Gözlerimin içine bakıyordu ve gözleri dolmuştu. O öyleyken ben de dayanamıyordum. Tuttum omuzlarından ve kendime çekip sımsıkı sarıldım. "Özür dilerim" dedi (her zaman ondan beklediğim tek cümle ve bu cümle onu affetmeme yeterdi). Benden Berna'nın başkası ile beraber çalışma imkanını rica etti, halledeceğimi söyledim. Ona "bu sabah olanlar neden ?" dedim ve anlatmaya başladı : benim evime gizliden giren adam yani Gamze'nin belalısı olan adam onu tehtit etmiş ve Kaan'a zarar veririm demiş. Gamze'ye korkmaması gerektiğini ve benim ikimize de yetecek kadar güçlü biri olduğumu söyledim; "söylediklerine hiç şüphem yok zaten" dedi. Ellerini tuttum ve "hadi gel seni birileriyle tanıştıracağım" dedim. "Kızlar felan değildir inşallah yoksa sana yapacaklarımı aklının ucundan bile geçiremezsin" dedi, güldüm ve "merak etme çok sevineceğin kişiler hayatım" dedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabaya doğru giderken önümüzden saçları kumralımsı ve gözleri ela olan küçücük bir erkek bebek geçiyordu ki nazarım değmiş olmalı yere düştü, Gamze ile bebeği aynı an da yerden kaldırdık ve Gamze, bebeği kucağına aldı. Bir şey yok kuzum sen çok akıllı bir bebeksin dedi, bebeğe çok içten sarıldı, öptü ve bana doğru gösterdi. Ona o kadar dalmıştım ki çocuklarımızı emanet edeceğim kişiyi hayranlıkla izliyordum ve o gerçek bir anne olacaktı. Bunları düşünürken bebeğin annesi geldi, bebeği aldı ve "yavrum" diyerek bağrına bastı, o da bir anneydi. Bize bebeğini kaldırdığımız için teşekkür etti ve Gamze ile arabaya bindik. Ona "hayatımda tanıdığım en güzel huylu kişisin" dedim, "başka kızlarda mı tanıdın yoksa ?" dedi ve hafif bir kıskançlık espirisi yaptığı için gülüştük. Gülerken o kadar yaklaşmışız ki dudağından sevgimin belirtisi olarak küçük ve taze bir buse aldım. Başladım arabayı onu götüreceğim yere sürmeye.
