Հաճախ մտածել եմ ինքնասպանության մասին, սակայն հասկացել եմ , որ գուցե դեռ մի նոր օր գա կյանքումս,որը պայծառ կլինի և գուցե դեռ ինձ համար էլ ինչ որ տեղ փոքրիկ երջանկություն կա թաքնված։
Ին՞չ եմ կորցրել, ինչպ՞ես եմ ապրել, ինչ՞ կփոխեի , երջանիկ եմ եղել, թե՞ ոչ։ Դու՞ք երբևէ տվել եք այս հարցերը ինքներդ Ձեզ։ Գուցե հենց սրանք են հանդիսանում մեր կյանքը։ Մեկ տարի ես ինձ միայն մեկ հարց եմ տալիս՝ որտե՞ղ եմ սխալվվել, ին՞չը ճիշտ չեմ արել։
Ժամանակն էր նորից կյանք վերադառնալ։ Չգիտեի՝ ինչի՞ց սկսեմ, ինչ՞ անեմ։ Գլխումս ուղղակի քաոս էր ։ Ունեցածս գումարը գրեթե վերջացել էր, շուտով տան վարձի ժամանակն էր։ Անհրաժեշտ էր աշխատել , բայց չգիտեի ինչպես պետք է դուրս գամ հասարակության մեջ։ Ուղիղ մեկ տարի գնացածս ամենահեռու վայրը բակի փոքրիկ խանութն է եղել։
Արթնացա վաղ առավոտյան ․․․ նորից մտքերս հանգիստ չէին տալիս։ Մի պահ բոլոր խնդիրներիս մեջ մեղադրեցի ծնողներիս, բայց հասկացա, որ սխալ է, ես ինքս եմ իմ խնդիրների ստեղծողը։
Մեծ դժվարությամբ վեր կացա անկողնուցս լոգանք ընդունեցի , հագնվեցի, մի փոքր շպարվեցի ՝ դեմքիս կենդանության նշույլներ հաղորդելու համար։
Քայլում էի դեպի մետրոն՝ մտածելով ին՞չ պիտի անեմ, ու՞ր պիիտի գնամ։ Գրեթե հույս չունենալով որոշեցի գնալ սրճարանը, որտեղ աշխատում էի ( իսկ ով՞ պետք է մեկ տարի <<հանգստից>> հետո նորից աշխատանքի ընդուներ)։ Նստած եմ այն նստարանին, որտեղ միշտ նստում էինք երկուսով՝ ձեռք ձեռքի տված ։ Այստեղ ամեն ինչ նրան է հհիշեցնում, ամբողջ քաղաքը նրան է հիշեցնում, բոլոր դեմքերը նրան էին հիշեցնում։
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Հասա սրճարանին։ Ցուցափեղկին հայտարարություն էր փակցրած ՝ << պահանջվում է մատուցողուհի>>։ Դե ինչ․ գուցե բախտս բերի։
Ներս մտա, մոտեցա տնօրենին։ Այո՜, վաղվանից կարող եմ գալ աշխատանքի։
Մեկ ամիս է անցել։ Կյանքս կարծես կամաց- կամաց իր բնականոն հունին է անցնում։ Աշխատում եմ, ապրում, զբոսնում, նույնիսկ արդեն ընկերուհի ունեմ։ Ես պատմել եմ նրան ինձ հետ կատարվածը։ Հիմա մենք միասին ենք ապրում, ամբողջ ազատ ժամանակը զբոսնում ենք կամ խոհանոցում ինչ որ համեղ բաներ պատրաստում։
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Գուցե էլի կգա մի օր , երբ ես երջանիկ կլինեմ։ Չնայած հաճախ ես վախենում եմ նորից երջանիկ լինելուց , վախենում եմ նորից կորցնելուց։
