Οι Μεγαλοι ερωτες και η τελευταια αρρωστια

Για σας... 16

-Για μισο λεπτο τι ειναι αυτα πoυ λες?" Με ρωταει πλεον πολυ σοβαρος ο Χριστογορος.
-Ειπα κατι κακο? Κατι που να σε ενδιαφερει? ΟΧΙ!!! Γιαυτο αιιι παρατα με."
-Τι ενωεις? Σταματα και σοβαρεψου για δυο λεπτα."
-Παραταμε η.σι.χη. ρε Χριστοφορε. Ποτε νιαστικες και θα νιαστεις και τωρα?"
Τοτε με περνει στα χερια του και με κουναει αυτη την φορα πολυ σοβαρος. Βαζει τα χερια του δεξια και αριστερα μ λιγο πιο κατι απο τους ομους μ και με κουναει.
-Σταματα αυτα τα πραγματα δεν ειναι αστια. Σε νιαζωμαι." Λεει. Αχχχ θεε μ τοση ηποκρισια που δεν ξανα ειδα ουτε και στι cinema.
-Ωραια ωραια τωρα ασε με και ανιξε την πορτα παρατραβιξε αυτη η ιστορια."

-Λιπο σ ανιγω την πορτα αλλα θα κατσεις να μιλισουμε. Οχι κατω απο πιεση αλλα σαν κανονικοι ανθρωποι που αγαπιουντε." Ο τροπος που μιλα διχνει σοβαρος αλλα τα λογια που λεει ΕΙΝΑΙ τοσο ψευτικα που θα πεθανω στα γελια αν μας ξαναπει "ανθρωποι που αγαπιουντε" γιατι αυτος δεν με αγαπαει.

-Χα καλο το ανακδοτο. Δεχομε αλλα μην μας ξανα πεις "ανθρωποι που αγαπηομαστε" γιατι εσυ δεν με αγαπας εγω ομως ναι και με πληγονει να νομιζεις οτι η αγαπη ειναι μια λεξη που την πεταμε ετσι."
-Και που ξερεις οτι δεν σε αγαπαω? Λες πολυ βαργια λογια και δεν τα σικωνεις."

Ξακλειδωνει την πορτα και φευγω. Ενω αυτος ηθελε να μιλισει μαζι μ σοβαρα δεν το πιστεβω και φευγω. Πολυ δεν τραβιξε αυτη η ιστορια? Εεε επρεπε καποτε να τελιωσει κιολας. Τι τελιωσα εγω. Αν εμενα ακομα λιγο εκει δεν ξερω τι θα εκανα και γιαυτο εφιγα, για να γλυτοσουμε απο την συνεχια.

ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΡΚΕΤΕΣ ΜΕΡΕΣ: και εγω σπιτι του Γιωργου πηγενα μονο οταν ο Γιωργος με επιβεβεωνε οτι δεν ειναι εκει. Ο Γιωργος εμαθε τα παντα για αυτη την δισκολη, μεγαλη μερα που περασα μαζι του. Εμαθε για την τεραστια σαχλη συζητηση μας και με καταλαβε.
Ο Γιωργος μ ελεγε οτι συχνα ο Χριστοφορος τον ρωτουσε για τα νεα μ αν ειμαι καλα και τετια.

[...]

-Ρε Γιωργο τι δεν καταλαβενεις? οτι πλεον αφορα τον Χριστοφορο εμενα δεν με ενδιαφερει. Οπως ενα παραμυθι τελιωνει ετσι τελιωσε η ιστορα μ με τον Χριστοφορο. Ετσι ηταν ενας ηρωας σε ενα παραμυθι που τα πιο πολλα παραμυθια ειναι ψευτικα ετσι ειναι και οι ηρωες τους." Λεω σαν συγκραφεας. Με το υφος ενως ποιητη.
-Μα τον αγαπας..."
-Χχχν ναι τον αγαπω αλλα αυτος οχι, αυτο εχει σημασια, αυτο ειναι που μετραει και οχι αυτο που αισθανομα εγω"
Αχχχχ τι να πει και αυτος κοιταει αλου και τιποτα δεν λεει.

Οπως ξερετε η Λουση εινα ενας χαρακτηρας στην ιστορια μ αλλα μπορει και να σας πει και για τους αλους. Ενω η Λουση θα βρεισκετε αλου, αλοι ηρωες θα βρισκονται αλου, αλλα θα μπορει να σας πει και τι εκαν οι αλοι ενω εκηνη δεν ηταν εκει...
Στο "Για σας... 11" σας εδιξα προσωπα και χαρακτηρας που ακομα να ερθουν στην ιστορια. Και μαλον θα εχεται πολυ την αγωνια. Επισης συγγνωμη για τα πολυ μικρα κεφαλεα. Αλλα τι να κανουμε.'Δουλειες σχολεια ξερετε!!!'

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ
Σας ευχαριστω και σας αγαπω...