Τα Ονειρα Γινονται Πραγματικοτητα;;;;;

Αλήθεια Τωρα;;;;;

Α-"Εννοω πως χρειάζομαι κατι πολυ σημαντικο για εσενα"
Ε-"Θα μου πεις τι ή πρέπει να κοιταξω την μαγικη μου σφαιρα"
Α-"Ξερεις ειναι κάτι που ονομάζεται εγκέφαλος μπορεις να τον χρησιμοποιεις που και που"
Ε-"Woaw, ξερεις πως λέγεται και οτι χρησιμοποιηται, αν μου πεις και πως θα σε χειροκροτησω"
Α-"Να σου βαλω λίγο κρασι"
Ε-"Οχι δε χρειάζεται, να μου πεις οτι ηθελες να μου πεις "
Α-" Καλα λοιπον. Να φανταστω οτι οι φίλες σου σου ειπαν πως ηρθαν εδω."
Ε-"Δεν ηρθαν τις απήγαγες. Αλλα και παλι τι σχεση εχει αυτο"η αλήθεια είναι πως ειχα κατι στο μυαλό μου αλλα ηθελα να σιγουρευτω.
Α-"Το βλέπω στα ματια σου οτι, ξέρεις, θελω να μου πεις τι σκέφτεσαι "μου ειπε και μου επιασε το χερι. Εγω εννοητε πως τραβήχτηκα και τον κοιταξα με βλεμμα 'κατω τα κουλα σου απο εμενα γιατι δικαιολογία ψαχνω να στα κοψω'.
Α-" Μην εισαι τοσο αποτομη. Εκτος αν σε κανω να αισθάνεσαι νευρικοτητα"ειπε και μου χαμογελασε και ηρθε πιο κοντά μου με την καρεκλα του
Ε-" Αηδία με κανεις να αισθανομαι. Αληθεια νομιζεις πως θα μου την πεσεις και θα ξεχάσω οτι απήγαγες τις φίλες μου και οτι θες να κατακτήσεις τον κοσμο μου"του ειπα και σηκωθηκα να φυγω. Δεν τον αντεχα αλλο. Ξερω οτι υποτίθεται οτι πρεπει να αποσπασω πληροφορίες αλλα ενα σχεδιο με τοσο μεγαλο στοχο αποκλείεται να μην εχει γραφτει καπου. Ισως να βρίσκεται πανω στο γραφειο του σε καποιο κλειδωμένο ντουλαπι. Αυτα σκεφτόμουν καθως κατευθυνομουν προς την πορτα. Γιατι ειναι τοσο ησυχος ο αλλος;;;. Πάω να γυρίσω το χερούλι μα η πόρτα δεν ανοιγε. Κοιταω ενστικτοδως την κλειδαροτρυπα. Τελεια το κλειδί ειχε παει διακοπές.
Α-"Αυτο ψαχνεις "και απο οτι φαίνεται ο προορισμός ηταν το χερι του Αλεξη. Αυτο ειπε και πεταξε το κλειδι προς το μερος μου. Προσγειωθηκε ακριβως μπροστα στα ποδια μου. Πηγα να τα μαζέψω αλλα θυμήθηκα πως τα κοριτσια ειχαν παγιδευτει εδω, μπορει να ηταν καποια απο τις 'παγιδες' του. Και εφοσον εγω ειμαι ηδη εδω θα ειναι κατι χειρότερο απο αυτο που βιωσαν τα κορίτσια.
Α-"Τι εγινε εχεις κλειδοφοβια"
Ε- "Δεν θα ηταν τοσο ευκολο. Για να τα πάρεις απο την θεση τους εξαρχης σημαινει πως ηθελες να μου τα πασαρεις και εγω να τα αγγιξω"
Α-"Ωστε φοβάσαι μήπως ειναι κάποια απο τις παγιδες μου". Ειπε ενω σηκωθηκε απο την καρεκλα και ηρθε σιγα σιγα προς το μερος. "Για εσενα εχω διαφορετικη ειδους παγιδα" μου ειπε και χαμογελασε με το ιδιο ηλιθιο υφος.
Ε-"Πω πω πρέπει να κανεις upgreat στα καμακια σου". Εκεινη την στιγμή ακουσα το ονομα μου. Σαν να μου φωναζε κάποιος απο μακρια. Ηφωνη ηταν πολυ οικεια και συνειδητοποιω οτι ηταν η Δήμητρα που προσπαθούσε να με ξυπνησει
Ε-"Ερχομαι Δημητρα "ειπα κοιταζοντας τον αερα και καθως πηγα να φυγω αισθανομαι κατι να μου γραπωνει τον καρπο. Γυρναω για να δω τον Αλεξη με το κλειδί στο χέρι του και το ηλιθιο χαμογελο που παει ασορτι με την ηλιθια του φατσα.
