ΓΙΑΤΙ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9

Ο Απόστολος είχε μείνει άναυδος από την αποκάλυψη που μόλις του είχε κάνει. Από το βαθύ μυστικό της ζωής της που του είχε εμπιστευθεί. Και δεν ήταν μόνο αυτό...

"Ε-ελβίρα..τι λες;"

Με ψίθυρο του απάντησε. Προσπαθούσε να μαζέψει δυνάμεις για αυτά που θα ακολούθουσαν.

"Αυτό που άκουσες...και σε παρακαλώ μην μου το κάνεις πιο δύσκολο απ ότι είναι."

Της έγνεψε και συνέχισε να την παρακολουθεί με αγωνία με προσπάθεια να συγκρατήσει τις απορίες του. Μάταιη προσπάθεια δηλαδή...

Εκείνη ήθελε να συνέλθει, πάντα το πολύ κλάμα την ζάλιζε. Και τότε αυτός άρχισε τις ερωτήσεις.

"Πώς; Τι έκανε; Από που κι ως που; Εννοώ..."

Το αγανακτισμένο βλέμμα της δόθηκε ως απάντηση του και σταμάτησε αμέσως.

"Συγγνώμη." της είπε και έσκυψε το κεφάλι

Πήρε η ίδια τις δυνάμεις τη και ξεκίνησε να φέρνει στο φως το μυστήριο του παρελθόντος της.

Ο αναστεναγμός ανακήρυξε την εκκίνηση της 'ομολογίας' της.

"Εγώ...μεγάλωσα χωρίς μητέρα...βλέπεις πολλές εγκυμοσύνες δεν είναι και πολύ πετυχημένες...πέθανε στη γέννα. Δεν άντεξε τον πόνο. Και απ ότι φαίνεται, τον φορτώθηκα εγώ."

Ήδη είχε αρχίσει να βουρκώνει ξανά.

"Βλέπεις....οι αναμνήσεις είναι ένα βάρος, που δεν μπορώ να το σηκώσω....." τα πικρά της δάκρυα έτρεχαν στα ρόδινα μάγουλα της.

"Ο πατέρας μου ήταν συντετριμμένος. Αρχικά είχε κάποιες δυνάμεις. Μέχρι κάποια ηλικία, με μεγάλωσε με πολύ αγάπη. Τον λάτρευα. Και μικρή που ήμουν το συναίσθημα αυτό το ένιωσα. Μόνο τότε. Το ρητό ότι η αγάπη μετατρέπεται σε τρέλα το ξέρεις; Πάντα θεωρούσα πως δεν ισχύει...." ένα γελάκι ειρωνικό της ξέφυγε

"Φαίνεται η αγάπη του δεν άντεξε...ή μάλλον η απώλεια της μητέρας μου...Η τρέλα τον κυρίευσε και....όπως τον είχες χαρακτηρίσει και συ...έγινε ένας διεστραμμένος άνθρωπος...όχι λάθος. Ένα διεστραμμένο κτήνος."

Ο Απόστολος είχε ανοίξει διάπλατα τα μάτια και περίμενε αγωνιωδώς την αποκάλυψη της ιστορίας της.

"Δ-δηλαδή; Τι έκανε;"

"Ξέρεις για τι έχει καταδικαστεί και έχει μπει και σε ίδρυμα τόσα χρόνια;"

Ο ίδιος ανασήκωσε τα χέρια.

"Για σχιζοφρένεια απ όσο ξέρω...γιατί;"

"Για παιδοφιλία μπήκε Απόστολε. Η σχιζοφρένεια ήταν απλά μια παραπλάνηση για τον τύπο. Δεν ήθελε να μαθευτεί κάτι τέτοιο όλο το υπόλοιπο σόι. Μας ξέγραψαν εντελώς."

Πλέον άρχισαν οι λυγμοί να ξεσπούν.

"Τον μίσησα Απόστολε. Τραυμάτισε ένα αθώο παιδάκι όσο κανένας άλλος δεν θα μπορούσε...Τα θύματα του, οι άμοιρες παιδικές ψυχές που πλήγωνε δεν...." σταμάτησε και σκούπισε το βρεγμένο από τα δάκρυα πρόσωπο της.

Τότε ο Απόστολος, σκεπτικός, άρχισε να ενώνει τα κομμάτια του παζλ και ξαφνικά κατάλαβε το σοκαριστικό γεγονός που είχε σαπίσει την καρδιά και την ψυχή αυτού του ατόμου που είχε απέναντί του. Γούρλωσαν τα μάτια του από την έκπληξη και το στόμα του άνοιξε διάπλατα.

"Δηλαδή...θες να μου πεις ότ-"

"Ήμουν το πρώτο του θύμα Απόστολε!"

Παραπάτησε και έκανε να σταθεί στην καρέκλα....

______________________________________________________________________________

Γειααα σας!!!!! χίλια συγγνώμη που είναι τόσο μικρό απλά το είχα γράψει σε περίοδο εξετάσεων και γι αυτό είναι έτσι. λοιπόοοοον....θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ γιατί ναι σε διακοπές είμαστε οπότε τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερααα

Ελπίζω όλοι να περάσετε ένα υπέροχο καλοκαίρι με πολλή καλή παρέα! και καλά αποτελέσματα

Ευχαριστώ πολύ για την στήριξή σας! <3 <3 <3