Yoruldum anne, kimsenin anlamadığı bir çağda yaşamaktan.
Yoruldum anne, hıçkıra hıçkıra uyanmaktan.
Korku dolu rüyalar hep gerçeğe çıkıyor ;
Gözlerim bir kâbusu işaret ediyor.
Belki de bu benim selâ sesim,
Bu defa umutlarım da gidiyor.
Yoruldum anne, saçlarıma hayaller ekmekten,
Gözlerime gülümse demekten
Ben çok yoruldum be anne.
Emine Brkn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbim Şiir Sokağı #Şiirlerim
PoesiaArtık üfledim hayallerimi, hepsi söndü. Geç kalınmış bir hevânın peşinde değilim. Yıllardır kaybolan ruhumun arayışını bırakalı çok oldu. Ölü bedenimin tereddütle yaşayış hikayesi son buldu. Ellerimde mutsuzluğun kalıntısı dururken hayat beni yordu...
