Bütün Sanal Reel Olmuş

Orospu Şevval

Doğa'nın ağzından...

Merve ve Ece Ulaş'ı uyandırmaya çalışıyorlardı. Sonra ben bağırdım. Neden uyandırıyorsunuz ki? Bırakın baygın kalsın da korkmasın en azından.

Merve: Çok mantıklı ama başımızda iki erkek yetecek mi sence?

-Doğru ama Ulaş yine bayılır. Ulaş zaten korkak amk korumasını mı bekliyoruz?

Ece: Bu kız neden mantıklı konuşuyor bu aralar?

Herneyse. Ben hep mantıklı konuşurum siz salaksınız. Derken yukarı kattan bir ses geldi. Ayak sesiydi, bi kaç gülüşme seside vardı.

Merve ağlamaya başladı.

O böyle şeylerden çok korkar.

Hasan: Korkma ben burdayım.

Emre: Hasan sen Deniz pardon Tuana'yı korusana? Onu ben korurum. Yavşamadığın bi Merve kalmıştı amk

Hasan: Aman be yemedik Merve'ni

Damla: AY YETER BE SUSUN OROSPUÇOCUKALARI YAŞADIĞIMIZ OLAYIN FARKINDA DEĞİLSİNİZ SANIRIM ÖLEBİLİRİZ ANLIYOR MUSUNUZ ÖLEBİLİRİZ KENDİNİZE GELİN VE NAS SURESİNİ OKUYUN AMK

İmanla konuşmuştu.

Hepimiz onu dinleyip sure okumaya başladık. Merve bi köşeye kıvrılmıştı korkudan, başında Emre vardı. Kız neredeyse delirecekti.

Deniz: Tamam sakin olun, onların insanlardan güçlü olmadıklarını duymuştum. Korkularınızla besleniyorlar. Şimdi birbirinize güvenin ve yan yanayken bir şey olmayacağını unutmayın. Lütfen.

Tuana: Şevval sen neden hiç konuşmuyorsun? Neden bu durum hoşuna gitmiş gibi gülüyorsun? Yoksa delirdin mi?

Şevval Tuana'ya boş bi bakış attı ve bir şey söylemedi.

Hepimiz şüphelenmiştik.

Ya onun içine girdiyse?

Biz hangi götle geldik buraya amınakoyım biliyordum böyle olacağını.

Üç saat sonra..

Sabah olmuştu. Artık çokta korkunç gelmiyordu. Sabah olmuştu dediğim sabahın 5'i felan. Burdan çıkamayacağımıza göre uyuyalım bari.

Damla: Zaten bir tek ikimiz ayakta kaldık.

Ah ne kadar tatlı söylemişti. Şimdi zamanı değildi.

-O zaman bizde uyuyalım güzelim.

Damla: Olur:D

Uyuyacaktım ancak sanki bi eksiklik vardı...

Neyse, inşallah herşey uyandığımızda düzelir.

Damla'nın ağzından..

İki saat sonra uyanmıştık. Herkes uyanıktı.

Tuana: Şevval'i göreniniz var mı?

Emre: ŞEVVALİ BİLMİYORUM AMA TAM ARKANDA YAZAN SİZ ÖLDÜNÜZ YAZISINI ÇOK NET GÖREBİLİYORUM

Hepimiz çığlık attık. Kanla yazılmıştı. Yani kan rengiydi.

Ulaş yine bayıldı.

Merve yine ağlamaya başladı.

Sonra Şevval dış kapıdan içeri dalıp "HEPİNİZİ NASIL KANDIRDIM AMAA AHAHAHAHAHAH" diye bağırdı.

Hepimiz Şevval'e ne diyorsun amına at kafası soktuğum bunları sen mi yaptın! Dedim.

Oda kafama yedirdiğiniz tavadan sonra bunu haketmiştiniz. Birde büyük memeler.

Merve ayağa kalktı. Omuz silkti. Sakince hepimize boş boş göz gezdirdi ve çığlık atarak Şevval'in üzerine atladı. Onu yere yatırdı ve saçını başını yoldu.

Şevval bişey yapamıyordu.

Emre ve Hasan gülüyorlardı.

Merve sinirden ağlamaya başladı ve dışarı çıktı.

Hepimiz çıktık.

O gece Şevval'i eve almadık.

Merve'nin ağzından..

Bu kadar şeyden sonra evde korkusuzca uyuyacağımı sanmıyordum.

Emre baş ucumda uyumamı bekledi.

Onu seviyorum. İyi bi arkadaş,, yani evet arkadaş.

Şevval'i bidaha görürsem yine üstüne zıplayacağım.

Amınakoduğumun orospusu.