အိမ္တံခါးအေ႐ွ႕ကေနထြက္ေတာ့Chanyeol Jong နဲ႔တည့့္တည့္တိုးေလ၏..
"Hyung...သြား..သြားေတာ့မွာလား.."
က်ေတာ့္ကိုၾကည့္တဲ့မ်က္ဝန္းတို႔ကလည္းဝမ္းနည္းမႈက္္ုိေဖာ္က်ဴးေနေသာမ်က္ဝန္းမ်ားျဖစ္ကာအသံ
တို႔ကလည္းတုန္ရီေနေလသည္..
မငိုၾကပါနဲ႔...က်ေတာ့္အတြက္...
က်ေတာ့္အတြက္ဘယ္သူကိုမွမငိုေစခ်င္တာ..
က်ေတာ္ေလာကႀကီးထဲကအၿပီးအပိုင္ထြက္သြား
ျခင္းမွမဟုတ္ပဲ...
Park အိမ္ေတာ္ဆိုတာ ကမၻာတစ္ခုမွမဟုတ္တာ..
ဘဝမွာ ၾကံဳေတြရတဲ့အေတြ႔အၾကံဳေတြထဲက
အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုလို႔ယူဆလို႔ရတာပဲ...
"Hyung..မသြားလို႔မရဘူးလား...က်ေတာ္အဘိုး
ကိုေျပာေပးပါ့မယ္..Hyung ကိုခြင့္လႊတ္ဖို႔ေလ.."
"Jong..Hyung..ဒီအိမ္ေတာ္ကပဲထြက္သြားတာပါ...hyung တို႔တစ္ေျမတည္းေပၚမွာ
တူတူေျခခ်ေနရအံုးမွာပဲ...ၿပီးေတာ့ ေသြးဆိုတာ
မေပ်ာက္ပါဘူးကြာ.."
Jong စိတ္မေကာင္းအရမ္းျဖစ္ေနမွာကိုသိလို႔
စိတ္သက္သာေစမယ့္စကားတို႔ကိုေရြးၿပီး
မ်က္ရည္တို႔ကိုထိန္း အသံတို႔ကိုမတုန္ေအာင္
စကားျပန္ေျပာရတာမလြယ္ပါဘူး...
"Hyung သြားေတာ့မယ္..."
Chanyeol league ကိုဆြဲလိုက္ကာလမ္းမထက္
က္ိုေျခလွမ္းေတြဦးတည္လိုက္တယ္..
အရင္က ကိုယ္ပိုင္ကား...
ဂိုေဒါင္ထဲမွာ က်ေတာ့္ကိုလြမ္းကာက်န္ရစ္ခဲ့ၿပီ..
က်ေတာ့္ကားမွမဟုတ္ေတာ့ပဲ...
ဘာမွမပိုင္ဆိုင္ေတာ့ပါဘူး...
က်ေတာ္မွာပိုင္တာ ကိုယ္ပိုင္လက္ေတြေျခေထာက္
ေတြနဲ႔ ဒီအဝတ္အိတ္တစ္ခုေလ..
ၿပီးေတာ့ Baekhyunne..~
ေနာက္ကေနလိုက္လာေသာ Jong ရဲ႕ေျခသံ
တစ္ခ်ိဳ႕ကိုၾကားလိုက္ရပါတယ္...
Jong Chanyeol ရဲ႕လက္ေမာင္းကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး
"Hyung...ဒီဟာယူသြားပါ...အကူအၫီလိုရင္
က်ေတာ့္ကိုဖုန္းဆက္ပါ...အခ်ိန္မေရြးေနာ္..."
YOU ARE READING
My Baby Baekhyunne(Completed)
FanfictionIf the sun were to rise in the west,my love would be unchanged forever.you will always have a special place in my heart.♡ ♡ Pls enjoy urself.... CB (yaoi)
