Isang Saglit, Isang Tingin -A Novel-

Chapter 20

Chapter 20

Donate

Agad namang tinahak nila Gabe ang hospital, lahat sila sa loob ng sasakyan ay kinakabahan sa nangyari. Tinawagan na rin nila ang iba pa kaya naman papunta na rin ang tatlo sa hospital kung saan isinugod si Caelan at Ellyna. Nang makarating naman kaagad sila doon ay mabilis naman silang dinaluhan ng mga nurses. Magkahiwalay na dinala si Ellyna at Caelan sa emergency room.

Dumating ang iba pang mga kaibigan sa hospital at tinanong kung ano nang lagay ng dalawa pero wala pang maisagot sila Gabe at Giya dahil wala pang sinasabi ang doctor sa kanila. Mas nag-alala naman si Ronan sa kalagayan ni Ellyna.

Maya maya lang din naman ay lumabas na ang doctor na nag-check kay Ellyna.

"She's safe, wala naman siyang fractures na natamo pero 'yong isang kasama niya ay malala ang kalagayan." Ani ng doctor.

"Kamusta na po si Caelan?"

"Just wait for his doctor." Aniya.

Tumango na lamang sila at hinintay na lang ang paglabas ng doctor na tumingin kay Caelan. Tumuloy din naman sila kay Elly at tiningnan ang kondisyon nila, nadatnan naman nila itong gising at umiiyak.

Agad naman siyang nilapitan ni Ronan.

"Where's Cae?"

"He's still on the ER." Sagot naman nito.

Hindi naman natigil sa pag-iyak si Elly. Nang lumabas na rin naman ang doctor ni Caelan ay nagpaiwan si Ronan kasama ni Elly sa kwarto nito, tumuloy naman ang iba at kinausap ang doctor nito.

"He's now stable but we still checking his condition. Nagkaroon ng fractures sa skull niya, hindi naman iyon malala pero magagawan namin iyon ng paraan. We still have to wait na gumising ang pasyente and check him. You may see him now." Ani ng doctor.

Nakahinga naman ng maluwag ang magkakaibigan at pinuntaha si Caelan sa kama nito. Napapikit ang mga nito.

"Dapat pala nagstay na lang tayo sa plano natin sa bar." Ani Gabe.

"Tss, hindi mo kasalanan 'yon Gabe." Sabi naman ni Ponce.

"Oo nga, dude. 'Wag mo sisihin ang sarili mo, we can now be sure na ligtas na naman si Caelan." Ani Evan.

He grunts at lumabas na lang din ng emergency room.

Nanatiling tahimik ang lahat. 'Yong inakala nilang magiging masayang bonding ay nauwi sa disgrasya. Nilipat na rin naman ng kwarto ang dalawa, magkasama sila sa iisang kwarto gaya ng sabi ni Elly. She tried to stood up kahit bawal pa para lapitan si Cae.

She leaned over to him and give a tight hug. Naramdaman niya rin namang gumalaw ito kaya napaangat muli siya sa pagkakayakap dito.

"C-Cae..." she said in crack.

he tried to follow her voice; He just felt her tight hugged again. "Elly..." he said in pain.

"You're beautiful." He smiles.

She chuckles, "I'm always, Cae..." she kissed him, and her tears fall. "I miss you... I thought you'd be gone again..."

He smile and reach her hand, "I may see the emptiness of this feeling but it cannot change how you make my life colorful as it as a rainbow..."

"Seeing you smiling again Cae, you make my life complete."

"Who the hell turn off the light?" he said.

"Cae?" she said raising her brow.

Nagtaka naman ang lahat sa sinabi nito.

Mabilis namang nagpatawag si Gabe ng doctor at mabilis din naman iyong dumating. Tumabi naman si Ellyna at agad na chineck-up ng doctor ang mga mata ni Caelan.

"He's gonna be okay, Ellyna..." Ronan said to her.

Nang matapos namang i-check ng doctor si Caelan ay humarap ito sa mga kaibigan nito, "we didn't notice it but he had broken pieces of window glass in his eyes."

"Anong ibigsabihin no'n doc, mabubulag ba si Cae?" tanong ni Elly.

The doctor sighed, "we can't promised that he can see again but if we can do something, we can bring his sight back."

Nanlumo naman ang lahat ng malaman nila 'yon. Caelan lost his sight. Caelan can't see Ellyna again.

"Hey..." he sounds so broke.

"Cae." Agad na niyakap ni Elly si Cae. "We can do something to bring your sight, if anyone could donate their eyes on you, we can find someone Cae. Don't lose hope..."

He just smiles, his tears fall. "I may not see your beautiful face, Ellyna. I may not see the beautiful places around us but when I'm with you. I can still live on my own."

After that devastating fact, inside of Ellyna were lost. Ano bang ginawa ni Cae para mangyari sa kanya 'yon?

Habang nasa hallway naman si Ellyna at tinutulak ni Ronan ang kanyang wheelchair, isang usapan naman ang umagaw ng kanyang atensyon. Agad na pinabalik ni Elly ang wheelchair sa dalawang nag-uusap.

"Yes, dear, what is it?" tanong ng babaeng doctor kay Ellyna.

"Narinig ko po 'yong pinag-uusapan niyo, you're donating your daughter's eyes?" sabi ko pa.

Tumingin naman sa akin ang lalaki.

"Can I have it for my boyfriend? I can pay you, sir."

Lumuhod naman ang lalaki sa harap ni Elly, "sorry young lady, we already donated it to someone."

Tumulo na lamang ang mga luha ni Elly, "please, sir... please..."

"Sorry, dear, there is a patient waiting for those eyes." Sabi naman ng doctor.

"Sige po, salamat po." Ani Ronan.

Umalis na lang sila doon. Hindi pa rin natitigil si Elly sa kakaiyak niya. Feeling niya hopeless nang makakita muli si Cae pero hindi naman siya nawawalan ng pag-asa.

"Hey, Elly..." Ronan said.

"Yeah?"

"I'm going to donate my other eyes."

"Are you out of your mind, Ronan?"

"I'm not joking."

"No, Ronan... please, we can find someone."

He sighed, "okay, but if we don't find someone. I can be, so that Caelan can see again... can see you in natural way."

She held his hand, "no matter what it takes, don't do it. But thank you for your kindness Ronan, even if he is your bestfriend... we can still find."

He nodded, "I hope so."