ŞAHESER#wattpad2017

1/4

Multimedya ; Araba çarpma Anı.

Bölüm şarkısı olarak ;

'Sezen Aksu Gitme' seçtim siz yine bilirsiniz...

İyi Okumalar...

Herdem'den

Haykırışlar,
Bağırmalar,
Ambulans siren sesleri hepsi başımı ağrıtıyordu.
Başımın yavaşca yerden kaldırıldığını hissettim.
Ve ardından içime dolan o koku.
Lavanta çiçeği ve amber kokusu.
Zorlukla gözlerimi açmaya çalıştım.
Olmuyordu! Kahretsin gözlerimi açamıyordum.
Yüzüm yanıyordu sanki alevler çıkıyordu içinden.
Birinin elimi tuttuğunu hissettim ve tüyleri ürperten o ses!
"Eğer ölürsen seni gebertirim küçük kız!" bu bir erkek sesiydi.
Ama kimdi?
Bilmiyordum.
Herşeyi duyduğumu anlatmak istercesine elimi tutan elini hafifçe sıkmaya çalıştım.
Hissetmiş olacak ki.
"Aferin sakın öleyim deme" dediğini duydum en son,
Bilincimi yavaşça kaybederken elimin elinin üstünden kaydığını hissettim ve son ses
"Sakın! Sakın ölme".. Gerisi karanlık...

Yazardan;

Genç adam ne yapacağını şaşırmış gibiydi.
Ambulansın geldiğini görünce kızın kafasını kaldırıp dizine koydu.
Suratı paramparçaydı.
Kan revan içinde kalmıştı.
Genç adam usulca fısıldadı genç kızın kulağına
"Eğer ölürsen seni gebertirim küçük kız" sonra burnuna gelen o koku çilek kokusu.
İçine çekti kokuyu...
Ardından elini tuttu genç kızın yanındayım dercesine.
Yüzüne bakmakta zorluk çekiyordu genç adam.
Elinde küçük bir kıpırdama hissedince bakışlarını hızla ellerine çevirdi, küçük kızın elini sıkmaya çalıştığını gördü.
Yüzünde bir gülümseme oluştu genç adamın.
"Aferin sakın öleyim deme" farkındaydı genç adam saçmaladığının.
Ama aklına başka birşey gelmiyordu.
Çaresizce genç kızın yüzüne bakıyordu.
Yüz denilebilirse tabi.
Genç kızın eli yavaşca elinden kayarken korkmuştu genç adam.
Elini daha çok sıkmaya başladı.
"Sakın! sakın ölme" dedi ardından eli yerle buluştu genç kızın.
Çaresizce bağırdı yanında ki hemşireye "ne bekliyorsunuz! Bilincini kaybetti " hemşireler aceleyle kızı sedyeye yerleştirdiler ve ambulansa bindirerek gözden kayboldular.
Genç adam ise dizlerinin üstüne çökmüş arkasından bakıyordu ambulansın.
Ne yapacaktı?
Nasıl hesabını verecekti?
"Bokmu vardı lan! Bokmu vardı son sürat gidiyorsun!" sinirle ayağa kalkarak arabasına bindi ve arabayı hastaneye doğru sürmeye başladı.

Elini o kadar sıkmıştı ki genç adam direksiyonu sıkan parmaklarının boğumları gözüküyordu.
Sinirle elini direksiyona vurmaya başladı.
"Kahretsin! " o sırada çalan telefonunun ekranına baktı.
Hizmetlileri arıyordu hızla açarak kulaklığı taktı.
"Mahir bey kızınız merdivenlerden düştü acile kaldırdık şuan yoğun bakımında hemen gelmeniz lazım" duydukları karşısında son sürat giden arabayı frene basarak durdu.
Etrafta bir ses duyuldu.
Arabanın durunca çıkardığı o acı ses!
Kulaklığı kulağından çıkararak günün ikinci şokunu yaşayan bu adam daha fazla dayanamadı.
"Yeter lan! Yeter! Yeter!" defalarca direksiyona vurdu karşısında direksiyon değilde bir canlı olsa şuan gerçekten hayata gözlerini yummuş olurdu.

Şimdi iki seçeneği vardı genç adamın ya kızına gidecekti.
Ya da çilek kıza...
Düşünmeye başladı..
Kızının ondan başka kimsesi yoktu.
Ama o çilek kızın bir ailesi vardı.
Bir anlık kararla arabayı boş yolda ani bir hareketle çevirerek yönünü değiştirdi.
Evet kızına gidiyordu....

****

Herdem'den

"Dur gitme! Lütfen beni bırakıp gitme!" haykırarak ağlıyordum tanımadığım ve sadece üstünde takım bir elbise olduğunu gördüğüm birinin peşinden.
Ama o gidiyordu...
Beni böyle paramparça bırakıp gidiyordu!
"Gitme!" boğazım yanıyordu.
Ama gitmemesi gerekiyordu.
Eğer giderse bir daha uyanamayacak gibiydim.
Eğer giderse mutluluğum sona erecek gibiydi.
Yavaşca toz bulut etrafı sarmaya başladı.
O bir adım attıkça etraf yıkılıyordu.
Cennet gibi olan bu yer gittikçe cehenneme dönüşüyordu.
"Yalvarırım gitme" dedim ama gitti gözden kayboldu.
Ben ise açılan bir kara koyun içine doğru düştüm...
Ve sonu yok olan bu koyun içinde
Hızla ilerliyordum.
O kadar hızlıydı ki nefes alamıyordum.
Gözlerim bile açılmıyordu.
Ses duydum...
"Lütfen gözlerini aç" diyordu biri
bu sarpın sesiydi, ama ben gözlerimi açamıyordum.
Tozdu heryer...
Onun geri gelmesi lazımdı..
O olmazsa uyanamazdım.
O olmazsa ben eski ben olamazdım.