Wolf

Home

Ik verschuilde me in de garage, bij mijn huis.

Ik wilde niet naar huis.

Dan zou mijn vader toch boos worden.

De hele middag bleef ik in de garage zitten.

Toen begon het te schemeren.

Ik moest toch echt naar binnen nu.

Ik liep de garage uit en opende de deur.

"pap! ik ben thuis!" riep ik.

"Bedankt! je hebt me wakker gemaakt!" klonk een boze stem van boven, in zijn kamer.

Ik gooide de deur hard dicht en liep naar boven.

Naar mijn kamer.

Ik had nog de hele dag niets gegeten.

Maar ik had geen zin om weer naar beneden te gaan.

Ik pakte een paar snoepjes uit mijn snoeppot, en at ze op.

Ik keek op de klok.

Zeven uur.

"Pap heb je al gekookt?" riep ik.

"Nee, haal maar friet ofzo." klonk een slaperige stem.

"gotver." zei ik zacht.

Ik voelde woede in me opkomen.

Hij was altijd voor alles te moe.

En nooit kwam het hem een keer goed uit om te koken of zoiets.

En anders moest ik het altijd weer doen.

Ik pakte mijn agenda uit mijn tas, en keek naar het huiswerk.

"Shit!" zei ik.

Morgen een Frans proefwerk.

Ik had nog niet geleerd.

Ik dook in mijn bed, en stopte mijn hoofd onder het kussen.

Ik had nergens meer zin in.

Ik had geen vrienden, geen leuke vader, geen moeder, niet goed geleerd.

Niks.

Alleen Wolf.