İNSANLAR APTALLIKTA SINIR TANIMIYOR ARTIK
Geçen gün x kişisi benim kelime defterime bakarken araya yazdığım günlük tarzı kısımları okudu. Ve “ Defteriyle konuşuyo kıza bak haha! ” ya da ona benzer bir şey söyledi. Aklınca espri yaptı işte. Ancak o kadar boş bir şey ki şu söylediği söz. Çok dar bir bakış açısı ve çok boş sözler…
Sonra ki gün y kişisi aldı defteri okumaya başladı tam bir gerizekalı sanki günlüğümü okurmuş gibi sanki ilkokulda ergenliğe giriş dersinde göğüslerin çıkması ya da regl olumuyla ilgili espri yapar gibi aptal bir sırıtışla okudu. Bense böyle boş beyinlerle aynı sınıfta olduğum için, sırf sınavı önemsemeyip, ders çalışmadığım için düz lisede olduğum için kendimden bir kez daha utandım.
İnsanların (hocaların) hala “ O nasıl etek öyle ya! “ diyerek sürtük muamelesi yaptığı okul müdürünün bile “ Forman uygun ama eteğini çok kısaltmışsın. “ diye laf soktuğu bir okulda ya da ülkede olduğum için kendimden utandım. (Eteğim diz kapağımın bir karış bile üzerinde değilken, kendi ailem bile bana karışmazken ya da 18 yaşıma gelmişken…)
İstediğim tek şey konuşmamak.
İnsanlarla muhatap olmak istemiyorum ben. Birilerine açıklama yapmak sırf daha üstün bir mevkide olduğu için bana sürtük muamelesi yapmalarına, kıyafetlerime hiçbir yakınlığımız olmadığı halde laf söylemeye cüret eden insanlarla muhatap olmak istemiyorum. Yolda giderken yüz yaşındaki adamların çirkin bakışlarına maruz kalmak istemiyorum.
Birilerine kendimi kabul ettirmek istemiyorum. Ben coğrafya çalışmak yerine coğrafyanın konu edindiği yerleri görmek istiyorum. Ben sırf daha iyi ben sırf daha iyi bir hayat yaşamak için “Eşşşek!” gibi çalışıp yine birinin emri altına girmek istemiyorum.
Kitap okumak istiyorum ben.
Okulun zorla dayattığı edebi eserleri değil kendim istediğim için kendi irademle karar verdiğim için Sheakespeare okumak istiyorum.
Konuşmak birilerine cevap yetiştirmek zorunda olmak istemiyorum. Susmak istiyorum. Gerekirse asosyal olmak istiyorum.
Canım istediğinde konuşmak hatta şarkı söylemek istiyorum, bağırmak, haykırmak istiyorum.
Birileri tarafından haddi olmadığı halde yargılanmak ve üstüne infaz edilmek istemiyorum.
z kişisi sarhoş bir halde yanıma gelip benimle konuşmak istediğinde onu mutlu etmek onunla konuşmak zorunda olmaktan nefret ediyorum.
Hakarete ve şiddete maruz kalmak istemiyorum.
Mümkünse düşünmek bile istemiyorum.
Son ses müzik dinlemek istiyorum!
