakyat na sya sa dito. Bahala na ito kailangan hindi sya maka akyat dito.agad kung binuksan ang bintana saka sumigaw.

WAAAAAAAA! MOMMYYYYYY! DADDYYYY! TULUNGAN NYO PO AKO MAY MAGNANAKAW NA NAKAPASOK! PAPATAYIN NYA PO AKO. TULOOOOOOOOOOOOONG! Pero useless lang naman ang pagsigaw ko dahil alam kung hindi marinig nila iyon dahil may kalayuan ang mansyon mula dito. Tssk! Tiningnan ko muli ang lalaki tila nagulat naman sya at hindi na tinuloy ang pag akyat. Narinig kung tumahol ng malakas si Houston, punyeta nakawala sa mahiwagang package tape ko.

Tiningnan ko muli sa baba ang lalaki pero wala na sya. Ay ! Natakot ang pogi sayang naman- natatawa ako sa mga iniisip ko.

Sino kaya yung lapastangang lalaki na yun. Naku pag nakita ko ulit yun ewan ko lang. Makita ko lang mukha nya mainit na dugo ko. Piste talaga. Maka uwi na nga lang sa bahay.

****

KINABUKASAN

RICHWOOD UNIVERSITY