𝑴𝒚 𝑺𝒕𝒆𝒑 𝑩𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓

Chapter 44.

Βρισκόμασταν στην Φιλανδία πλέον. Είχαν περάσει πέντε ολόκληρες ημέρες και είχα τον Harry ακόμα να περιμένει απάντηση από εμένα, για μία ακόμα ευκαιρία. Δεν ήθελα να του απαντήσω ακόμα, προτιμούσα να μείνουμε λίγο έτσι ώστε να δούμε τι θα γίνει και ύστερα θα του απαντούσα. Ήμουν ανακουφισμένη που ο Harry δεν με πίεζε τόσο πολύ πλέον.

Τις δύο πρώτες ημέρες συνεχώς δεν με άφηνε σε ησυχία. Μου μιλούσε συνεχώς για το ίδιο θέμα: εμάς. Μάλιστα, προσπάθησε πολλές φορές να με φιλήσει αλλά του ξεκαθάρισα, ίσως λίγο απότομα, να μην το ξανακάνει. Φαινόταν τόσο σοκαρισμένος και πληγωμενος εκείνη την στιγμή και ίσως γι'αυτό κρατούσε την απόστασή του πλέον. Μιλούσαμε, αλλά μόνο τα τυπικά.

Κάτι που με έκανε πιο ανακουφισμένη είναι το γεγονός πως δεν μέναμε σε σουίτα, αλλά σε ξεχωριστά δωμάτια. Ο Louis και εγώ μέναμε στο ίδιο δωμάτιο, όπου είχε δύο ξεχωριστά ημίδιπλα κρεβάτια, ο Niall και η Kelsey μαζί, ο Zayn και ο Liam εξίσου μαζί ενώ ο Harry είχε το δικό του δωμάτιο.

Βρισκόμουν στο δωμάτιό μου με τον Louis και τον Liam, οι οποίοι είχαν βγει στο μπαλκόνι και μιλούσαν φωνάζοντας στις fans, οι οποίες τσίριζαν.

Δεν υπήρχε περίπτωση να ξαναβγώ μαζί τους, έξω στο μπαλκόνι γιατί πριν που το έκανα, επιχείρησαν να με πετάξουν από το μπαλκόνι, ήμουν έτοιμη να κλάψω από τον φόβο μου, ο Louis με είχε σηκώσει και με κρατούσε απ'την έξω μεριά του μπαλκονιού ενώ ο Liam γελούσε και του έλεγε πως ήταν επικίνδυνο, αλλά συνέχισε να γελάει με εμένα όπου τσίριζα και κρατούσα σφιχτά τον Louis.

Όταν με άφησε τελικά κάτω, ήμουν βουρκωμένη και μπήκα εκνευρισμένη και τρομερά φοβισμένη μέσα στο δωμάτιο αποφασίζοντας πως δεν θα μιλούσα στα δύο αγόρια ξανά.

Λέμε τώρα...

Ήταν αρκετά βαρετά να κάθομαι μόνη μου στο δωμάτιο, οπότε αποφάσισα να πάω στο δωμάτιο του Niall και της Kelsey στο τέλος του διαδρόμου. Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου, αφήνοντας το κινητό μου εκεί αφού δεν πρόκειται να το χρειαζόμουν και προχώρησα έως την πόρτα. Πριν προλάβω να την ανοίξω, ακούστηκαν χτύποι απ'έξω.

Έσμιξα τα φρύδια μου και άνοιξα την πόρτα βλέποντας μπροστά μου έναν υπάλληλο του ξενοδοχείου με έναν πιτσαδώρο να στέκεται δίπλα του.

"Γεια σας. Ήρθαν οι πίτσες που παραγγείλατε!"

Μίλησε ο άντρας όπου φορούσε την στολή του προσωπικού του ξενοδοχείου.