Chapter 28.2 [Looking for you]

1.5K 27 1
                                    

DJ's POV

Pumunta agad kame sa pinakamalapit na abandonadong building dito malapit sa may amin. Hapon pa lang naman. 3:30 pm. Kaya medyo maliwanag pa. Papasok na sana ako sa pinto nung bahay pero pinigilan nila ko. Hindi sya building. Kundi isang bahay. 

"DJ, sure ka bang papasukin natin yan?" tanong sakin ni Kiray.

"We need. For my girlfriend's life." sabi ko at tinadyakan yung pinto.

Nilibot ko ang buong bahay. Hindi sya abandonado. Umakyat ako. Bawat kwarto tiningnan ko. Pero wala si Kathryn dun. Bumaba ako at nakita sila Kiray na nandun pa rin. Pero mukang nilibot din nila ang buong bahay.

"DJ, mukang wala sya dito." sabi ni Kiray.

"No! This can't be happening! Mahahanap natin sya." may mga nangingilid na luha na sa mga mata ko. Pinunasan ko ito at hindi ipinahalata sa kanila.

"Bro, mahahanap din natin sya." sabi sakin ni Khalil. I know.

"Thank You bro." sabi ko sa kanya.

Hindi ako mawawalan ng pag-asa. Tatatagan ko ang loob ko para kay Kath. Para sa taong mahal na mahal ko.

"Guys, dito tayo sa likod ng bahay." sabi ko. Pumunta kame sa likod ng bahay. And there I saw a woman sitting on a chair with her wrist and feet tied. Nakatakip ng tape na gray ang bibig nya. And to be complete, wala syang malay.

"KAAAAAAAAATH! KATH! GISING! KAATH! AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!" sigaw ko habang hawak ang muka ni Kathryn. Tinangggal ko ang mga naka-tali sa kanya. Tinanggal ko ang naka-tape sa bibig nya.

"D *cough* *cough* DJ." sabi nya. Hindi ko alam pero bigla ko na lang hinalikan si Kath sa labi nya. Yung malalim na halik. Hindi nya yung tinggal at hinayaan nya ako. Matapos ang ilang segundo, pinakawalan ko na ang mga labi nya.

"Kath, sinong may gawa sayo nito?" tanong ko sa kanya kahit alam kong hindi sya makakapag-salita. I saw Kiray crying. At kno-comfort sya ng Albie.

Maya-maya, bigla na lang nawalan ng malay si Kathryn.

"Kath? Kath? Kath! Gising, Kath!" tinapik ko sya pero hindi sya nagigising. Binuhat ko na sya papuntang kotse at isinugod sa ospital.

*SA HOSPITAL*       Dinala si Kathryn sa ER. Kailangan daw magamot lahat ng sugat na natamo ni Kath sa paa.         Seeing her in her condition right now is very awful. Sana hindi ko na lang sya iniwan kanina. Sana hindi ko na lang plinano yung gagawin ko kanina. Sana ako na lang yung nasaktan. Sana ako na lang yung nasa ER ngayon! Naiinis ako sa sarili ko! Bakit iniwan ko sya kaninaaaaaaaaaa?! ><

"Sir? Are you the husband of the patient?" natauhan ako nung nagsalita yung doctor. Palakad lakad kase ako.

"Uhh.... N-no. Boyfriend po. Okay na po ba lagay nya? Kamusta po yung paa nya? Okay na po ba? Pwede na po ba syang ilipat?" tanong ko dun sa doctor.

"Ughhhhh, Mr. ?" sabi nung doctor na patanong.

"Padilla ho." sagot ko.

"Uh, Mr. Padilla. She's okay. She just needs some rest. She'll be transfer in a private room. Pero bago yun, kailangang matanggal yung ilang bubog sa paa nya." paliwanag nung doctor. Nanlumo ako nung narinig ko yung sinabi ng doctor na may bubog yung paa nya.

"Uh, if you'll excuse me." sabi nung doctor tas umalis na.

Nagsisisi talaga akong iniwan ko si Kath. Nanlulumo ako. Nanghihina. Naiinis. Mixed emotions. Di ko alam kung anong nangyare o sino ang gumawa nun sa kanya. Wala namang naka-away yun e. Wala namang naka-sagutan o ano. Hindi ko alam kung sino. Kung sino talaga ang gumawa nun kay Kath, hindi ko papalampasin!

Sa sobrang inis ko sa sarili ko, nasuntok ko yung pader malapit sa may ER. Bigla ko na lang nasuntok yung pader. Nagulat na lang din ako. Pero wala akong naramdamang sakit. Kung may sakit man, yun yung malaman na nasaktan yung taong mahal ko.

"DJ, si Kath na ata yan." sabi ni Neil.

Nilapitan ko yung babaeng naka-higa sa stretcher. Si Kath nga. Tulog sya. Sinundan namin kung san sya dadalin.

Pumasok kame sa loob. Uuwi daw muna sila Kiray. Nagpakuha na lang ako ng damit. Dito lang ako sa tabi ni Kath.

Hinawakan ko ang kamay nya at hinalikan iyon.

"Baby, sorry. Sorry kung iniwan kita. Sorry kung dahil sakin nagkaganyan ka. Ako may kasalanan kung bakit ka nagkaganyan. Hindi ko alam na mangyayare 'to, baby. Sorry. Alam kong hindi ko nagampanan sayo yung part ko kanina. Pero baby, alam mo namang mahal kita diba? Hahanapin ko kung sino ang gumawa nito sayo. Sabay nating haharapin lahat ng problema baby. Mahal na mahal kita!" sabi ko kay Kath habang tulog sya. Hindi ko kinaya ang pagod at nakatulog na din ako ng hindi ko namamalayan.

Eto na! :"> sorry matagal. Busy e. HAHA. Busy daw. Dejklang. Tinatamad kase ako e. Bagal pa ng net. -.- enjoy reading!

Taken By Bad Boy But Good Boy [KathNiel FanFic] FINISHEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon