heaven // cole sprouse

one / hello

troye sivan // wild

kime: iamnotdylaniamothersprouse@gmail.com
kimden: flowergirl257@gmail.com
konu: Merhaba?!

   Selam Cole, bu satırları yazıyorum çünkü ciddi anlamda konuşabileceğim pek kimse yok. Peluş ayıma dert yanmaktansa sana yazmak istedim, milyonda birden daha düşük bile olsa okuma ihtimalin var ve eh şey Paul'un canlanıp konuşma ihtimalinden daha yüksek sonuçta.

Adım Elizabeth, kısaca Liz. 4 gün önce 17 yaşıma girdim, senin 19 yaşına girdiğin gün, evet doğum günlerimiz aynı. Bir gün evlerimiz de aynı olacak çünkü eVLENECEĞİZ. Haha eminim bunu okuyor olsaydın derdin ki 'ne saçmalıyorsun sen be?!?!', inan ben de ne saçmaladığımı bilmiyorum.

Seni yaklaşık 5 yaşımdan beri biliyorum, Zack ve Cody's Suite Life'dan. Sarı saçların ve yamuk dişlerinle küçükken prensim olduğuna inanırdım. E tabi o zamanlar zekam pek yetmediği için (hah) Cody'nin gerçek olduğunu sanıyordum, her gece kocaman beyaz atınla gelip beni aldığını ve birlikte Tipton'da yaşadığımızı düşünerek uyurdum. Son günlerde de seni hayal ederek uyuyorum ama bu sefer kocaman olan şeyin atın değil ;))

Her şey 1 hafta önce tumblrda Alex Heiner photoshootunu görmemle başladı diyebiliriz, annem faturanın azalması için üyeliklerimizi iptal ettirdiğinden disney channel izleyemiyordum (wow ne hayat ama) ve ee o günden sonra beyaz atın üzerinde olduğun hayallerin azalmaya başladı. 7 yaşında kira yüzünden yeni bir eve taşınmak zorunda kaldığımızda (wow ne hayat ama2) yeni okulumdaki çocuk artık hayallerimi süslüyordu. Hem de bisikletinin arkasını oturduğum ve birlikte gittiğimiz hayallerde. ne kADAR DA UTANç verici. Neyse, varlığını hatırlıyordum tabikide çünkü ilk prensimdin fakat beynimde pek yerin yoktu. TA Kİ O FOTOĞRAFLAR KARŞIMA ÇIKANA KADAR. Şu an midem bile senin için asit salgılıyor tanRIM O KADAR YAKIŞIKlısın ki bir kız sadece yüzüne bakarak bile ıslanabilir ;)

Keşke sigaran olsaydım Cole, sigaran ne kadar şanslı olduğunu bilmiyor.
Sevgilerimle, Liz

Yazmayı bitirdiğimde göndere basıp basmamak arasında kararsız kalmıştım. Telefon kilit ekranımdaki fotoğrafa tekrar baktım. 'Ah Cole' diye geçirdim içimden 'bu kadar mükemmel olmanı gerektirecek ne vardı?'.

O anki duygu patlamasıyla göndere bastım. Ama sonra ne yaptığımın farkına varmam 2 dakikamı aldı. SİGARAN NE KADAR ŞANSLI OLDUĞUNU BİLMİYOR DA NEYDİ ÖYLE?!?!? Her ne kadar öyle düşünüyor olsam da bunu belirtmeye ne gerek vardı diye sorguladım kendi kendime.

Üç dakika sonra zaten mailimi okumayacağını kendime hatırlatarak yatağıma uzandım. Sonuçta bir nesil onu ve Dylan'ı izleyerek büyümüştü. Belki de mail kutusunun doluluğundan mailim hiç gitmeyecekti bile. ÇÜNKÜ O COLE SPROUSE'DU. Neredeyse istediği her kızla istediği yerde birlikte olabilecek biriydi, benim sorunlarım ilgisini çekmeyecekti tabikide.

İç çamaşırlarımla yatıyor olmama rağmen sıcak yine uyutmayacakmış gibiydi. Kahrolası ağustosun 8indeydik ve evimizde bir klima yoktu bile yoktu. Ben de Cole'u düşlemeye başladım. Beyaz atının üzerinde gelip beni bu iğrenç hayattan kurtarırken, ve um tabikide çıplak;)

SELAM.
Kafamda bir kurgu yok. YEEEEY. Minik bir hikaye olacak gibi ama bakalım, zaman gösterecek. Pek fazla Cole fanfic'i olmadığını farkettim, neredeyse hiç yok, o zaman ben bir tane yazayım dedim. Ne kadar yazabiliyorum orası tartışılır tabi :3
Cole'un yaşı fdjjddkjdcmdsdsmmsd şuan 24 yaşında fakat 17 yaşındaki biriyle 24 yaşındaki birini de yapmak istemedim pek, 22 yaşlarında birini de yazmak istemedim ee çünkü çünküsü yok 17-19 hoşuma giden bir aralık oldu, ZATEN Cole pek de 24 göstermiyor, değil mi ;(
Bu satırları yatağımda karlar ülkesi mısır gevreğimi yerken yazıyor olabilirim ama hey, eleştiriye açığım, yani sanırım :3
Görüş belirtilecek bir şey de yok ama görüşleriniz önemli.
Sizi
Seviyorm💛