Chapter 42.

4.8K 403 152
                                    



Το επόμενο πρωί ξύπνησα με τον Harry να έχει ακουμπισμένο το χέρι του πάνω στο στομάχι μου ενώ το κεφάλι του ήταν ξαπλωμένο στο μαξιλάρι μου. Έτριψα τα μάτια μου με τα χέρια μου και κοίταξα γύρω στο δωμάτιο. Πρόσεξα πως το λεπτό άσπρο σεντόνι που μας κάλυπτε βρισκόταν στο πάτωμα πια, ενώ το μαξιλάρι του Harry βρισκόταν ανάμεσα στα πόδια του.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και τράβηξα αργά το χέρι του Harry από πάνω μου, ακουμπώντας το στην πλευρά του. Συνέχισε να κοιμάται ήσυχα, ανενόχλητος. Σήκωσα το σώμα μου από το κρεβάτι και προχώρησα προς την τουαλέτα.

Κοίταξα τον κοιμισμένο εαυτό μου στον καθρέφτη για μερικά δευτερόλεπτα και ύστερα αποφάσισα να πλυθώ και να βουρτσίσω τα δόντια μου.

Όταν τελείωσα από την τουαλέτα, επέστρεψα στο δωμάτιο βρίσκοντας τον Harry ακόμα να κοιμάται. Αποφάσισα να μην τον ξυπνήσω, η ώρα ήταν μόνο 10:30 και χθες ή μάλλον σήμερα δεν πρέπει να κοιμήθηκε. Άλλαξα σε ένα απλό τζιν και μια άσπρη με τιράντες μπλούζα, φόρεσα τα TOMS μου και βγήκα από το δωμάτιο.

Πρόσεξα πως στον καναπέ δεν βρισκόταν πια η Cara οπότε υπέθεσα πως έφυγε. Προχώρησα προς την κουζίνα αναγνωρίζοντας την μυρωδιά του καφέ.

"Καλημέρα σας!"

Είπα νομίζοντας πως ήταν όλοι στην κουζίνα, μα μόνο ο Liam ήταν.

"Καλημέρα σου."

Διόρθωσα τον εαυτό μου χαμογελώντας στον Liam. Πλησίασα προς τον πάγκο και πήρα μια θέση στο σκαμπό δίπλα από το δικό του.

"Καλημέρα Aud. Πώς αισθάνεσαι;"

Ρώτησε ο Liam με ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη του καθώς σηκώθηκε αμέσως από το σκαμπό του πάγκου για να μου βάλει μια κούπα με καφέ.

"Δόξα τω Θεό, αισθάνομαι πολύ καλά. Εσύ πώς αισθάνεσαι; Έχεις πονοκέφαλο;"

"Όχι, όχι. Βασικά πονούσε λιγάκι το κεφάλι μου αλλά πήρα ασπιρίνη, είμαι εντάξει τώρα."

Απάντησε τοποθετώντας μια κούπα με καφέ μπροστά μου. Του χαμογέλασα ευχαριστώντας τον όσο αυτός ξανά κάθισε στην θέση του.

"Οι υπόλοιποι ακόμα κοιμούνται, φαντάζομαι;"

Τον ρώτησα κάτι που ήταν προφανές.

"Ναι. Δεν νομίζω να φτάνουν 4-5 ώρες ύπνου στα υπόλοιπα παιδιά. Ο Niall και η Kelsey το διασκέδασαν βέβαια...μέχρι τις 6:30 το πρωί μπορούσα να ακούσω τα χαχανητά τους."

𝑴𝒚 𝑺𝒕𝒆𝒑 𝑩𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓 Where stories live. Discover now