The Unexpected Love (boyxboy)

Chapter 10

REVELATIONS

*CARLO's POV*

Everything happened so fast. Nasa harapan kami ng gate ngayon, mabilis kaming nakauwi.

Wala ring usapang nangyari habang nasa daan kami kanina pabalik ng Maynila.

Saka lang ulit ako nagsalita pagka-baba ko ng kotse.

"Thanks Macoy sa paghatid hanggang dito sa  bahay ah?" Sabi ko habang naglalakad papalapit sa pintuan ng gate namin.

"No problem Carlo. Ako kasama mo papunta dun so responsebilidad kita pauwi." Sabay kindat habang nakangiti.

"Kung alam mo lang kung gaano ako ka-thankful sa pag hatak mo sakin kanina." Pahabol ko.

"Well, let us just say, i know i saved you earlier." Sabi nito habang nakatingin sakin ng makahulugan.

"Huh? Anong you know you saved me earlier?" Nakakunot noo kong tanong.

"I just have a strong feeling." Sabi nito habang naglalakad pabalik ng kanyang sasakyan.

Ano bang pinagsasasabi nito? Ang hirap naman intindihin. Bulong ko sa sarili.

"Ahhh oh sige na papasok na ako. Take care and text me when you get home." Ang tanging nasabi ko.

"Alright, sabi mo eh, good night Carlo." Sagot naman nito.

Nakaalis na si Macoy pero hindi pa rin ako pumapasok sa loob ng bahay.

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko kanina. I heard him, it has been a long time since i last heard his voice.

Namalayan ko nalang ang sarili kong nasa gilid ng pool, umiinom, magpapa-antok.

I still have the same box. Mga pictures, ng nakaraan. Mga ala-ala nung mga panahong naniniwala pa ako sa pag-ibig.

Huminga nalang ako ng malalim habang hawak-hawak yung mga litrato na dapat matagal ko ng kinalimutan. Lilipas din 'to.

I got a text message. Just got home, sleep well - Macoy. Nakakasakal, parang biglang dumami ang taong nakapaligid sa akin, itutulog ko nalang.

*MIGGY's POV*

I am already driving home. Ang dami kong gustong itanong kay Carlo, kaso nakakahiya at baka sabihin niyang nakikialam, too personal.

But why am i feeling this kind of connection kay Carlo?  I knew that i've already grown this special feeling towards him.

But he doesn't know, he needed not to know. Hindi ko pa kayang humarap sa pamilya ko ng ganito, lalo na kay Dad.

*JERRICK's POV*

I thought tonight they'll see each other again. I didn't expect someone will grab him and take him somwherelse.

"Hon?" Pagpukaw sakin ni Sophia. Nasa kwarto na kami at nagpapahinga, it has been a long and tiring day.

"Si Carlo ba ang iniisip mo?" Dugtong nito. "Did you talk to him?"

"Yeah babe, i did.  Akala ko nga magkikita na sila nila Martin and, you know, Justine." Paliwanag ko.

"Oh what happened? Hindi natuloy?"

"Nope, nakaalis si Carlo, biglaan, even before pa makalapit samin sila Justine."

"So what is your plan now?" Pangungusisa nito.

"Well, i can't think of any. Let us just leave evrything to fate." Things are getting complicated.