Hayalleri kökünden koparılıp atılan bir şair,
Yeni hayaller kurabilir mi dersin annem?
Gözlerindeki yaş ile içindeki çiçeği büyüten şair güler mi?
Şiirlerle ahbap olan birini severler mi annem?
Sevmediler annem, oysa toprağı boldu hayallerimin.
Bilmeden yargılanan bu hüznümün arkasında kaliteli bir acı var.
Sana da diyemedim annem,
Canımdan kopan o koca parçayı söylemedim.
Sahi ne önemi vardı?
Bende bilemedim.
Hani hayal deyip önemsizleştirdiğin şeyler var ya,
Onlar benim umut lokmalarımdı annem.
Siz benim elimdeki nimetleri bana çok gördünüz.
Hayal deyip geçtiğiniz her şeyin mimarı bendim onu da alıp götürdünüz.
Ruhumun hayal kurmaya artık mecali yok,
Ne zaman bir hayale kucak açsam sanırım gücüm yok.
Annem ben hayallerimi de tabutuma gömdüm haberiniz bile yok.
Bana yine gülün geçin, bir dahası yok.
Hayallerimin cinayetine imza atan herkes kalbimin kırıklığının müsebbibi oldu.
Üzülmedin be annem.
Ben yok olup mahvolurken yanımda bile değildin sen...Emine Barkın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbim Şiir Sokağı #Şiirlerim
PoesieArtık üfledim hayallerimi, hepsi söndü. Geç kalınmış bir hevânın peşinde değilim. Yıllardır kaybolan ruhumun arayışını bırakalı çok oldu. Ölü bedenimin tereddütle yaşayış hikayesi son buldu. Ellerimde mutsuzluğun kalıntısı dururken hayat beni yordu...