Chapter 13. Happiness
"What change your mind? Well anyway, wala na akong pakealam doon dahil kasama na kita, OMG!"
Masayang masayang pahayag ni Kaela habang hinihila ako papasok sa loob ng gymnasium. She became offensive to me yesterday but still, it doesn't matter to me. Totoo kasi. She knew me like I'm a common thing in her life. She knows everything. Isa pa, hindi ko yata kayang hindi siya pansinin (mamamatay muna ako bago niya malaman na sinabi ko ito) dahil hindi niya ako titigilan sa pangungulit.
Hinila niya ako sa upuan opposite sa bleachers ang varsity ng school. May nakaupo na doon pero noong nakita kami ay bigla silang umalis. I rolled my eyes heavenwards. Damn. Ginagamit nitong babaeng to ang kapangyarihan ko.
Umupo kaming dalawa without minding the stares. Syempre, hindi pa naman nagsisimula ang laro kaya kung sino ang sikat ay yun ang titignan at pag uusapan muna nila. Such a boring life.
Maingay ang buong gym and I didn't mind. Sabi ko naman sainyo, hindi nakakabingi ang ingay, nakakabingi ang bulungan.
Kinuha ko ang cellphone ko sa bag ko at nakita na may text na doon si Luke.
Luke
Where are you? Manonood ka ba? I hope you will. :-)
Me
Psh. Goodluck.
Nagulat ako nang mabilis siyang nakapag reply agad. What the?
Luke
Does that mean you're here? Yes! You're the best! Thank you!:-D
My heart skipped a beat. Damn. Ano nanaman bang kalandian ang ginagawa niya? Seriously? May game pa ang team niya!
Hindi na ako nagreply sa kanya. Ano pa bang dapat kong sabihin?
"Huy! Sino yon?" Kaela ask.
"Wala."
"Wala." Gaya niya saakin gamit ang naghihinala niyang tono. "—kaya pala namumula ka!"
"Damn you."
She laugh at me. Ako naman ay pinatay siya ng ilang beses sa utak ko. Leche talaga tong babaeng to.
"Si Luke no?" Tanong niya saakin.
"What—"
"Wag mo nang itanggi. Siya lang bukod saamin ang may number mo." She said while smiling like an idiot.
"Lumalovelife na ang bestfriend ko! OMG!"
"You're not my bestfriend!" Sigaw ko at binatukan siya. Ang kapal talaga ng mukha ng babaeng to! Bestfriend? Oh damn. Nagpapatawa ba siya? Kaibigan nga wala ako, bestfriend pa kaya? Those word is one of the impossible things in my life. Asa. No way.
"You sadist!" Protesta niya. Napalayo naman ako noong bigla niyang ilapit ang mukha niya sa mukha ko. Ano ba! Muntik niya na akong mahalikan!
"Damn you Kae!"
She laugh pero sumeryoso ulit ang mukha niya.
"Pero Celestine, kung si Papa Luke ang gusto mo, paano na si Papa Trey?"
I glared at her bago ko tinulak ang ulo niya gamit ang hintuturo ko. Umayos ako ng upo habang siya ay nakaharap pa rin saakin. Puno na ang gymnasium at mayroon na ding mga nakatayo. Bakit ba ayaw pang magsimula?
"You choose Papa Luke? Poor Papa Tr—"
"Can you stop calling them 'Papa'? They are not your father for Pete sake, Kaela!" I shrieked at her.
"Oh? Gusto mo ikaw ang tumawag na Papa sa kanila? Haba ng hair!" She giggle at her own thoughts. Oh god! I can't believe this woman! Is she still in sane?
