Eve gider gitmez balkona geçtim. Balkonun en uç noktasındaki köşeye uzandım ve sırtımı duvara yaslayarak derin düşüncelerime bıraktım zihnimi. Selim'in sözleri kulağımda yankılanıyordu. Beni düşüncelere boğan da sözleriydi zaten.
Saçlarımı saldım. Böylelikle rüzgarda daha rahat uçabilecekti. Rüzgardan yüzüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına alarak rüzgarın yüzüme esmesine izin verdim. Rüzgar sert esiyordu ve bu bana huzur veriyordu.
Olduğum yerde sarsılmaya başladım. En ufak dikkatsizlik beni canımdan edebilirdi. Aşağıya bakıp ölüm diledim. İntihar edemezdim. Bu çok saçmaydı.. İçimde bilmediğim, anlayamadığım bir hüzün var. Ve bu hüzün beni bitiriyor, ne olduğunu bile bilmediğim hüzün beni BİTİRİYOR! BİTİYORUM..!!
Artık tahammülüm kalmadı. Daha fazla içimde tutamadığım gözyaşlarımı saldım. Yanağımdan dökülen ıslaklık ve sıcaklık yalnız yanağımı değil aynı zamanda içimi de ısıtıyor.
Sert esen rüzgarla daha çok sarsıldım bu sefer. Dayanacak gücüm kalmamıştı. Engel olamıyordum artık. Daha sert bir sarsılmayla birlikte havayı tüm vücudumda hissettim. Sonra da canımı acıtan dikenleri.. O dikenlerden kurtulamıyordum. Canım acıyordu ama bunu dile dökemiyordum. Ne ağzımı açabiliyordum ne de gözlerimi.. Karanlıktı her yer, kapkara.. Gözyaşlarımdan sonra bu sefer de ağzımdan akan kanımın sıcaklığını hissettim tenimde. Bu sıcaklık yakıyordu yüreğimi.. Rüzgarın esintisi kulağıma çarpıyordu. Bir süre sonra sadece rüzgarın esintisi değil, çevredeki çığlıklar da kulağıma çarpmaya başladı. Acı dolu, korku dolu çığlıklardı bunlar.. Vücudumda bir el hissettim sonunda. Dikenlerden kurtardı beni o el. Gözlerimi açıp ona bakmayı çok istiyordum. Ama yapamadım..
![](https://img.wattpad.com/cover/75849664-288-k353363.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK DİYE
Teen FictionAynı sınıfa giden iki gencin birliktelik ve uyumlarını anlatan dandik bir kurgudan ibaret olan hikayem aslında sürprizlere ev sahipliği de yapıyor. Her şey bir anda gelişmesine rağmen itiraflar bu kadar çabuk gün yüzüne çıkmayacak.