Bütün Sanal Reel Olmuş

Özel Bölüm 3

Merve'nin Gözünden...

Doğa'nın hamile olduğunu öğrendiğimizden beri Damla hiç göz kırpmadan yatakta oturur pozisyondaydı. Onunla ne kadar konuşmaya çalışsak boşa gidiyordu. Doğa ise kafasını omzuna koymuş, ağlıyordu. Gerçekten bizde hala şaşkındık. Doğa ne kadar başka biriyle yatmadığını söylese bile inanamıyorduk. Damla'dan olacak değildi ya?

Şevval " Ya hala inanamıyorum. Doğa bunu nasıl yaparsın? " bunun üzerine Doğa hiç bir şey demedi sadece sustu.

Deniz "Bence dinleyelim çünkü biliyorsunuz ikiside birbirlerini deli gibi seviyor. Aşıklar. Değil mi Doğacım?"  Doğa ayağa kalktı ve "Kaç yıllık  arkadaşlarımsınız..." ellerini başının arkasına koydu "Bana güvenmiyorsunuz..." sonlara doğru sesi kısık çıkmıştı "Size inanamıyorum..." deyip karavandan indi.

Nur "Birşey diyeceğim ya gerçekten çocuk Damladansa? Yani bilemiyorum, biraz garip ama bilmeden kıza yüklenemeyiz ayrıca biriyle yatmadım diyor. Haklı olabilir. " Bizimkiler kafasıyla Nuru onayladı "Aynen haklı olabilir bence hastaneye gidip test yapalım böyle olmayacak" dedim ve Damla'nın yanına gittim. "Damla..." kollarımı ona sardım bi kaç dakika sonra uzun zamandır tuttuğu göz yaşlarını bıraktı. " Ağla içini dök. Ardından git ve Doğayla konuş. O bunu sana asla yapamaz hepimiz biliyoruz. Tanrı da şahit. Hadi." Damla kafasıyla onayladı ardından ayaklandı ve karavandan inecekken Yeşim "Damla onunla konuşurken doğru kelimeleri seçerek konuş. Her söylediğin kelime ilişkinizi kökten belirleyecek. Herşey sana bağlı" ardından Damla karavandan indi.

Damla'nın Gözünden...

O bana bunu yapamazdı, yapmazdı. Gözlerinden anlıyordum onunda beni ne kadar çok sevdiğini. Ona güveniyordum. Eski günlerin hatrına onunla konuşacaktım.

Bir ağacın önüne çökmüş ve ağlıyordu. Yanına gidip onun gibi bende çöktüm. Kafasını kaldırıp gözlerime baktı. Tanrım! O bana bunu yapmazdı.

Elimi yanağına koyup konuşmaya başladım "Doğa..." tekrar ağlamaya başlamıştı. Onu böyle görmeye dayanamıyordum. "Sana bir soru soracağım 'bizim için' doğruyu söyle..." göz yaşlarını sildim "Bebek... kimden?" Sonlara doğru bende ağlamaya başlamıştım "Damla biliyorum inanmayacaksın ama... bu bizim bebeğimiz. Bak sana yemin ederim biriyle yatmadım. Seni seviyorum... ve sana aşığım. Yapma bunu bana acı çektiğimi görmüyor musun? Lütfen..." ağlaması daha da şiddetlenmişti "Güven bana" Yanağını okşamaya devam ederken " Sana güveniyorum ama bundan emin olmamız lazım..." ayağa kalktım ve onunda kalkması için elimi uzattım

"Hastaneye gidiyoruz..."

Nehir "Sonuçlar ne zamana kadar çıkar?" "1 Saat kadar " doktoru onaylayıp tekrar yerimize oturduk . Umarım çocuk yabancıya gitmezdi!

Şu an hastane odasındayık sonuçlar çıkar çıkmaz Doğaya özel bir doktor ayarlayacak ve bebeğe bakacaktık. Yatağa gidip kollarımı ona sardım "Damla..." "Efendim?" Doğrulup yüzüne baktım "Çocuk bizdense eğer..." Düşüncesi bile mükkemmeldi. Bebeğimiz... "Adı ne olsun istersin? " Bunu söylerken gülüyordu, gülüşüne karşılık verip " Hım bence Yağmur olsun hem adımızla da uyumlu" gülüşü büyüyünce " Neden olmasın?"

Sonuçlar çıkar çıkmaz doktor odaya girdi. Şu an doktorun dosyaya bakışı çok komikti. Kendimi gülmemek için zor tutuyordum. Adamda Acun Ilıcalı gibi maşallah araya reklam koymadığı kaldı bi. Söylediği şey olduğum yere çivilenmemi sağlamıştı. Heyecan, mutluluk gibi aklınıza hangi mükkemmel his geliyorsa bütün vücuduma yayılmıştı. ÇOCUK BENDENMİŞ AMŞK

Doğa "Ben demiştim şapşikim"

Doğaya özel doktor tutmuştum ve şu an bebeğimize bakıyorduk. Bu ekrandaki bebek bizim miydi şimdi ? "B-bu bizim mi?" Doğa kafasını bana çevirip "Evet sevgilim. Bizim." Şu an tarifi edilmez bir mutluluk yaşıyordum. Mükkemmel birşeydi. Bizim kızlarda içeri bir anda daldı ve koşarak yanımıza geldiler. Bebeğe bakarken gözleri pörtlemişti.