"အ...အား...စပ္...စပ္တယ္..hyung..."
"ခဏေလးၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း...Baekhyunne!!..
အသံမထြက္နဲ႔..."
က်ေတာ္ေအာ္လိုက္ေတာ့ Baekhyunne ကမ်ာ
မ်က္ရည္ေလးေတြဝဲၿပီးသူ႔လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြကိုကိုက္ထားေလသည္...
ေအာ္မိမွာဆိုး၍ျဖစ္မယ္...
ေဆးလိမ္းေနရင္းသူ႔ေျခသလံုးေပၚကအေရခြံစုတ္ကာေသြးေတြစို႔ေနေသာဒဏ္ရာေတြတစ္ခ်က္ထိလိုက္တိုင္း တုန္သြားတဲ့သူ႔ကိုယ္လံုးေလးကို
ၾကည့္ၿပီးက်ေတာ့္ပါမ်က္ရည္က်ရတယ္...
က်ေတာ္ေဒါသေတြအရမ္းထြက္ေနလို႔က်ေတာ့္
သူ႔ကိုေအာ္မိတာပါ...
သူ႔ရဲ႕အျပစ္ေပးခံထားရတဲ့ဒဏ္ရာေတြကက်ေတာ္
ရင္ကိုမီးတုတ္နဲ႔ထိုးေနသလို....
တကယ္ေဒါသထြက္ေနတာက်ေတာ့္အေမကို...
အိမ္ျပန္လာေတာ့...
Flash back..
"Baekhyunne...!!"
အခန္းထဲဝင္ဝင္လာျခင္းတြင္ Sofaေပၚမတ္တပ္ရပ္လက္ပိုက္ထားၿပီးေျခသလံုးတစ္ခုလံူးအနီေရာင္အေၾကာင္းအေၾကာင္းမ်ားအျပည့္...
က်ေတာ့္ကိုဝမ္းနည္းေနေသာမ်က္ဝန္းေလးမ်ား
ျဖင့္ျပန္ေငးၾကည့္ေလသည္...
က်ေတာ္သူ႔ကိ္ုယ္လံုးေလးကိုသိမ္းၾကံဳးဖက္လိုက္ၿပီး Sofa ေပၚကေနေပြ႔ေခၚေတာ့ကေလးကအ
တင္း႐ုန္းကန္ေလသည္...
"အင့္..ဒီေပၚကဆင္းလို႔မရဘူး...မဆင္းဘူး..."
သူ႔ေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္ က်ေတာ္တစ္ခ်က္ေၾကာင္သြားတယ္...
Sofa ေပၚကဘာလို႔ဆင္းလို႔မရတာလဲ...
Sofa ေပၚမွာလည္းစိ္ီးက်ေနေသာအရည္ေတြ..
ေၾကာက္အားလန္႔အားနဲ႔ ႐ွဴးေတြထြက္က်ထားတာျဖစ္လိမ့္မယ္...
အိမ္အကူအေဒၚႀကီး ေရာက္လာၿပီးက်ေတာ့္ကို
႐ွင္း ျပတယ္...
"သူေဌးကေတာ္ကအဲ့ဒီ sofaေပၚကမဆင္းနဲ႔လို႔
အျပစ္ေပးထားလို႔..."
YOU ARE READING
My Baby Baekhyunne(Completed)
FanfictionIf the sun were to rise in the west,my love would be unchanged forever.you will always have a special place in my heart.♡ ♡ Pls enjoy urself.... CB (yaoi)