Α-" Μηπως ξεχνας κατι "ειπε κοιταζοντας με στα ματια και πριν προλαβω να το καταλαβω με κόλλησε στην πορτα. Εβαλε το κλειδι στην κλειδαροτρυπα και ξεκλείδωσε χωρις να έχει σταματήσει να με κοιταει στα ματια. Για καποιο λογο δε αντέδρασα. Δε του ειπα να παρει τα βρομοχερα του απο πανω μου ουτε τον κλωτσησα παρα μονο το σκεφτηκα. Γιατι δε μπορεσα να τα κανω;;;;;
Α-"Δεν τελειώσαμε ακομα "
Ε-" Να τελειωσουμε, μολις αρχίσαμε!"ηταν τα τελευταία λογια που ειπαμε γιατι την επόμενη στιγμη που ανοιξα τα ματια μου αντικρισα τη Δημητρα.
Δ-"Αααα μπα, ξύπνησες νομιζα οτι επρεπε να γκρεμισω το σπιτι για να ξυπνήσεις"
Ε-"Καλημερα και σε εσενα"
Δ-"Τι καλημερα ρε, τρεις ειναι η ωρα"
Ε-"Πλακα κανεις!!! "
Δ-" Εσπασες καθε ρεκορ. Πρεπει να σου απονεμηθει το βραβείο των χουζουρηδων"ειπε και γελασαμε. Σηκωθηκα λοιπον και κατεβηκαμε τις σκάλες για τον κατω όροφο με την Δημητρα.
Δ-"Λοιπον τι ειπατε τελικα"
Ε-"Το μονο σημαντικο που ειπε ηταν οταν με ρώτησε αν τα κορίτσια μου ειχαν πει για το πως 'πηγαν' εκει"
Δ-"Καλα τοσες ωρες αυτο λέγατε! Τι στον ανεμο σε slowmotion μιλαγε. Εβελινα τι εγινε και δε μου το λες και τι εννοείς 'το μόνο σημαντικο' τι αλλο ειπατε"ειπε η Δήμητρα καθως με κοιταζε με βλεμμα 'Μιλα τωρα'
Ε-"Να τιποτα το σπουδαίο απλως μου ειπε οτι συμμετεχω στα σχεδια του και οτι χρειάζεται να παρει κατι πολυ σημαντικο απο εμένα και τέτοια χωρις να μου πει ομως πως ακριβώς. Οποτε τιποτα το σπουδαίο "την κοιταξα και της χαμογέλασα. Ηθελα τοσο πολυ να της πω για το οτι μου την έπεσε το παλιοσιχαμα, για να μπορεσει να με ηρεμήσει, αλλα δε ηθελα να την ανησυχήσω και στο κατω κατω εχουμε σοβαροτερα θεματα να ασχοληθούμε απο αυτο. Αλλα να ξεγελασεις την κολλητη σου ειναι πρακτικα αδυνατο γιατι το επομενο πραγμα που ακουσα απο την Δήμητρα ηταν
Δ-"Σου την επεσε το παλιόκαθυστερημενο!!! "ειπε και ο θυμος ηταν ολοφανερος στα ματια της
Ε-" Προσπαθησε αλλα με αυτα που έλεγε με έκανε να βαριέμαι αφόρητα "προσπαθησα να πω αδιαφορα.
Δ-" Καλα, καλα κατσε να του κανω τα μούτρα πινακα του Πικάσο να δω πως θα σου ξαναμιλησει"δεν μπορεσα να μην γελασω. Η Δήμητρα ηταν πολυ θυμωμένη αλλα μετα απο λιγη ωρα, αφου εγώ γελαγα σαν το καθυστέρημενο μαλλον με ειχε πιάσει νευρικό γέλιο, αρχισε και αυτή να γελαει.Μονο αυτο χρειαζόμουν ρε Δήμητρα για να ηρεμήσω, μπράβο. Αφου επιτελους σταματήσαμε να γελάμε κοιταξα την ωρα 4:30 πως περναει ετσι η ωρα!.
Δ-"Καλύτερα να αρχιζουμε να ετοιμαζομαστε. Δεν θέλουμε να
αργησουμε"ειπε καθως με κοιταζε και τονισε ιδαιτερα την τελευταία προταση της.
Ε-"Αφου την προηγούμενη φορα ηρθα στην ώρα μου "της ειπα με ενα γλυκο υφος
Δ-" Το ξερω για αυτό για κάποια στιγμή πιστεψα πως ησουν πιτσαδορος "το μονο που έκανα ηταν να γελασω. Αφου λοιπον διαλεξαμε γρηγορα γρήγορα τι θα φορεσουμε φυγαμε απο το σπιτι για να παμε στης Μαριας.
Μ-" Μπα 5 ακριβως πως και ετσι σας περιμενα κατα της 5:30"ειπε η Μαρια κοιτωντας εμενα
Ε-"Θα με δουλεύετε για πολυ καιρό για αυτο, ετσι δε ειναι"
Λ-"Μπα μονο μέχρι να πεθανεις"ακουστηκε η φωνη της Λένας απο το σαλονι.
Δ-"Ολες εδω ειστε "ρωτησε η Δήμητρα καθως κατευθυνομασταν προς το σαλονι.
