Kore Maceram!

KM bitmedi

Luhan mı?

Arkama dönmüş luhana bakıyordum bana derin diye seslenmişti ama neden gelmişti en çok bunu merak ediyordum.

------ 1 saat önce luhandan ------

Elimdeki kolyeye bakıyordum. Dün derin benle beraberken düşürmüştü. Bakmayı kesip çocukların yanına geçtim.

Konu nereden girdiyse yine derine gelmişti.

" derin gidiyormuş bugün "dediğinde kai, şok olmuştum ne yani bukadar çabukmu gidiyordu.

" iyi biriydi gitmeseydi " dedi baek.

" evet yetenekliydide " dedi chanyeol.

Ben sadece denilenlere dinliyordum sonra istemsizce birşey demeden evden çıktım.

....................

Şuan derinlerin eve gelmişdim. kapıyı çalıyordum çalıyordum ama açan yoktu.

O sırada arkada yaşlı bir komşu " taşındılar türkiyeye gidiyorlarmış yarım saat önce filan çıktılar " dediğinde kadına cevap vermeden taksiye binip havalimanına sürmesini söyledim.

Havalimanına geldiğimizde saate göre Türkiye uçağı birazdan kalkacakmış . Heryere bakmaya başladım içimden lütfen gitmemiş olsun diyordum.

Tam o sırada derini gördüğümde soluk soluğa " derin " diye bağırdım.

........ Derinin ağzından........

Yanıma doğru yaklaştığında annem konuşmamız için geri çekilmişti. havalimanındaki herkesse fotoraflar çekiyor videoya alıyorlardı.

" şey " dedim ardından " niçin geldin " dediğimde " gidiyor musun " dedi.

" evet " deyip başımı eğdim.

Herkes bizi çekiyordu ve bu durum luhanı kötü etkilerdi.

Elimde çekiştirdiğinde annem ağzını aralamıştı, anneme birşey diyemeden aşağıya indik hayranlar arkamızdan değişik sesler çıkarıyordu.

" ne yapıyorsun " dedim durduğumuzda.

" gidiyormusun " dedi tekrar.

" Evet "dedim. Böyle kaçkez daha soracaktı.

" peki gitmek istiyormusun " dediğinde hiç birşey demedim zaten nediyecektimki.

" gitme " dediğinde şaşırmam baya artmıştı ayrıca çokda utanıyordum.

" birşeyleri geride brakıp gitme " diye ekledi.

" buraya niçin geldin " dediğinde düşünmeden senin için diyecekken kendimi tuttum.

" hayellerim için " dedim.

" bukadar çabukmu pes ediyorsun " dediğinde yine konuşmadım.

" sandığım kadar exoyu sevmiyormuşsun " diyip arkasını döndüğü anda.

" hayır çok seviyorum " diye bağırdım.

" niye yakaladığın şansı brakıyorsun ozaman " diyip bana yaklaştı.

" niye sevdiğin şeyi brakıyorsun "diye ekledi. her sözü, yaklaşması beni garip hissettiriyordu.

" benim şansım kolyemle başlamıştı
Kolyemlede bitiyor " dedim hızlıca.

" kolye " dedi kısık sesle.

" bukadar çabuk pes etme, kolyeni bulana kadar gitme " dediği sırada annem geldi.

" uçak kalkıyor çabuk ol " dediğinde ağlamaya başladım işte şimdi gidiyordum hemde en sevdiğim şeye sonkez canlı bakarak.

" üzgünüm " dedim.

" yanılmışım " diyip arkasına dönüp gitmeye başladığında ağlamam hızlandı.

Annem yanıma gelip uçağa doğru çekiştirmeye başladı.

Uçağa bindiğimizde beş dakika sonra kapılar kapanıyordu.

Saniyeler ilerledikçe kendimi kötü hissediyordum. gözyaşlarım teker teker hızlıca akıyordu.

Anneme dönüp " üzgünüm anne ama benim KORE MACERAM daha bitmedi seni seviyorum " diyip uçağın kapısından koşmaya başladım annem arkamdan seslensede takmamaya çalıştım.

Uçaktan kapılar kapanmadan indiğim anda kapılar kapandı annem camdan bakıyordu " üzgünüm " dedikten sonra uçak havalandı.

Yaptığım şeye annem çok kızacak olsada en azından benim hala korede gezecek yaşayacak çok şeyim vardı. bunları görene kadar gerçekten kendim eve gitmek isteyene kadar türkiyeye gitmeyeceğim.

Koşup kapıdan geçtikten sonra heryerde luhanı aradım sanırım gitmişti.

Yavaşça yürümeye başladım o sırada birine çarptım " özürdilerim " diyip kafamı kaldırdığımda luhanı görmem bir oldu.

gülümsedim oda gülümsemişti.

" kolyemi bulana kadar gitmeyeceğim söz " dedim.

" kolay gelsin " dediğinde gülümsemem yüzümde yayıldı.

" teşekkür ederim " dedim.

" niçin " dediğinde " hayalim olduğun için " der demez gözlerimi yere çevirip yine kızardım.

KORE MACERAM bitmedi ben isteyene kadarda bitmeyecek hernekadar şuan bir evim kıyafetlerim eşyalarım olmasada.