Τα Ονειρα Γινονται Πραγματικοτητα;;;;;

Ας Αρχισει Το Show!!!

"Και πιστευεις οτι θα πιάσει" απαντησε η Δήμητρα αφου της εξηγησα το σχεδιο μου
"Σου εχω πει και πιο τρελα" βεβαια δε ειμαι και τοσο σιγουρη για αυτο. Αυτο που μας συμβαίνει δεν έχει προηγούμενο. Καποιος να απειλεί να βλάψει τους ανθρώπους που αγαπω και αυτος ο κάποιος ήταν απο το ΟΝΕΙΡΟ μου.
"Ok κανονίστηκε σημερα σπιτι μου στις οκτώ "ειπε η Δημητρα και εγνεψα καταφατικα.
" Θα ειμαι εκει "απαντησα για να την επιβεβαίωσω γιατι παρατήρησα οτι με κοιταζε με ύφος 'θα έρθεις γιατι αν δε ερθεις θα ερθω να σε σειρω απο το μαλλί'.

Η ωρα ειχε παει 7:02. Γυρισα σπιτι έκανα ενα μπάνιο γιατι πραγματικά το χρειάζομουνα ενα αναζωογονιτικα μπανακι και αρχησα να ετοιμαζομαι για τη Δήμητρα. Αφου διαλεξα τι θα παρω μαζί μου κατεβηκα τις σκαλες και κατευθύνθηκα προς τη πορτα.
"Γεια σου μαμα"
"Γειά σου αγαπη μου. Καλα να περασεις και πολλα φιλάκια στη Δημητρα και σε ολη την οικογένεια της."
"Ok μαμα θα δωσω στη Δημητρα γιατι ολοι οι αλλοι λειπουν. Ημαμα της επισκεψη στη θεια και ο μπαμπάς της στο χωριό με τον αδερφό της"
"Ααα καλά αγαπη μου να προσεχεις. "ειπε η la mama μου καθως εγω τη φιλησα στο μαγουλο για αντίο" Μην ανησυχείς μια χαρά πρόκειται να είμαι"
Αυτα τα λογια ανταλαξαμε και μεσα σε λιγα λεπτα ειχα φτασει στο σπιτι της Δημητρας. Χτυπάω την πορτα και κοιταω την ώρα. Η ώρα ηταν οκτω ακριβως. Woaw πρωτη φορα στη ωρα μου!!! Θα με χειροκροτουσα αλλα ηταν μια γειτόνισσα που με κοιτουσε περιεργα. Μπορει να φταίει το γεγονός οτι προσπαθοντας να τα χωρεσω ολα σε μια σακουλα, τώρα γιατί ουτε και εγώ ξέρω, μπορεί καμια φορα να κανουμε βλακειες έτσι για να δουμε τι θα γινει, πηγα να πεσω ταρακουνηθηκε λιγο η σακούλα με αποτελεσμα να δω τη πιτζάμα μου να απογειωνετε στον αερα και εγω σαν τον superman εσπευσα να τη πιασω. Αλλα δυστυχώς ειχα ξεχασει τη μπέρτα μου στο σπιτι με αποτέλεσμα να πεσω κατω και εγω και η πιτζαμα απο πανω. Παλιοπιτζαμα προσγειώθηκε στα μαλακα και εγω στο εδαφος. Αααχχχ σακατευτηκα. Και τώρα μπαινει η γειτόνισσα που με βοήθησε να σηκωθω. Τωρα που τα ξανασκέφτομαι ολα αυτα, μάλλον το περίεργο βλεμμα της οφείλεται στο γεγονός οτι παλεύει να μη γελασει και να ειναι ευγενικη. "Εβελινα εσυ εισαι" ακουστηκε η φωνή της Δημητρας απο την αλλη μερια της πορτας
"Οχι ειμαι η πιτσαδορος"
"Μαλιστα, θελετε βοήθεια με τις πίτσες δεσποινίς "ειπε με ενα και καλα σοβαρό βλέμμα ανοίγοντας την πορτα.
" Οχι, τις τρωω και μονη μου" απαντησα και αρχισαμε να γελαμε.
"Τι πρεπει να κανουμε πρωτα" ρωτησε η Δήμητρα καθως καθησαμε στο καναπε.
"Λοιπον πιασε τα χέρια μου και κλεισε τα ματια." αφου τα εκανε αυτα η Δήμητρα εγω συνέχισα "Πρέπει να βρεις ποιο γραμμα σκέφτομαι. Θα σκεφτώ πως το σχηματιζω σε ένα πινακα. Εντάξει"
"Εντάξει " απαντησε ολο σιγουριά η Δήμητρα.
" Το Ε"απαντησε μετα απο λιγα δευτερολεπτα.
"Woaw με τη πρώτη σωστα. Εξαιρετικά Δημητρα μπράβο" απαντησα για να την ενθαρρυνω. Συνέχισα να φαντάζομαι αυτη τη φορα λέξη. "Λοιπόν τωρα θα σκεφτω λεξη"
"Ετοιμη. Η λέξη ειναι ετοιμη"
"Τελεια! Ας ελπισουμε πως τοση εξάσκηση αρκει". Η Δήμητρα εγνεψε καταφατικα.
"Και τωρα πιεζουμε εδω"Αρχισε να πιέζει το κρόταφο της
"Ναι αλλα μονο για τρία δευτερόλεπτα "Της απαντησα απομακρυνοντας τα χερια της απο εκει.
" Γιατί "
" Γιατί αμα πιεσεις για τέσσερα στα πέντε εισαι νεκρη αντι για αποκοιμισμενη. Λογικα σταματας την πορεια των νευρικων κυτταρων προς τον εγκέφαλο για παραπανω απο την επιτρεπτή ωρα"της απαντησα αν και δε ειμαι σιγουρη. Και εγω το ειχα απορία αυτο.
Η φωνη της Δήμητρας με έβγαλε απο της σκέψεις μου.
"Ωραια ας ξεκινήσουμε. Εγω θα πιεσω το δικο σου κροταφο και εσυ το δικο μου"
"Ok προσπαθησε να μη με σκοτωσεις "της ειπα χαμογελοντας
" Δεν υπόσχομαι τιποτα "μου απαντησε και εκεινη με ενα χαμόγελο.Και ξεκινήσαμε.