Growing Up (What If?) [KathNiel]

Chapter 10 - Di Kaya ng Wala Siya

- Ella’s POV –

Medyo malaki na din naman yung baby ko... Onti nalang at 1 year old na sya.. Babalik na din ako sa school. First year college na din naman na ako. Si Baby DJ, iiwan ko kay Mama pag papasok ako tas susunduin ko bago ako umuwi. Gusto nga ni Mama na dun na lang daw ulit ako sa bahay tumira ehh. Pero, gusto ko maging independent. Gusto ko na pag mag-isa nalang ako eh kakayanin ko. Pero syempre kasama yung anak ko.. Kahit walang Patrick kaya ko naman...

.

.

.

.

.

.

SIGURO...

>> F A S T F O R W A R D>>

Nandito ako ngayon sa mall.. Kasama si Jason, Tammy at Baby DJ.. Namimili kami ng gamit para sa school. Bukas na kase ang start ng classes. Pare –parehas kaming tatlo ng schedule. Actually, plinano talaga namin yun. Para di kami mahirapan na magkakahiwalay. Ayaw din daw kasi nila akong pabayaan. Haha. Ewan ko ba dito sa mga to. Eh kayang kaya ko naman. HAHA. Pero, ayos na din yun...

“ Ella, gusto mo na din bang kumain? Gutom na kasi kami eh.” –Jason.

“Ah, ganun ba? Sige tara!” –Ako.

“Hello, baby DJ! Gutom ka na din baby ha? Gutom na si Mommy at ang tito and tita mo eh. Kakain na tayo ha?” –Ako. Alam ko naman na di pa rin sya makakasagot dahil 5 months palang yung anak ko.

“Alam mo, Bes? Baliw ka!” –Tammy.

“Ba’t naman? Haha!” –Ako.

“Eh kasi, kausap ka ng kausap sa anak mo. Parang naman makakasagot yan sayo eh, ilang buwan palang yan! Ang isasagot lang sayo nyan, ‘gu gu ga ga’. HAHAHAHA!!!” –Tammy. Napaka talaga neto.

“Hahaha. You know what, Ella? Tammy’s kinda right. But, I think it’s good for Baby DJ. I don’t know. I think, I remember reading something about talking to babies. Mabilis daw matututo magsalita yung baby if the mom talks to him in a manner na hindi nagba-babytalk yung mom.” –Jason. Henyo to. Grabe!

“Hahaha! Nabasa ko nga online. Para naman mabilis sya makasalita. Para may kakwentuhan na ako.” –Ako.

“Pano nalang kung sa sobrang bilis nya natuto, eh, hanapin nya yung tatay nya? Anong sasabihin mo?” –Tammy.

“Uyy!! Sorr----.. ELLA?!” –Patrick?!

Hindi ako agad naasagot. Natulala ako. Hindi pa din nagbabago ang itsura nya. Tumaba nga lang sya. Pero, ganun pa din. Namimiss ko na sya.

“Patrick...” –Medyo pabulong na sabi ko.

“E-Ella..” –Patrick.

“Magsasabihan nalang ba kayo ng pangalan nyo?” –Tammy.

“We’re sorry we didn’t tell you, Ella. But, Tammy and I planned this. Patrick didn’t  know this either.” –Jason.

“Naaawa na kasi kami sa inyong dalawa. Alam naman nating lahat na mahal nyo pa ng isa’t isa. Wag nyo nang pahirapan yung mga sarili nyo. Learn to forgive. We all make mistakes, Ella.” –Tammy. Hindi ko kasi alam kung kaya ko pa.

“Sige, Tammy and I will go ahead. Mag-bonding kayo. Mag-usap. Talk about how you’re gonna fix things. May anak kayo. I think, it’s about time that Baby Dj sees his father and for you to hear Patrick’s side.” –Jason.

Hindi pa man kami nakakasagot ni Patrick, naka-alis na yung magaling na mag-boyfriend. Ugh. Ano nalang gagawin namin?! Ano to, HAPPY FMAILY?!

