𝑴𝒚 𝑺𝒕𝒆𝒑 𝑩𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓

Chapter 34.

Τα χέρια του κρατούσαν σφιχτά την μέση μου, φέρνοντάς με πιο κοντά του. Τα μαλακά του χείλη κουνιόντουσαν με τα δικά μου ρυθμικά, η γλώσσα του περνούσε πάνω από το χείλος μου και ύστερα μέσα στο στόμα μου. Ένα μικρό βογγητό μού ξέφυγε, τα χέρια μου τράβηξαν τα μακρυά μαλλιά του τραβώντας τον χαμηλά, πιο κοντά μου.

"Πρέπει να σταματήσουμε."

Μούγκρησε σταματώντας το παθιασμένο μας φιλί, τα χείλη του κατέβηκαν στον λαιμό μου, το κεφάλι μου έγειρε αυτόματα προς τα πίσω και τα μάτια μου έκλεισαν απολαμβάνοντας τα μικρά υγρά φιλιά που μου άφηνε κατά μήκος του λαιμού μου.

Εκείνη την στιγμή ήταν σαν να βρισκόμουν σε έναν άλλον κόσμο, ήμουν εντελώς εκτός τόπου και χρόνου που δεν άκουσα την πόρτα να ανοίγει.

"Harry."

Αναστέναξα περνώντας τα χέρια μου μέσα στις μακριές του μπούκλες. Ο Harry βόγγηξε συνεχίζοντας να με φιλάει κατά μήκος του λαιμού μου και τοποθέτησε τα χέρια του στα οπίσθιά μου, ζουλώντας τα ελάχιστα.

"Τι στον διάολο κάνετε;"

Ακούστηκε μια γυναικεία φωνή. Την στιγμή εκείνη η καρδιά μου σταμάτησε, τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και χωρίς δεύτερη σκέψη έσπρωξα τον Harry μακρυά μου.

Στην πόρτα στεκόταν η Gemma με το πιο σοκαρισμένο βλέμμα που είχα δει ποτέ μου. Τα μάτια της και το στόμα της ήταν διάπλατα ανοιχτά, φαινόταν σαν να είχε παγώσει στην θέση της όπως ο Harry παραδίπλα μου. Τα μάτια του ήταν εξίσου διάπλατα ανοιχτά και γυάλιζαν, ήταν σαν να ήταν έτοιμος να κλάψει. Τα χείλη του ήταν κόκκινα από τα γεγονότα που συνέβησαν πριν λίγες στιγμές.

"Gemma, μπορούμε να σου εξηγήσουμε!"

Μίλησε ο Harry σχεδόν αμέσως.

Ένιωθα το στομάχι μου να δένεται κόμπος, το στόμα μου είχε στεγνώσει για τα καλά.

"Είναι κάποιο αστείο αυτό έτσι;"

Ρώτησε η Gemma παραμένοντας άφωνη.

"Gem ορκίζομαι πως μπορούμε να σου εξηγήσουμε. Απλά μην το πεις σε κανέναν κάτω. Απλά άκουσέ μας."

Παρακάλεσε ο Harry, φαινόταν πραγματικά τόσο αναστατωμένος όσο εγώ σοκαρισμένη δίχως να έχω ακόμα συνειδητοποιήσει πως η Gemma μάς έπιασε στα πράσα. Η Gemma κοίταξε και τους δύο μας ανέκφραστη.

"Ακούω, τώρα." Σχεδόν απαίτησε και μπήκε μέσα στο δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω της. "Δεν το πιστεύω αυτό. Εσείς οι δύο...μαζί. Τι στο καλό;! Είπατε πως δεν έτρεχε τίποτα μεταξύ σας!"