Prologue:
Her POV:
Kakauwi ko palang galing trabaho ay nadatnan ko si Manong ELe na may karga kargang mga kagamitan at teka...
Bakit nasa sa kanya si Stuffy?!
Dali dali ko siyang nilapitan para kunin sa kanya si Stuffy, ang malaking Teddy bear na kasing laki ng tao at bigay sa akin ni mommy no'ng buhay pa siya.
"Manong Ele, saan nyo po dadalhin si Stuffy?" tanong ko kay Manong at tinuro ang hawak
hawak niya.
"Ah, ikaw pala Sena. Pasensya na dahil hindi ko nasabi sayo ang tungkol dito." sabi ni Manong ELe.
"Ano po'ng ibig nyong sabihin Manong at akin na nga po si Stuffy." nagugluhang sampit ko sa kanya at kinuha si stuffy.
"Sena pasensya na talaga.No'ng una hindi nga ko ngang magawang paniwala sa pinagsasabi ng binatang yun pero--""
hindi nya na tuloy ang sinabi nya dahil napasigaw ako.
"Anong ginagawa ninyo sa mga gamit ko?!Magnanakaw! May magnanakaw sa bahay ko." sigaw ko at sinugod ang tatlong lalaki. Nabitawan nila ang kanilang karga karga dahil pinagtatadyakan ko sila at sinasabunutan.
"Aray! Miss tama na." daing ng isa sa tatlong lalaki. Sasabunutan ko na sana ulit pero pinigilan ako ni Manong.
"Umalis ka diyan Manong."
"Tama na Sena"
"Pero Manong mga magnanakaw sila. Ipapakulong ko talaga kayong tatlo!" duro ko sa kanila
Galit na galit na talaga ako... GRRR...
Kinuha ko ang cellphone kong keypad at dina-ial ang police at buti nalang may numero ako sa kanilang opisina.
"Hello mamang pulis may magnana--" nabitawan koang cellphone ko.
"Ikaw?! Bakit ka nandito?"
Sa lahat ba naman ng makikita ko ulit bakit ang lalaking to.
NApakuyom ako sa aking kamay dahil sa galit.
"Long time no see, Sena Chelsen Farrenhart or should i say may ex-girlfriend." nakangiting sabi nya na may halong nakakaloko.
"Anong girlfriend ka diyan ang kapal rin ng mukha mo noh."
"Kahit kailan hindi ka parin nagbabago Sena. You're still the same." sabi nya na nakapamulsa sa maong nitong sout.
"Pwede ba Laien, umalis ka nalang dito." pangtaboy ko sa kanya
"Why should I ?" *Smirk*
"A-ano?"
"It looks like he did'nt tell you yet. Well, thats good. I should be the one who will tell you." ngumiti sya at sumandal sa kanyang itim na kotse habang nakapamulsa parin. Tumingin ako kay Manong.
"Manong, anong ibig sabihin niya?"
"Pasensya na talaga Sena." :(
Tumingin ako ulit kay Laien at bigla nalang ako nagulat dahil may ibinigay siya sa akin na isang envelop.
"ano' to?" naguaguluhang tanong ko sa kanya
"Better see for yourself." *smirk*
Binuksan ko ito at bumungad sa akin ang puting papel. NAnlaki ang mata ko dahil sa nabasa ko.Nakasaad sa papel na sya raw ang nagmamaayri ng lupang tinatayuan ng bahay ko.Malalaki laki rin kasi ang bahay ko at ang papa ko ang nagdesign nito.Bago mamatay siya ay nangako ako na aalagaan ko ang bahay namin.
"Pinagloloko mo ba ako Laien? Pwede ba itigil mo na ang kalokohan mo."
"Im not kidding"
"P-pero pano'ng nangyari yon?" nandito ba siya para maghiganti?
"What's with that face Sena?" *smirk*
"Laien nandito ka ba para manggulo" nanginginig na ang labi ko pero kinagat ko lang ito upang hindi umiyak.
Itinaas nya ang kanyang kamay at pumunta sa harap ko ang isang lalaki na may dalang suitcase at papeles.
"Ms. Farrenhart Im the lawyer of the Cyrus family.That paper you are holding is a proof that Mr. Laien Kyler Cyrus is the owner of the land where your house was built in. He has the right to decide whether he will sell the land to you or demolish the house."
Nanghihina na ang tuhod ko. Hindi maaring mawala sa'kin ang bahay na'to. Mahalaga sa akin ito dahil ito nalang ang ala ala na naiwan ng mga magulang ko sa akin.Hndi ako papayag.
HIndi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko na kanina ko pa lang pinigilan.
"Why are you crying Sena? Ganon ba kaimportante sayo ang bahay?" sabi niya at humakbang papunta sa gilid ng abogado niya
"Laien itigil mo na ito. Hindi na nakakatuwa." pinunasan ko ang luha ko.
"But im not making fun of you." *smirk*
"Laien nagmamakaawa ako sayo. Wag mong kunin ang bahay ko. Alam mong nakaimportante ito sa akin." hinigpitan ko ang pagkahawak kay Stuffy.
"Okay. Then i will just sell my land to you. You san pay it for 2 million."
"W-wala akong pera." napayuko ako.
"Then, I will just demolish it." napaangat ako ng tingin dahil sa ingay narinig ko. Nakita ko ang malaking sasakyan na may bolang metal at itinutok ito sa bahay ko. Ihahampas na sana ito pero pinigilan ko.
"Wag! Laien please wag mong gigibain ang bahay ko. Gagawin ko lahat kung ano man ang gusto mo. Kaya please Laien." napaiyak na naman ako ulit
"Anything" *smirk*
Tumango lang ako at napayuko.Ramdam kong papalapit siya sa akin.Bumulong siya sa tainga ko at napatindig ang mga balahibo ko.
"Then play with me Sena. If you win the house is all yours and together with my land. But if you loss, the house is all mine and also you."
Napaangat ako ng tingin at sakto namang umatras siya. He form an evil smirked.Nakakatakot siya. Nakikita ko ang galit sa pamamagitan ng kanyang mga mata.
"Laien? Anong pinagsasabi mo?"
Parang natakot ako sa kanya pero ito lang ang tanging paraan para hindi mawala sa akin ang bahay.
"Did you change your mind? Well, let's Continue the demolishing." sabi niya pero pinigilan ko ulit.
"Wag! papayag na ako Laien." Sisiguraduhin kong ako ang mananalo Laien.
"That's good. I will look forward on it. I will be back tomorrow and explain it to you. I should go now and enjoy your remaining time for being free Sena." pumasok siya sa kanyang sasakyan at umandar na ito pero napahinto siya saglit at binuksan ang bintana ng kanyang sasakyan.
"House For Game? Is'nt it nice." *smirk*
Pagakatapos pinahurot na niya ang kanyang sasakyan.
"House for game?? Anong pinagsasabi ng lalaking yun." pinunasan ko ang basa kong pisngi.
Kung ano mang larung yan Laien sisisguraduhin ko ako ang mananalo.
