Bu kitap Wattpad'deki az sayıda Springle kitabına eklenmesi için yazılmıştır. Lütfen herhangi bir konusunu yanlış anlamayın, FNaF'ın tam sayılabilecek hikayesine ters düşecek birçok kısmı olacaktır.
İyi okumalar!
Cidden yediler, şaka anlamında değil. Herkes birbiriyle saçma sapan şeyler yüzünden tartışıyor.
Bonbon Freddy'e gitarının üstüne oturup çatlattı diye bağırıyor, Chica ve Chicee pizza yarışması yapıp da hangisininki daha güzel olmuş diye tartışıyor, Fred ve Bonnie hangisinin insan hali daha yakışıklı diye birbirlerini kıyaslıyor, Foxy epeydir ortalarda gözükmeyen Shadow Bonnie ve Plushtrap ile tartışan diğerlerini trollüyor ve aklı başında kalmış olan son kişiler olarak Shadow Freddy, Puppet, Mangle ve ben de oturmuş çay içiyoruz.
"Onları durdurmak için bir şeyler yapsak mı?" diye sordu Puppet çayını yudumlarken.
"Bir süre sonra yatışırlar," dedi Mangle omuz silkerek. "İlk böyle olayları değil."
"Çok saçma," dedim biten çayımı bırakarak. "Ve sanırım bu çay denen şeyi sevemedim."
Mangle, "Zaten o yüzden meyveli çay istemiştim ben." dedi bilmiş bilmiş. "Normal çayda tat bulamıyorum. Küçüklüğümden hatırlıyordum. Golden'ın da nereden gelmişse artık aklına ışınlanıp Türk Çayı getirmek..." dedi düşünceli düşünceli. "Neyin kafasını yaşıyor anlamıyorum."
"Golden'ın kafasının nasıl olduğunu hiç merak etme, kendi kafanı yiyebilirsin sonra." dedi Shadow Freddy.
Homurdandım. "Haklısın, bunu en iyi bilenlerden birisi de benim."
Biz böyle sakin sakin sohbet eder, diğerleri tartışır, saat üçe yaklaşırken BB ve JJ'nin çığlık sesleri pizzacıda yankılandı. Herkes ne yapıyorsa bırakıp sesin geldiği yöne baktı ve tabi ki de bir şey göremedik.
Ayaklanıp oraya koşmaya başlayanlar ilk ben, Mangle ve Foxy olduk. Diğerleri seslere bakılırsa ancak biz iki oda ve üç koridor geçtikten sonra kendilerine gelebilip koşmaya başlamışlar. Yanımızdan hızla iki karaltı geçince Shadowlar'ın özel gölge hızlarını kullanarak koştuklarını anladım ama BB ve JJ'nin olduğu odaya vardığımızda ikisi de duvarın kenarına yığılmış ve baygın görünüyorlardı. Gerçi odanın ortasında duran şey onlara vurmuşsa buna pek şaşırmamamız gerekirdi.
Karşımızdaki gerçekten korkutucu bir Animatronik'ti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(FNaF'ı tamamen bilenlere tanıdık gelmesi lazım bu fotoğrafın)
Bize dönüp tüylerimi ürperten bir sesle konuştu. "Siz de mi direk savaşmaya geldiniz yoksa akıllılık edip dinleyecek misiniz?"
Shadow Freddy ve Shadow Bonnie'ye bakıp, "Sanırız... Dinlesek daha iyi olacak." dedim. Foxy ve Mangle da kafalarını salladılar. "BB ve JJ nerede?"
"Beni gördükleri gibi havalandırmadan kaçtılar. Bu arada, ben Nightmare. Uzun bir hikayem var ama anlatacak değilim. Golden Freddy nerede, biliyor musunuz?"
"Ee, o kısa süre önce birini aramaya çıktı," dedi Mangle.
Nightmare ona bakıp, "Sen onun kardeşi misin?" diye sordu.
Mangle normalden de beyaz kesildi. "E-evet ö-öyleyim."
"Ona söyleyin, üvey kardeşimi ararken en ufak bir zarar bile verirse önce seni-" *Mangle'ı işaret eder* "- ondan sonra da onu parçalarım."
Bu şey fazla olmaya başlamıştı ama. "Mangle'a zarar vermek istiyorsan önce beni geçmen gerek!"
"Pek zor olacağını sanmıyorum ama... Neyse. Zarar görecekler listesine birini daha eklemiş olurum. Bir hafta sonra Golden dönmüş mü diye bakmaya geleceğim, eğer öncesinde dönmüş olursa ona bunları anlatın ve o gün buralarda olmasını söyleyin. Eğer kardeşime zarar vermişse de toplu ölüm fermanınızı imzaladığınızı da belirtin." deyip yok oldu.
"O da neydi öyle?!" diye bağırdı oraya ancak gelmiş olan Puppet. Son anda görmüştü.
"Adı Nightmare," dedim. "Ve Golden'a iletmemiz gereken acil bir mesaj var."
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Yazarın Notu
Dikkat. Bu not bölüme bakılınca saçma gelebilecek bir nottur.
Kitaba karşı olan ilgisizlikten yazma hevesim epey kırıldı, hatta bu bölümü de kitabı epey seven bir okuyucumun hatrına yazıp yayınladım ama kalan birçok okuyucu neredeyse bütün yazma isteğimi bitirdi. Ben bu kitaba bir arkadaşım depresyona girdi diye başlayıp devam ettirmiştim, yoksa düşünüp planladığım özel bir şey değildi, hatta kusura bakmayın ama diğer yazdığım iki kitap ve taslaklarımdaki 5 yayınlanmamış kitaba kıyasla fazla özenerek yazdığım bir şey de sayılmaz. Bunlara okuyucuların bu tutumları da eklenince artık devam ettirmek istediğimi sanmıyorum. Kararımı bir sonraki yazacağım bölümde belirtirim.
