Τα Ονειρα Γινονται Πραγματικοτητα;;;;;

Το Κυνήγι Του Κρυμμένου Θησαυρού

Με ειχαν περικυκλώσει τουλάχιστον είκοσι αγορια ολοι τους οπλισμένοι με ξιφος η καποιο είδος... ροπάλου. Σοβαρα τωρα ροπαλο!!! Τι ειναι; Η νεα εκδοση του Νεάντερταλ; Αυτα σκεφτόμουνα και δεν μπόρεσα να μην γελασω. Τοτε το άγνωστο αγορι με το ροπαλο μιλησε με οση αγενεια μπορουσε"Τι γελας, βλέπεις κατι αστειο"
Ε-"Εννοείς περα απο την φατσα σου..."του απαντησα με το ιδιο υφακι. Τοτε ο 'αρχηγος' μιλησε. Α-"Ποσο χαίρομαι που σε ξαναβλέπω τοσο σύντομα "παλι αυτο το ΣΠΑΣΤΙΚΟ χαμόγελο
Ε-" Μάλιστα, και εγω δεν με βλεπεις πεταω απο την χαρα μου"του λεω όσο πιο σαρκαστικά μπορω.
Α-"Μπορει να εχω κατι να σου πω που θα σου φτιάξει την διαθεση" αααχχχ παλι εχει να μου μιλησει.
Ε-"Μπα, τι εχουμε να πουμε αυτήν τη φορά". Του ειπα κοιταζοντας τον με βλεμμα 'πρόσεχε τι θα πεις' και σταυρωσα τα χερια μου μπροστα απο τον θωρακα μου.
Α-"Ας παμε στην καμπινα μου να συζητήσουμε πιο ηρεμα "ειπε και έδειξε με τα χερια του μια μεγαλη πορτα στο κέντρο του πλοίου. Μαυρη και αφιλοξενη. Για μισο, ειπε στην καμπινα του! . Εκει μπορώ να βρω τα γραπτα στοιχεία για το σχεδιο του!!!. Τελεια. Ας το προσπαθησω τι εχω να χασω...
Ε-" Θα ερθω, αλλα θελω ενα ξιφος μαζί μου "
Α-" Γιατι, δεν με εμπιστεύεσαι; " ρωτησε και καλα με ενα θλιμενο τονο στην φωνη του.
Ε-" Με δουλευεις λιγο, ετσι"του ειπα χωρις να μπορω να συγκρατησω τα γέλια μου λογω της βλακειας που μολις πεταξε.
Α-"Ειναι η πρώτη φορα που σε βλέπω να χαμογελας "
Ε-" Μην το συνηθίσεις "του ειπα και σταματησα να γελαω. Κοιταξα γυρω γυρω για δω πιο ξιφος θα παρω. Και εντόπισα ενα, φαίνεται ελαφρύ και καλα ακονισμενο. Το αγορι που το κραταγε ηταν ψηλος με καστανα ματια και ξανθα μακρια, αλλα όχι σε μήκος ραπουνζελ, μαλλια. Και εκανε κατι που δεν το περίμενα.
Αγορι-"Οριστε παρ'το "μου ειπε και μου έδωσε το ξίφος. Εγω τοτε το πήρα και του χαμογέλασα
Ε-" Ευχαριστώ "
Αγόρι -" Δεν κανει τίποτα "και μου ανταπέδωσε το χαμόγελο
Γυρισα για να δω τον Αλεξη να τον κοιτάζει με ενα θα μπορούσε να 'προειδοποιητικο' βλεμμα
Ε-" Απλως ήταν ευγενικος, κατι που για τους περισσότερους απο εδω ειναι άγνωστη λεξη"ειπα, ε δε μπορουσα να μην τον υπερασπιστω. Και οταν το ελεγα κοιταζα μονο τον Αλεξη. Εκεινος εκπληκτος μου ειπε"Εγω που σου μιλαω τοσο ευγενικά ενώ εσυ ούτε μια φορα δεν μου εχεις μιλησει με αυτον τον τρόπο "
Ε-" Ναι αλλα εσυ θες κατι απο εμενα το οποίο δεν μπορεις να το αρπαξεις αλλα πρέπει να στο δωσω εγώ η ιδια"τοτε μου χαμογελασε αλλα οχι με το ιδιο χαμογελο αυτο το σπαστικο, με ενα το οποίο προσπαθούσε να κρυψει τον....... Θυμο του;;;
Α-"Εισαι εξυπνη! Λοιπον αφου εισαι τοσο εξυπνη λεω να παιξουμε ενα παιχνίδι... "
Ε-" Τι ειδους παιχνίδι "ρωτησα γεματη καχυποψία
Α-" Θες να βρεις ποια ειναι τα σχεδια μου;;;;; "
Ε-" Αυτο δε προσπαθεις να μου πεις τοσο καιρο και δεν τα καταφερνεις;;; "αγνόησε την απάντηση μου και συνέχισε
Α-" Αμα κερδίσεις το παιχνίδι, αυτο θα ειναι το έπαθλο "
Ε-" Σε ακουω... "του είπα, πλεον ειχα αρχίσει να ενδιαφέρομαι.
Α-" Ξέρεις πως παιζεται το Κυνήγι Του Κρυμμένου Θησαυρου; "
Ε-" Ναι... "του απαντησα περιμένοντας να συνεχίσει
Α-" Ωραια. Μεσα στην ζουγγλα ειναι κρυμμένοι γριφοι που θα σε βοηθήσουν να ανακαλύψεις ενα μπαούλο που εχει μεσα ολα οσα θέλεις να μάθεις "ειπε καθως περπατούσε πανω κατω στο καταστρωμα δειχνοντας την ζούγκλα που απλώνεται μπροστά μας.
Ε-" Εντάξει λοιπον. Ας παίξουμε!"του απαντησα. Αφου αυτος ειναι ο μόνος τρόπος να μαθω αυτο που θελω αυτο θα κανω.
Α-"Ο πρώτος γρίφος είναι αυτος"μου ειπε και μου εδωσε ενα κιτρινιασμενο χαρτί. Ο γρίφος εγραφε. :" ΥΠΗΡΧΑ, ΥΠΑΡΧΩ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΩ. ΔΙΝΩ ΖΩΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΩ.....".
Αααα ειναι και προφανες, πολυ ωραια.
Ε-"Υπεροχα! "ειπα και καλα ενθουσιασμενη, δε ηθελα ουτε για ενα λεπτο να σκεφτεί πως με δυσκολευει.
Α-" Καλή τυχη. Θα την χρειαστείς... "
Ε-" Μην εισαι τοσο σίγουρος ".
Ηταν τα τελευταία λογια που ανταλλαξαμε. Την επομενη στιγμή βρισκομουν εξω απο το πλοιο και αντίκριζα την ζούγκλα. Αρχισα λοιπον να περπαταω προς το μέρος της και σκεφτόμουν τι κανουν τα κορίτσια, αραγε ποση ωρα εχει περάσει απο την ωρα που λειπω;;;.