"Hindi ka naman kasi ganun kadaling makalimutan."
"Talaga?! Bakit naman?"
"'Di pa ba obvious? Kasi ang epal mo. Ang ingay mo. Paano kita makakalimutan kung araw-araw mong binubwisit 'yung buhay ko?"
"Harsh. Pero seryoso nga, Jihoon. Paano mo ako natagalan ng sampung taon?"
"Hm, I guess I've just gotten used with your bullshits."
"Ha-ha. Hindi na ako apektado sa mga masasakit mong salita hah! Yeah boi!"
"Ewan ko sa'yo Seungcheol. Tapusin mo muna 'yang homework mo bago ka magdadada d'yan."
"Sagutin mo muna ako!"
"Bakit? Nanliligaw ka ba?"
"Jihoon..."
"Haha. Biro lang."
"Pero paano kung manligaw nga ako?"
"Magpatuli ka muna."
"Tuli na ako oy! Gusto mo pa makita?!"
"Gago. Spare me the gore and hairy details please."
"Hahaha! Pero ayos lang naman sa'yo di ba?"
"Anong ayos dun?! Ipapakita mo talaga sa'kin 'yang lawit mo?!"
"What-Hindi! Jihoon naman eh."
"Can't understand you, Seungcheol. Muntanga ah. Ano bang ayos?"
"Ayos lang 'pag nanligaw ako..."
"Oo. Buhay mo nam-"
"...sa'yo?"
YOU ARE READING
Retrograde | Jicheol
Fanfiction"I suffer from short-term memory loss. But look Jihoon, I can remember things better with you. You're my mnemonic drug." | Jicheol Fanfic COMPLETED ©vousmecheols June 2016
