Zakochana w wampirze ✔✔

Rozdział 7

Zeszłam z łóżka pomagając mu wstać z zimnej podłogi.
Wzięłam ciuchy na przebranie i ruszyłam w stronę łazienki. Gy skończyłam poranną toaletę zeszłam do kuchni gdzie natknęłam się na chłopaka smażącego naleśniki.

Co powiesz na takie śniadanie kochanie- zapytał z łobuzerskim uśmiechem.

Fajny rym koteczku- odpowiedziałam rozbawiona.

                     
                       ~ * ~
Po śniadaniu wybraliśmy się do galerii zrobić zakupy ze względu na pustki w lodówce.
Chłopak wziął kluczyki do samochodu i otworzył drzwi. Po podejściu do pojazdu
zajęłam miejsce pasażera, a on kierowcy.
Gdy dojechaliśmy na miejsce rozbawieni rozmową wysiedliśmy z auta i ruszyliśmy w kierunku sklepu.
Wyciągnęłam listę zakupów z torebki i zaczęłam szukać produktów.

                         ~ * ~
Po skończonych zakupach pojechaliśmy na pizzę do restauracji.
Usiedliśmy przy stole i zamówiliśmy jedzenie.
Pomyślałam, że głupotą było by po zakupach robić obiad w domu skoro można zjeść szybką pizzę na mieście.
Podczas jedzenia gadaliśmy o tym co będziemy dzisiaj robić.

20 minut później
Kiedy wróciliśmy do domu rozpakowaliśmy siatki z zakupami i usiedliśmy na kanapie zmęczeni całym dniem.

- Co byś powiedziała na wieczór filmowy?- zapytał przeciągając się.

Czy on naprawdę musi być taki uroczy?- pomyślałam

- Pewnie, a co byś chciał obejrzeć?- odparłam.

- Wiesz, mam ochotę na horror jeśli, nie masz nic przeciwko - uśmiechnął się łobuzersko.

- No dobra, a czemu horror, a nie na przykład komedię?- zapytałam lekko zawstydzona.

Lubię oglądać horrory, nawet bardzo, ale dziwnie się czuję po ich obejrzeniu. Wiem, że nie ma czegoś takiego jak wampiry, duchy, zombie czy wilkołaki, jednak mimo wszystko mam dziwne przeczucia po obejrzeniu tego typu filmu. Mam wybujałą wyobraźnię więc tak naprawdę nie powinno mnie to dziwić. Naprawdę, czasem zastanawiam się czy aby na pewno jestem normalna...

- Chyba się nie boisz? A horrory są dobre, no wiesz przestraszysz się i będzie okazja żeby cię przytulić- odpowiedział z uśmiechem.

- Haha, bardzo śmieszne- odpowiedziałam po czym lekko uderzyłam go w ramię.

- Nie obrażaj się, przecież żartuję, a zresztą kochanie, przy mnie jesteś bezpieczna. Naprawdę, nie masz czego się bać.- W jego oczach zaczęłam szukać czegoś co pokazało by, że kłamie jednak niczego takiego, nie znalazłam, co mnie uspokoiło.

Przytuliłam się do niego bardzo mocno po czym pocałowałam go krótko w usta.

- Dzięki. Naprawdę. - uśmiechnęłam się na, co on odwzajemnił uśmiech.

- Wybierz jakiś horror, a ja w tym czasie pójdę zrobić popcorn i przyniosę coś do picia.- dałam mu całusa w policzek po czym ruszyłam w stronę kuchni.
Gdy wzięłam jedzenie oraz picie poszłam do salonu , położyłam wszytko na stole i usiadłam na kanapie.

- Co wybrałeś?- zapytałam ciekawa. 

Rodzice zawsze mieli do mnie pretensje, kiedy oglądałam horrory. Twierdzili, że później bałam się chodzić sama do toalety, gdyż myślałam, że w każdej chwili może mnie zaatakować jakiś duch lub coś podobnego. Często również zaświecałam światła nawet w miejscach gdzie mnie nie ma, co również nie było dobre z mojej strony. Mama zawsze na mnie z tego powodu krzyczała i często zakazywała mi oglądać tego typu filmy, jednak ja dalej to robiłam tyle, że po kryjomu gdy ona i tata szli spać. Owszem miałam później omamy związane z światem paranormalnym, jednak jako dziecko lubiłam się bać. Tata był inny niż mama, on w porównaniu do niej, nie miał nic przeciwko temu, że oglądam horrory. Wręcz przeciwnie, zwykle gdy sam jakiś oglądał i wydał mu się ciekawy wołał mnie i razem z nim oglądałam.