Α-" Ναι, Εβελινα τελικα τι εγινε" μπήκε κατευθείαν στο θεμα η Αλίκη
Ε-"Δεν μου ειπε και πολλα σημαντικά. Εν συντομια έχω και εγω καθοριστικο ρολο στο σχεδιο του και με ρωτησε για το αν μου μιλήσατε για το τροπο που φτασατε εκει"
Μ-"Μα τι σχεση εχει αυτο;;; "
Ε-" Αυτο ακριβώς ρώτησα και εγω. Αλλα εχω μια ιδεα"
Α-"Τι σκεφτηκες;;; "
Ε-" Να αμα σκεφτουμε τις 'παγιδες' ολες εχουν σχεση με τις αισθησεις. Μαρια εσυ εισαι η αφη. Λενα εισαι η όσφρηση. Αλικη εισαι η φωνη, αυτο λιγο με μπέρδεψε αλλα το πιο λογικο είναι να εισαι η γευση και μενουν μονο η οραση και η ακοή. Αρα υποθετω, οτι καθε μια απο απο αυτες αντιστοιχεί σε εμενα και την Δήμητρα"οταν τελείωσα η πρωτη που μίλησε ηταν η Δημητρα με μια ανησυχη έκφραση στο πρόσωπο της.
Δ-"Εβελινα.... "μιλησε αλλα πολυ χαμηλόφωνα σαν να ψυθιριζε.
Ε-" Τι ειναι αγαπη μου; "την ρωτησα και της έπιασα το χέρι για να την ηρεμησω.
Δ-" Σήμερα το πρωί οταν ξυπνησα και κατεβηκα στο σαλονι πανω στο τραπέζι υπηρχε ενα ζευγάρι γυαλια ηλιου με ενα σημείωμα. Εχοντας ακουσει ολα αυτα απο τα κορίτσια χθες δε τα αγγιξα καν"
Ε-"Οκ παω να δω για ποια ειναι"
"Θα ερθουμε και εμεις "ειπαν ολα τα κορίτσια ταυτοχρονα.
Ε-" Κοριτσια δεν θέλω να μπειτε σε κίνδυνο. Δεν παρουσιαστηκε την ιδια μερα με τα υπόλοιπα για κάποιο λογο. Ουτως η άλλως εδω διπλα ειναι το σπιτι αμα κανω περισσότερη απο μιση ωρα ελατε να με βρειτε". Μπορουσα να καταλάβω απο τις εκφράσεις των προσώπων τους οτι δεν συμφωνουσαν ΚΑΘΟΛΟΥ!!!
"Καλα "είπαν όλες μαζι με το ζόρι
Ε-" Παω και έρχομαι, δε θα αργησω "ειπα και πηγα γρήγορα προς την πορτα. Σε λιγα λεπτα ειχα φτασει σπιτι και συνειδητοποιησα πως δεν ειχα ζητησει τα κλειδιά απο την Δημητρα.
Ε-" Τέλεια τωρα πως θα ανοιξω, θα φωναξω 'ανοιξε σουσαμι' ".
Και η πορτα ανοιξε απο μονη της.
Ε-" Αει τον ανεμο", ειπα σαστισμενη κοιταζοντας την πορτα. Μπηκα μεσα στο σπιτι και κοιταξα γυρω γυρω μηπως και δω τον Χαρι Ποτερ να κουναει το μαγικο του ραβδακι λεγοντας'aloho mora'. Αλλα το μόνο που αντίκρισα ηταν τα γυαλια που ειχε πει η Δημητρα μαζι με το σημειωμα. Πηγα προς το σημειωμα το ξεδιπλωσα και άρχισα να διαβάζω. Αλλα πριν προλαβω να ολοκληρωσω την πρωτη λεξη τα γράμματα αρχισαν να....... μετακινουνται!!! Σχηματιζοντας πεντε λεξεις
'ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΟΡΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ'. Και μετά εξαφανίστηκε απο τα χερια μου και ουτε στο πατωμα ηταν ουτε στο τραπέζι. Και ακούστηκε η πλέον οικεια φωνη :"Σου ειπα πως για εσενα εχω διαφορετικη ειδους παγιδα"κοιταξα γυρω γυρω για να δω που βρισκόταν αλλα δε τον ειδα πουθενα
Ε-"Τι εγινε δεν εχουμε τα κότσια να εμφανιστούμε"ειπα σχεδον γρυλιζοντας
Α-"Το γεγονός οτι μπορεις και με ακους σημαίνει πως η δυναμη μου αυξάνεται "
Ε-" Οπα ρε superman.... "
Α-" Γυρνα πισω σου"ειπε και εγω γεματη περιέργεια γυρισα και αντικρισα ενα αγορι που το πρόσωπο του ηταν γνωστο. Αααα...... ηταν ενας από το πλήρωμα του Αλέξη. Ωωωχχ. Το αγορι εβγαλε απο την τσεπη του μια μικρή πετρα που φαινόταν χαραγμένη ψιθύρισε κατι κοιτάζοντας την πετρα και την πεταξε στο τοιχο
και ενας μικρός ανεμοστροβιλος, ή τουλάχιστον έτσι εμοιαζε, μας μετεφερε στο γνωστο πλοιο.