Για σας... 9

4 1 0
                                    

Και... Επιτιθετε στα χειλη μ παθιασμενα. Αμεσως τιναζομε απο το κρεβατι λουσμενη στον υδροτα. Και σκεφτομε πως καλο θα ηταν για ανεκδοτο αυτο. Να λες εν υπεροχο γεγονος και μετα απλα να ξυπνας και να καταλαβενεις οτι ηταν απλα ενα ονειρο και να πεφτεις απο τα συννεφα που κατικουσες προηγουμενος. Τελος αφτο ηταν πρεπει να τον ξεχασω. Ακου εκει να ερχετε και στα ονειρα μας τωρα και να μας τρομαζει. Βασικα να με πεταει σε πραγματα που δεν μπορουν να γινουν με τιποτα. Οχι αφτο ηταν τελιωσε δεν θα ξανα γινει αφτο με τιποτα. ΤΕΛΟΣ...

Λιπον ερχετε η μαμα μ στο δωματιο και με βλεπει που ειμαι ταραγμανη και ταξιδευω στις σκεψεις μ.
-Αχχχ κορη μ που ταξιδευεις παλυ? Γιατι εισαι τοσο αφιριμενη συνεχως? Τι εχεις επιτελους καλη μ?" Λεει με μια μελαχολια σανα και πεθανε ο αντρας της.
-Αχχχ ρε μαμα κοψε το δραμα μια χαρα ειμαι. Απλα ειμαι λιγο κουρασμενη γιατι δεν κιμιθικα καλα." Λεω βαριαστιμενα.
-Ενταξη παιδι μ θα κιμιθεις καλιτερα στην θεια Αννα γιατι μην ξεχνας οτι σημερα κατα τις 10:00 φευγει το αεροπλανο. Και εσυ θα πας απο νωρεις στη θεια σ γιατι και εμεις θα φυγουμε νωρεις. Και τωρα ειναι 8:00." Ειπε και ετρεξε στο μωρο γιατι αρχισε να κλεει.

Ο αδελφος μ πριν λιγους μηνες εχει γεννηθει. Ειναι τοσο δα, σαν λουτρινο αρκουδακι. Παιζω πολυ μαζι του αλλα τωρα που δεν ειναι και τοσο καλα δεν μπορουμε. Γιατι φοβαμε μην του κτυπισω ή κτυπισει σαν παιζει μαζι μ εχω μια φοβια.
Ο πατερας μ παλυ ειναι στο εξοτερικο για δουλειες δεν ειναι απο αφτους τους πατεραδες που λιπουν ολη μερα απο το σπιτι και τα παιδια τους τους βλεπου μια φορα τον μηνα. Αλλα και αυτος δουλεβει πολυ αλλα καμια φορα δεν με ξεχασε. Ουτε τον αδελφο μ παντα ειναι διπλα μας σε οτι αν τον χρηαστουμε.
Η μαμα μ ειναι αρκετα μεγαλη (ελα τωρα δεν τη λες και μικρη). Τις περισσοτερες φορες τσακονομε με την μαμα μ. Αλλα εχει και φορες που τα παμε καλα. Ωρες ωρες ομως μ φερετε σαν παιδι, ενω αλλες σαν να ειμαι στην ηλικια της και μπορω να κανω αφτα που κανει και εκινη.
ΑΦΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Μ.

Ο πατερας του Γιωργου ο κ. Αλεξανδρος ειναι πολυ καλος φιλος με τον δικο μ. Κανουν σιγνα παρτυ νε καιφι και διασκεδαση. Ειναι ενας ανθρωπος νεμεν σοβαρος αλλα  και με πολυ ορεξη. Επισης και αφτος απουσιαζει πολυ ωρα απο το σπιτι ομως οταν ειναι σπιτι ειναι εκει. Με τα παιδια και την γυναικα του.
Η μητερα του Γιωργου η κ. Μαιρη ειναι ναι πολυ καλη κυρια με ενθουσιασμο και με σοβαροτιτα. Καπιες φορες θελει να γινει νεα και να φερετε αναλογα με την σημερινη εποχη και οχι την γενια της. Ειναι καλη φιλη με την μαμα μ και περνανε πολλες ωρες μαζι. Εμενα με αγαπα παρα πολυ οπως και εγω την αγαπω σαν μαμα μ την εχω στη ζωη μ.
Ο Μαρκος. Ο αδελφος του Γιωργου. Ενα παιδι πολυ περιπλοκο κανεις δεν το καταλαβει. Ειναι μολις 2 ετων και ειναι πιο φυτο και απο τον Γιωργο. Μιλαμε συχνα με τον μικρο αλλα τις περισσοτερες φορες ειναι κλισμενος στο δωματιο του. Σε μια καρεκλιτσα και να σκεφτετε, τι σκευτετε ομως κανεις δεν ξερει.( Δεν θα μιλαμε και πολυ για τον Μαρκο ειναι κλειστο παιδι και δεν τον ξερω.)

ΤΩΡΑ ΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ?







Ξερω ξερω ειμαι απαραδεκτη που δεν ανεβασα τοσο καιρο αλλα ανταπωδηδω με 5 part....

"Σας ευχαριστω και σας αγαπω..."

Οι Μεγαλοι ερωτες και η τελευταια αρρωστιαWhere stories live. Discover now