“Ella...” –Patrick.

“Oh?” –Ako.

“Tara kain na tayo. Ako na dyan.” –Patrick. Tapos, kinuha na nya yung stroller ni baby Dj at sya ang nagtulak.

“Saan mo gusto kumain?” –Patrick. Ewan. Para alng akong pipi dito. Kahit anong tanong nya hindi ko sinasagot. Lakad lang kami ng lakad.

“Sa McDo nalang tayo?” –Patrick.

“Ella---------..” –Patrick. Pinutol ko sasabihin nya eh.

“Alam mo, Patrick. Mag-usap na nga tayo. Ano ba talagang gusto mong mangyare ha?!” –Ako. Pabulong na pasigaw kong sabi.

“Ella, simple lang ang gusto ko. Isa pang chance. Papatunayan ko sayo na mahal talaga kita at ang anak natin. Yung nakita mo nung gabing yun, wala yun. Siya yung humalik sakin. Ella.. Alam natin parehas kung gaano kita kamahal. Mahal na mahal kita, Ella. Miss na miss na kita.” – Patrick. Hindi ko na napigilang maluha. Hindi ko kasi maitatanggi na mahal na mahal ko pa rin sya..

“Patrick...” –Ako. Ewan ko ba hindi ko matuloy yung sasabihin ko. Wala naman siurong masama kung bibigyan ko sya ng another chance diba?

“Ella... Please??” –Patrick.

“I will give you the chance. But, kelangan mong magsimula ulit. Kasi, hindi madaling ibalik yung tiwala.” –Ako.

“Hinding hindi ka magsisisi, Ella. Pangako. Tara na?” –Patrick.

Then, naglakad na ulit kame papuntang McDo. Sya padin nagtutulak nung stroller ni baby DJ.

>> While eating....

Kanina pa kandong ni Patrick si DJ. Hindi pa nga sya kumakain eh. Nilalaro nya kasi.

“Hello, baby! Ang gwapo gwapo mo naman! Kamukha si daddy. Ano, baby! Haha!!” –Patrick.

“Ahmmm, Patrick? Kumain ka na muna. Akin na muna si Baby.” –Ako.

“Hindi. Sige okay lang. Mamaya na ko kakain. Ngayon ko lang naman sya nakita at nakasama eh.” –Patrick.

“Sorry... Kase, nilayo ko sya sayo.” –Ako.

“Okay lang.. Kasalanan ko din naman...” –Patrick.

Tinuloy nya na ulit yung pakikipaglaro sa anak namin. Mahal nya ngang talaga yung anak namin. Umpisa palang alam ko na yun pero, binalewala ko. Hindi ko naman pinaplanong pahirapan sya ng todo. Pero, gusto ko lang makita kung gaya ng dati, mag-e-effort pa din sya para sakin.

Hindi ko nga talaga kayang mabuhay ng wala sya.

- Patrick’s POV –

Kakauwi ko lang. Hinatid ko kasi si Ella at DJ pauwi. Mag-uumpisa na ulit ako sa panliligaw ko kay Ella. Sobrang saya ko ngayong araw na to. Salamat sa mga pinsan ko!!!!

Oo, sinabi nila Tammy na pumunta akong mall. Sinet up nila ko. Pero, ang mga pinsan kong si Bianca at Dindy talaga ang mga naging mata ko habang wala ako sa tabi ni Ella. Binibigyan nila ako ng ictures ni DJ. At, binabantayan nila ang mga nagtatangkang manligaw kay Ella. Pero, sabi nila, kahit daw di nila bantayan yung mga manliligaw, ayos daw. Kasi, magtatanong palang daw naka-hindi na agad si Ella. Siguro nga, talagang nasaktan lang sya.

Pero, sa likod ng lahat ng nangyare, isa lang ang napatunayan ko...

Hindi ko kaya ng wala si Ella sa tabi ko...

End of Chapter 10 :D

ComVo & Fan!!! :D

Hope you liked it!