Bianca's POV
"B-barbie?"Nagulat ako kasi nandito siya. Bakit siya nandito? Tsaka bat kailangan niyang sabihing siya ang may kasalanan sa harap ng mga kapatid ko at kapatid ni Miguel. Matapos niyang gawin yun, kung kailan sira na saka pa siya magpapakabait.
"Bianca..."
Lumapit siya sa amin. I don't know what to feel. I want to slap her, and some part of me want to forgive her. Pero nananatili ang galit ko. I hate Barbie so much for making mistakes that makes me in pain right now.
"Bianca...I'm sorry.." sinabi niya at hinawakan ang mga kamay ko.
"Please..I'm sorry...patawarin mo si Miguel.." pagmamakaawa niya.
"Please Bianca...mahal mo siya, mahal ka niya..." pagmamakaawa niya sa akin.
What does she mean? Bakit siya andito?
"Plea-"
"Please?! Forgive him?! Gush! Ang hirap, Barbie! Masakit!" umiiyak na sigaw ko sa kanya.
"I'm sorry. Please forgive him. Sorry sa nagawa ko." umiiyak na sabi niya.
"Sorry?! Huh? Kung alam mong mali, bat mo ginawa?!" sigaw ko sa kanya.
"I've got carried away..." umiiyak na sabi niya.
"Carried away?! Bakit?"
"Babae ako, Bianca. Nasasaktan din ako, hindi ko.. hindi ko alam kung bakit ko ginawa yun!" medyo tumaas na rin ang boses niya habang sinasabi yan na umiiyak.
"Babae ka! Dapat ay ikaw ang pumigil!" sigaw ko sa kanya.
"Bianca...I'm sorry.."
Tumalikod ako sa kanya at humarap sa mga kapatid naman ni Miguel.
"D*mm*t Bianca! Sila na ang nagmamakaawa sayo! Forgive him!" sigaw ni Ate Liza.
"Ate hindi naman yun kadali e..masakit.." umiiyak na sabi ko.
"Masakit? E nagmamakaawa na nga sila sayo! Nagsisisi na sila!" sigaw niya.
"Liza! Kapatid mo yang kausap mo!" sigaw ni Kuya Daniel.
"Hindi mo kasi nararamdaman ang nararamdam ko, Ate!" nasumbatan ko na si Ate Liza ng hindi ko sinasadya.
"Alam ko yan, Bianca! Wag mo akong sumabatan!" sigaw ni Ate Liza sa akin.
"Elizabeth!!" napasigaw na si Kuya Daniel.
"Bakit? Totoo naman! Napagdaan ko yan, Bianca!" sagot ni Ate Liza.
"Kapatid mo yan, Liza. Intindihin mo!" sagot ni Kuya Daniel.
"Bakit Daniel? Diba kapatid mo na nga ang pinaglalaban ko sa kapatid ko, sinusumbatan mo ako! Gush!" masungit na sabi ni Ate Liza.
"But you're in wrong way para kausapin at ipaglaban ang kapatid ko sa kapatid mo!" sumbat ni Kuya Daniel.
Natahimik si Ate Liza sa sinabi ni Kuya Daniel. Napayuko nalang ako sa sumbatan nila at naririnig ko ang mga hikbi ni Barbie sa likod ko.
"Bianca, I understand you. Pero wala na bang pag-asa ang kapatid ko?" mahinahong tanong ni Kuya Daniel.
"Kuya, I don't know." kalmadong sagot ko.
"Bianca, I'm sorry what Miguel did. Sana maisipan mong patawarin siya." sabi ulit ni Kuay Daniel.
Marahan akong tumango. Naiintindihan ako Kuya Daniel.
"Ano Bianca? Papatawarin mo si Miguel?" tanong ni Ate Miles.
"Patawarin mo, Bianca!" sabi ni Ate Liza.
BINABASA MO ANG
Campus Couples
Fanfiction"Lahat ng bagay nasa tamang panahon, matuto lang tayong maghintay. Kasi kung mamadaliin mo, madali rin itong mawawala sayo." Right! All things have a right time! Tunghayan ang istorya na makakapagpakilig, magpapagsaya, magpapaiyak, at syempre makaka...