Αρχιζω την ιστορια απο την αρχη.
Μετα απο αυτη την μεγαλη περιλιψη τωρα περνει σειρα η ιστορια...Οπος ειπα ειμαι κολιτη του και παω καθημερινα επισκεψη πρωι πρωι. Ειναι πολυ βαρετος, βαριετε ακομα και να παει στην κουζινα για νερο... Βαρεμαρα στο φουλ λιπον.
Λιπον παω σπιτι του σημερα στις 7:20 κρηπαω την πορτα ανιγει η μανα του και μου λεει.-Ει Λουση!!! τι κανεις γλυκια μου?
-Καλα ειμαι κυρια Μερη εσεις?
-Καλα παιδι μου. Να δω ποτε θα κωψεις αυτο τον πλυθιντικο. Μου δεινει στα νευρα" λεει και γυρνα και βλεπει το γιο της να κτυπαει το κεφαλι του στο τοιχο και να ειναι πολυ μα πολυ εκνεβρισμανος.
Και της λει...
-Μαμα και εγω θελω να δω ποτε θα κωψεις αυτο το "yolo" στιλακι. Δεν εισαι μοντερνα και ουτε θα γινεις ποτε γιατι δεν το κατανωεις να τελιωνουμε μια και καλη..."
-Ελα μας τωρα 11 χρονο πομπιρας να μου μιλαει ετσι..." Ειπε η μητερα του θελοντας να κρυψει οτι αρχισε να θυμονει πολυ...
-Σιγνωμη μαμα αλα πρεπει και εσυ καποτε να κωψεις αυτο το ελατομα ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΕ ΚΕΣ ΜΠΟΜΠΙΡΑ." Και πεθενει στα γελια.
Εγω καθως γελαω απο την αρχη αυτης της συζιτισης γυρναω και τους λεω...
-Εεε θελετε να τελιωσετε καμια μερα αυτη τη συζιτιση?" Του λεω και τον τραβαω απο το χερι περνω και την τσαντα του που ειναι στο πλαι και φευγω. Καθος φευγω λεω αντιο στη κ. Μερη και παω στο πεζοδρομιο με τον τρελο φιλο μου, να σερνετε στο πατομα γιατι βαριεται να κουνισει τον κολο του για να προχορισει. Εγω παλι χοροπηδαω γεματη ενεργια και ζωντανια... Βαιβεα το σχολειο το βαριεμε αφανταστα αλλα αφου παω που παω...Ναι σωστα ακουσατε πριν ξεκινισα την ιστορια απο την αρχη κυριολεκτικα. Ειμαστε 11 χρονων και παμε εκτη δημοτικου.
Το δημοτικο που παμε ειναι πεντε λεπτα δρομος με τα ποδια... απο το σπιτι του Γιωργου, αν δεν περπατα ο Γιωργος σαν χελωνα βεβεα.-Εεε ρε Λουση περιμενε να σε φτασω να σε ρωτησω κατι." Σταματαω αποτομα και γυρναω πισω για να τον δω.
-Ξερεις τι στο καλο εχουμε πρωτη ωρα? " ρωταει με μια φατσα παντος και πιγενει πρωτη φορα στο δημοτικο.
-Ναι αμε ξερω... Και ξεκιναμε με ιστορια, μετα μαθηματικα και διαλειμμα. Ακολουθα και θα τα βρεις."
Τον τραβαω ακομα μια φορα χορεις καν να παρει ανασα και τρεχει πισω μου...
"Τελικα εισαι πολυ αργος, χελωνα να βαλω διπλα σου παιζει να σε περασει." του λεω και γελαω δινατα.
Βγαζει την γλωσσα του και με κοροιδεβει ενω δεν με φτανει καν...
-Θα σου ελεγα κατι τωρα αλλα αντε. Καλα μα που βρισκεις τοση ενεργια και ορεξη για το σχολειο? Ξενεροτη ε ξενεροτη. Σπασμα, φυτο, παραδειγμα προς μυμηση!!! Οπως λεει και η αγγλικως και παινεβετε καθε λιγο και λιγακι." Μ λεει κοροϊδεβονταμε ο χαζος.
Μετα απο το πολυ μπλα μπλα του Γιωργου φτασαμε.
-Ειιι εσυ κακο παιδι πρωχορα λιγο γρηγορα και μην με καθυστερεις αν εισαι εσυ καθιστεριμενος δεν ειμαι και εγω." Του λεω εγω αυτη την φορα κοροϊδευτικα. Τοτε τον ηδα να ερχετε προς τα πανω μ.
Παναγια μ..............."Σας ευχαριστω και σας αγαπω..."
ESTÁS LEYENDO
Οι Μεγαλοι ερωτες και η τελευταια αρρωστια
Novela JuvenilΥπερχουν οι μεγαλοι ερωτες που αφορουν τους πρωταγωνιστες της ιστοριας και τους κανουν πολυ χαρουμενος, τους μαθενουν να συμβιβαζονται με τους κανονες ο καθε ενας του αλου. Οστε να μπορεσουν να μεινουν μαζι αγαπιμενοι και ευτυχισμενοι αλλα και η τελ...