Gökyüzü Kadar Mavi

8. Bölüm

Bu sabah yine son anda yetiştim ilk derse. Uyanmak zor oluyordu , çok zor.. Ege bugün okula gelmemişti ve bunun sayesinde ona aşık olan birini daha öğrendim. Yakışıklı çocuktu , tabiki ona aşık olan başka kişiler de olacaktı.. Zaten ben onun benim olabileceğini hiçbir zaman düşünmedim. Bu kız da tam nefret ettiğim o sarışınlardandı. İsmi Kumsal. Bu kız da bu sene gelmişti bizim okula ve ilk görüşte nefret etmiştim ondan. Çünkü sarışındı... Her neyse şimdi onunda Ege'ye ilgi duyması ona karşı olan nefretimi kat kat arttırmıştı. Çünkü sarışın olması yetmiyormuş gibi bir de güzel ve bakımlıydı. Ege'nin ona aşık olması an meselesi..
     Bunları düşünmekten annemi ihmal etmiştim. Onu aramalıydım. Aradığımda telefon yine açılmayınca iyice meraklandım. Babamın dün gece aradığı numarayı aradım. Fuat Amca çıktı telefona.
''Alo Fuat amca , babama bi verir misin?''
''Baban hastaneye gitti Rüya'cım.''
''Hastane derken? Kimin ziyaretine gitti , babama birşey olamdı dimi!?''
''Yok kızım babana birşey olmadı , annenin yanına gitti.'' 
Galiba beynim durmuştu , annemin hastanede ne işi vardı...
''Annem hastanede mi!?''
''Ben , biliyorsun sanmıştım. Tartıştıkları gece galiba bayılmış yada..''
''Yada ne? Ölmüş mü? Hayır hayır ölemez bayılmıştır. Fuat amca annem hangi hastanede?''
''Ankara'da kızım neyle geliceksin sen?''
''Hastanenin ismini söyle!''
     Hemen saatleri ayarlayıp küçük bi bavulla gittim havaalanına. Yol boyunca annemi düşünmeden edemedim. Babamı aradım , açmadı. En sonunda uzun bir yolculuk bitti ve Ankara'ya geldim. Direk gittim hastaneye. Herkes ordaydı. ''Bana ne zaman haber verecektiniz?!'' Diye bağırdım babama. Eğdi başını. Gözlerinden birkaç damla yaş süzüldü. Yüzümdeki kızgın ifade yerini şaşkınlığa bıraktı. ''Baba , neden ağlıyorsun?'' Bana yaklaştı , sarıldı. Uzun zamandır bu kadar sıkı sarılmamıştı. ''Hepsi benim hatam , anneni yanlız bırakmamalıydım.'' dedi ve o sırada doktorlar geldi. Sadece ''Başınız Sağolsun.'' diyip gittiler. Şaka mıydı bu? Ölmüş müydü annem? O sırada yanımda bağırarak ağlayan akrabalrın seslerini duymamaya çalışarak annemin yattığı odaya girdim. Son kez baktım ona. Sonrada cenaze falan..
     Önce Burak şimdi de annem. Değer verdiğim herşeyi bir bir kaybediyordum. Bu canımı acıtıyordu. Bu , canımı çok acıtıyordu...