Sinir Bozucu Gerçekler

123 7 5
                                    


Multimedia ;BARLAS




Gidelim mi artık?

kafamı hızla yerden kaldırdım. "Nereye?"

beni tek bir kelimeyle cevapladı "Eve"

ben cevap vermeyince gözlerini devirdi ve elimden tutup beni sürüklemeye başladı,

uzun boylu olması nedeniyle çok hızlı yürüyürdü ve ben adımlarına yetişmek için resmen koşuşturuyordum. merdivenleri hızla çıkıp beş dakika bile sürmeyen yürüyüşün ardından otelin ana çıkış kapısına gelmiştik.

Tam kapıdan çıkacaktık ki Adnan önümüzü kesti ve barlasa

"Efendim ana çıkış kapısında gazeteciler var" dedi.

Barlas adnana öyle bir baktı ki adnan hemen barlasın önünden çekildi.

Kapıdan çıktığımız an flaşlar patlamaya başladı.Ne yapacağımı şaşırdım bir an içeri geri girmeyi düşündüm ama olan olmuştu artık çoktan fotoğraflarımızı çekmişlerdi.Okadar afallamıştım ki mantıklı düşünemiyordum bile.Bi ihtimal belki konuşmazsam bizimkiler benim olduğumu düşünmezler diye aptalca bir düşünceye bile kapıldım.

Tam anlamıyla bir magazin ordusuydu.Patlayan flaşlar karanlık geceyi aydınlatmıştı. Alışkın olmadığım flaşlar yüzüme patlayınca gözlerimi kırpıştırdım.

Gözlüklü orta yaşlı bir adam barlasın önüne geçip mikrofonu barlasa doğru tuttu.

"Efendim hayırlı olsun" dedi.

Barlas hemen elimi bırakıp beni kolunun altına aldı. Bense şaşkınlıktan ne

yapacağımı şaşırmış durumda sadece barlasa bakıyordum.barlas soruyu soran

gazeteciye döndü.

"Teşekkürler."

İlk soruyu soran gazeteciden cesaret almış olmalılar ki hepsi birden atıldı ve etrafta büyük bir gürüldü oldu. Kimin ne dediği yada ne soru sorduğu anlaşılmıyordu sadece çok fazla ses vardı. Ama kimin sorduğunu bilmediğim bir soru ilgimi çekti.

"Barlas bey Deniz hanımla aranızda 15 yaş olduğu doğru mu?"

Birincisi adımı nereden öğrenmişlerdi, ikincisi ise barlas la aramda gerçekten onbeş yaş mı vardı? yani barlas 40 yaşındaydı.Demek ki barlas yaşını hiç göstermiyordu. çünkü enfazla otuzlarının başında gibiydi.

Barlas ellerini bir anda omuzlarımdan çekti ve elimi sıkıca tuttu o kadar sıkı tutmuştu ki canım acımaya başlamıştı.Ama sesimi çıkartmadım.Sinirlendiği belliydi ama nedenini anlamayamıştım. Sanırım yaş mevzusundan dı.

Önümüzde siyah bir limuzin durunca barlas beni tekrardan çekiştirmeye başladı. Ve hızlıca arabaya bindirdi ardından da kendi bindi.

Yaşadığım şoktan dolayı ne olduğunu anlamam uzun sürmüştü. Kafamda ufak bir müzakere yapınca içimdeki öfke daha da büyüdü ve hızla barlasa doğru döndüm. Barlas kafasını cama doğru dönmüş tek elini çenesine koymuş öylece duruyordu.

"sana beni gazetecilerden uzak tut demiştim.Sen bilerek beni onların önüne attın

.Neden yaptın bunu?"

Barlas kafasını bana doğru çevirdi ve sadece suratıma bakmakla yetindi. Ardından da tekrar cama doğru döndü ve bana sadece "sonra " dedi.

yarım saat kadar süren bir yolculuğun ardından evler seyrekleşti ve etrafımızda neredeyse hiç ev kalmayınca da kocaman bir demir kapının önünde durduk, kapılar iki ayrı

SAHTE SİNDİRELLA #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin