𝑴𝒚 𝑺𝒕𝒆𝒑 𝑩𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓

Chapter 32.

Είχαν περάσει τρεις ήσυχες ημέρες από την ημέρα που ο Harry και εγώ τελειώσαμε την σχέση μας. Ήμουν ελεύθερη, ήταν ελεύθερος, ήμασταν ελεύθεροι πια. Το μικρό διάλειμμα μιας εβδομάδας των αγοριών τελείωνε σε δύο ημέρες που αυτό σήμαινε πως τα αγόρια σε δύο ημέρες γυρνούσαν πίσω για το tour. Δεν είχα ιδέα για το αν θα πήγαινα μαζί τους ξανά ή θα καθόμουν εδώ στο Λονδίνο με τον πατέρα μου, την Anne και την Gemma.

Τις τρεις αυτές ημέρες, αν και ο ίδιος ο Harry υποσχέθηκε πως δεν θα το έκανε, αποφεύγαμε οποιαδήποτε συζήτηση όταν ήμασταν μόνοι σε ένα δωμάτιο, ήταν τόσο μα τόσο πολύ αμήχανα. Ήταν τόσο εύκολο να προσποιούμαστε μπροστά σε όλους πως δεν συνέβαινε τίποτα γιατί ήδη το κάναμε πριν καιρό όταν όμως ήμασταν μαζί. Το δύσκολο ήταν να προσποιούμαστε πως τίποτα δεν είχε συμβεί όταν ήμασταν μόνοι.

Ήταν Δευτέρα και ήμουν στην κουζίνα πίνοντας τσάι με την Gemma. Νωρίτερα είχε πάρει τηλέφωνο ο Niall προτείνοντάς μου να βγούμε για να μιλήσουμε και δέχτηκα, φυσικά. Θα περνούσε να με πάρει σε περίπου μισή ώρα απ' ότι είπε και ο ίδιος. Η αλήθεια είναι πως είχα να δω όλα τα αγόρια από την ημέρα που γυρίσαμε όλοι μαζί για το διάλειμμά τους και για να είμαι ειλικρινής μου έλειψαν. Προφανώς και ήταν απασχολημένοι όλες αυτές τις ημέρες, ήθελαν προσωπικό χώρο, χρόνο ξεκούρασης, χρόνο για τις κοπέλες τους και ίσως χρόνο με τις οικογένειές τους.

"Μισώ τον καιρό. Ανυπομονώ να φτιάξει ώστε να βγω και να απολαύσω τον καθαρό αέρα. Είναι πραγματικά πανέμορφα όταν ο καιρός είναι καλός."

Είπε η Gemma κάνοντας κινήσεις με το αριστερό της χέρι ενώ με το άλλο κρατούσε το φλιτζάνι με το τσάι της. Αφού ήπιε μια γουλιά, το άφησε στο άσπρο μικροσκοπικό πιατάκι.

"Συμφωνώ αν και δεν ήμουν αρκετό καιρό εδώ στο Λονδίνο λόγω του ότι ήμουν στο tour μαζί με όλα τα αγόρια."

Απάντησα πίνοντας λίγο από το δικό μου φλιτζάνι με τσάι.

"Ω! Τώρα που είπες tour, τι σκέφτεσαι να κάνεις; Θα πας ξανά μαζί με τα αγόρια;"

Ρώτησε εκείνη καθώς την ίδια στιγμή μπήκε στην κουζίνα o Harry. Τέλεια χρονική στιγμή...

Δεν σήκωσα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω διότι ήξερα πως ήταν αυτός, το άρωμά του απλώθηκε σε όλη την κουζίνα.

"Εμμ, δεν ξέρω ακόμα, είμαι ανάμεσα στο να μείνω εδώ και στο να πάω."

Απάντησα ειλικρινά. Μπορούσα να νιώσω για πέντε ολόκληρα βασανιστικά δευτερόλεπτα το βλέμμα του Harry πάνω μου κάνοντας τα μάγουλά μου να καίνε.