To the moon and back

Chapter 29

**Jhen POV**

I open my eyes as the sun touching my face I smile and look to my side and In my surprise wala nanaman si christof sa tabi ko, umupo ako sa kama at inalala ang nangyare kagabi napapangiti ngiti ako ng humangin sa labas, lumakad ako papuntang veranda at dinama ang sariwang haplos ng hangin. Nang mapansin kong wala sa parking lot ang kotse ni christof na hineram namin.

Lumakad ako papuntang closet ng kinakabahan and as I expect wala na ang mga damit niya, hindi ko alam ang gagawin ko halos mahilo ako kakalagakad dahil hindi ko alam kung anong gagawin ko, he left and that's clear.

Naagaw ng attention ko ang papel na lumipad sa kama at nang daputin ko yun sulat niya. Na nag sasabing

"I'm sorry but I just can't" gulong gulo ang utak ko, hindi ko alam kung anong nangyayare napaupo nalang ako sa kinatatayuan ko at sabay na pag labas ng mga luha ko.

2days pa kong nag stay sa tagaytay dahil hindi pa na a absorb ng utak ko ang mga pangyayare. Hindi na ko nag out pa sa hotel dahil bayad naman kame ng 2weeks dapat sana, pero ang apat na araw na pag stay namin dun, wala na siya

Dumeretso ako sa bahay namin at pumunta sa kwarto niya, inikot ko ang paningin ko sa buong puting kwartong ito, wala na rin ang mga gamit niya dito, pero naiwan ang picture naming pareho, iniwan din niya ang mga couple stuffs namin, hindi ko alam pero tumakbo ako mula dito sa bahay namin hanggang sakanila.

"Papasukin niyo ko!" Sigaw ko sa mga gwardyang pumipigil sakin na pumasok sa bahay nila

"Ma'am hindi nga po pwede" sabi ng isa sa mga guwardiyang nag babantay doon

"Wala akong pakielam umalis kayo diyan" nag wawala na ako sa harap ng bahay nila christof

"Christof!!! Alam ko nandiyan ka please! Lumabas ka mag usap tayong dalawa" pag mamakaawa ko

"Is that how you really act!" Sigaw ng isang matandang lalake na mukhang mayaman ito ang tatay niya, tumayo ako ng maayos at hinarap siya

"Hindi ka marunung lumaban ng patas!" Sigaw ko sakaniya tumawa lang siya ng sandali at sumeryoso uli ang mukha

"I told you, na wala kayong laban sakin" sagot niya

"hayop ka!" Sigaw ko sakaniya, at sa hindi ko inaasahan bigla niya akong sinampal at nang matutumba ako ay biglang may sumalo sa likod ko, at hindi isang kamay kundi dalawa

"Asshole!" Sigaw ni ken

"Are you okay? Napadaan kame nakita ka namin" sabi ni aizel at sa hindi ko maipaliwanag na dahilan umiyak nalang ako sa harap niya

"Close the gate! Wag na wag niyong papasukin ang babae nayan!" Sigaw ng tatay ni christof

*Flashback*

"Mr. Leem" tawag ko sa tatay ni christof

"Wow, what a surprise miss yhugo" nakangising sabi ng daddy niya

"Please wag niyong pagawin si christof ng hindi niya gusto" pakikiusap ko

Lumapit siya saakin at sinamaan ako ng tingin

"What do you think? That your love is great than my power?" Mayabang na sabi niya

"Nakikiusap ako please ayokong nahihirapan siya" pakiusap ko ulit sakaniya pero tumawa lang siya

"Hindi niyo ko kaya, so if I were you iiwan ko nalang siya"

*Back to reality*

Humiwalay ako sa yakap ni aizel at sumigaw ulit

"Christof baby please!! Talk to me I'm begging you" pahina ng pahina ang pag sabi ko hanggang sa mawalan ako ng malay.

Pag dilat ng mga mata ko nasa pamilyar akong kwarto

"Aizel" mahina kong sabi

"Gising kana pala, o mainit na sabaw para sa sinat mo" sabi niya ng nakangiti

Tiningnan ko lang siya na parang kinikilatis siya, ng biglang pumatak ang luha sa mata niya

"I'm sorry jhen, sorry nakipag kumpetensya ako sayo, sorry inagaw ko ang mommy mo, sorry inagaw ko si ken, sorry nasaktan kita sorry!!!!" Iyak niya habang nakaluhod siya sa may paanan ko, tumayo ako at lumapit sakaniya

"It's okay best, I'm sorry" sabay yakap namin pareho

"And I'm sorry too, for not able to fulfill the duty of a mother to you" sabay kameng napatingin ni aizel sa pintuan at nakita ko ang mommy ko na umiiyak duon