"Basta kasama kita, lagi akong handa" sabi ko sa kanya tapos ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko.
Tinignan ko ang ticket na hawak hawak ko.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
After 2 years, na ayos na namin lahat ni Jungkook ng papeles at babalik na kami ngayon sa Pilipinas.
"Good Morning Ma'am, Sir. Can I have your ticket please?" sabi ng babaeng nasa entrance ng eroplano namin. Kinuha naman ni Jungkook yung ticket ko tapos binigay ito sa babae.
"Thank you. There will be someone who will assist you to your seats inside, have a great day!" sabi ng babae at ngumiti.
Sumakay na kami ni Jungkook ng eroplano at ilang minuto lang ay nagsimula nang lumipad to papuntang Pilipinas. Saktong pagkalipad naman ng eroplano namin ay bigla namang nagbagsakan ang mga oxygen mask at bumagsak ang eroplano.
Bigla naman akong nagising kaya naumpog ako sa bubong sasakyan. Nasa Pilipinas na pala kami, panaginip lang pala yun. Pinkit ko ang mga mata ko at huminga ng malamlim.
"Love, ayos ka lang?" tanong naman ni Jungkook dahilan para mapadilat ako, nakita ko naman siya na nakatingin siya sakin, "Para kang nakakita ng multo ah?" dagdag niya pa.
Napangiti naman ako, "Ayos lang ako love, nanaginip lang" sabi ko. "Pero love, saan ba punta natin?" tanong ko sa kanya.
Nginitian niya lang ako at sinabing "Basta, malapit na tayo" tumango na lang ako.
Kagaya nga ng sabi ni Jungkook, ilang minuto lang ay nakarating na kami sa isang malaking building. Pamilyar siya sakin, pero hindi ko na maalala.
Bago kami bumaba ay may kinuha si Jungkook sa compartment, "Suot mo 'to" sabi niya at nilagay ang isang blindfold sa kamay ko.
"Eh? Ano-" bago ko pa matapos ang sasabihin ko pinutol niya na ni Jungkook to, "No talking. Just listen to me and trust me" sabi naman ni Jungkook, wow improving si International Playboy.
Wala naman akong nagawa kung hindi sundin nalang ang sinabi niya kaya naman nilagay ko na ang blindfold sa mata ko. "Good. Magbilang ka 1 to 60 pagkatapos mong marinig yung pintuan kong sumarado. Wag na wag mong tatanggalin yung blindfold hanggang di mo natatapos yung 1 to 60, okay?" sabi niya at tumango naman ako, "Okay" sagot ko sa kanya.
"I love you, Astrid" pagkatapos niyang sabihin yun ay narinig ko nang sumarado ang pintuan ng kotse niya.
Ngumiti naman ako at sinabing, "I love you too, Kookie" at nagsimula na akong magbilang hanggang 60.
