My Sweet Revenge (On-going)

Chapter 11

Andrea POV

Habang nakikinig ako sa boses ko na nanggagaling sa speaker ay napapatawa nalang ako.

Nirecord lang namin yun saka ko inutos kay shan para malaman naman ng lahat na nagbalik na ako. Syempre dapat engrande ang pagpapakita ko.

Natahimik ang lahat lalo na sa Classroom namin. Nasa malapit lang ako pumwesto para malaman ko kung ano ang magiging reaction nila.

Nagsimula na akong maglakad at binuksan ang pinto. I walk in and i look around to find my target nang makita ko na ang hinahanap ko. Tinitigan ko lang siya. A cold stare anyway.

"F-fay" sabi niya ng nauutal. Oh ano ka ngayon? I smirk.

Nang marinig ko ang pangalan ko ay agad kong hinanap kung saan nanggaling and there you are!

Look at me. Look at me Ethan!

Dahan dahan naman siyang lumingon sa akin. I just look at him emotionless. Napatulala naman siya at parang gulat na gulat na makita ako. Napapangiti nalang ako.

"So, Ma'am?" magalang na sabi ko sa guro namin na nakatulala lang habang palipat lipat ang tingin sa amin.

"S-Sorry.. Okay class. Isa siya sa bago niyong classmate. Intruduce yourself Miss Smith." Nakayuko niyang sabi sa akin.

Maglalaro muna ako. *smirk*

"Uhm! Hi guys! I am Andrea FAYE Smith. 17 years old." Nakangiti kong sabi. A fake one!

"Nag-aral na ako dito nuon nong 1st year pa lang ako. Diba TRISHA?" sinadya ko talagang diinan ang pangalan niya saka tumingin sa kanya.

"Ou nga eh" she paused.

"hiniwalayan ka pa nga ni Ethan nun kaya ka lumipat ng paaralan diba?" sarcastic niyang sabi sa akin. Saka sila nagtawanan ng mga kagrupo niya.

Sige lang Trisha, tumawa ka lang baka kasi sa susunod di ka na makatawa ulit. Lihim akong napapangiti.

Bigla namang tumayo si Ethan at lumabas ng di ako tinitignan. Ganun? walk out agad? Haha Pumasok naman si Shanica.

"Hi Everyone! Bago po ako dito. I'm Shanica Murphy! Please be good to me ^_^"

Aba! ang bait ah! Nilingon niya naman ako ng naka ngisi. Bruha talaga ! Iniwan ko na siya at umupo sa bakanteng upuan malapit sa Blaur. Sumunod naman si Shanica at umupo na rin.

Naalimpungatan naman ako dahil sa may yumuyugyug sakin.

"Ano ba?!"

Sigaw kong tanong saka tinignan ng masama ang taong umistorbo sa akin ngunit nginitian niya lang ako.

"Oh? Bakit ka tulala diyan? Namiss mo ko noh?" Nakangising sabi niya.

"Sige lang, di naman bawal mangarap." sabi ko saka tumayo. Iiwan ko na sana siya ng magsalita siya ulit.

"I'm happy to see you again E-Eya"

Napapikit na lang ako ng marinig ko yung tinawag niya sa akin. Siya lang ang tumatawag sa akin ng ganun.

Umalis nalang ako at iniwan siyang nakasunod lang ng tingin sa akin. Di mo na ako maloloko ulit Ethan. Di na ako gaya ng dati.

Third Person POV

Naka kunot noong umuwi si Andrea dahil sa nangyari kanina. Kaya agad niya hinanap si Shanica sa condo nila para pagalitan sana to pero tulog ito ng makita niya.

"Bakit ba kasi di ako ginising ni Shanica kanina! Kainis! " Kausap niya sa sarili niya.