Gün ağardığına dair ışıklar geliyor sonunda. Sabah 5 ışıklarında kendimi hep güvende hissederim. Evde olayım olmayayım..5 ışıkları yeterli.
Uyuyamadım. Tekrar aynı kabuslarla boğuşamazdım. Ya Arissa gelmezse? Ya bırakırsa beni..
Hazırlanıp Han nehrine inmek istedim. Öylesine yürüyüş yapmak için. Evim yakındı. Arabayla kısa sürerdi. Şortumla spor atletimi giyip çıktım.
Kulaklığımı takıp koşu moduna geçtim. Sağlıklı yaşam için değil, aklımı dağıtmak için.
Sabahı zor ettim Jinwoo'nun başında. Hemşire gittikten sonra uyuyamadım. Jinwoo'ya onu nereden tanıdığını sormak istiyordum. Ama hala bebek gibi uyuyordu. Bende uyandırmaya kıyamadım.
Acıktığımı farkettiğimde saat henüz 6 gibiydi. Hiçbiryer açık değildir bu saatte diye düşündüğümden sadece bahçeye çıkma kararı aldım.
Koştum sadece düşünmeden. Kulaklıkta ne çaldığınında bir önemi yoktu. Sadece düşünmeksizin koştum.
Yorulduğumu farkedip köşedeki basamaklara oturdum. Taehyun'u çağırıp kahvaltı yapma fikri geldi aklıma. Gelir miydi ki?
NAM TAE aranıyor..
"Ne halt etmeye uyandırıyosun beni bu saatte?"
Çok kibar açtı telefonu.
"Öyle yada böyle uyanacaktın. Kalkta kahvaltıya gidelim.."
"Senden nefret ediyorum biliyosun değil mi?" dedi normalin beş katı kalın çıkan sesiyle.
"Bir saat içinde Goong'da. Kaldır kıçını işimiz var." diyip kapadım telefonu.
Evet işimiz vardı. Arissa'ya onu ürkütmeden nasıl ulaşabilirdim bunu düşünmeliydim.Öncelikle numarasını, adresini öğrenmeliydim ki bunu Taehyun yapacaktı. Onun bağlantıları ve öngörülen şekilde insan ilişkileri benden çok daha iyiydi.
Goong buraya yakındı. Yürüyerek en fazla beş dakikamı alırdı. O yüzden araba kullanmadım.
"Pardon bakar mısınız?"
"Buyrun?" dedi hemşire.
"Buralarda açık bulabileceğim bi kafe var mı şuan? Saat epey erken de.."
"Ah..Bi tane var. Erkenden açıyor. Kapıdan çıkınca sol tarafa dönün. Epey yürüyeceksiniz dümdüz..Karşınıza çıkacak."
"Teşekkür ederim." diyip ayrıldım hastaneden. Jinwoo'nun ailesi gelmeden birşeyler yiyip dönmem gerekiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dream Catcher | song mino
Hayran KurguRuhlar buluşurmuş bazen arafta.. Kırık ruhlar hep birbirini bulurmuş. Rüya demiş adına büyükler. Zahiri hayat tek gerçeklik, gerisi yalanmış. Elle tutamadığın da sanalmış. Peki ya duygular? Onun elle tutulabileni var mıymış? "Sen hayata tutunmaya ça...