"Pulang Luha ng Gabi"
Nagmamadali ngunit buong ingat na naglalakad si Snow sa gitna ng dilim ng kanilang mansiyon upang ikandado ang pintuan. Mula sa ilaw ng poste ilang metro lang ang layo mula sa kanilang tahanan, nakita niya ang anino ng isang lalaking nagtatangkang pumasok sa bahay nila. Kanina pa sya napapaiyak ng tahimik sa matinding kaba at takot na nararamdaman niya.
Wala na syang mapaghingan ng tulong at naliligo na siya sa sariling pawis at dugo. Wala ng buhay ang lahat ng pamilya niya na nasa kaliwang palapag ng kanilang mansiyon, gayun din ang mga kasambahay nilang nag kalat ang dugo sa malawak nilang sala. Ang gwardiya naman ng kanilang mansiyon ang Salarin ng lahat na ito, kasama pa ang tatlong kasabwat sa pagnakaw ng kaniyang pamilya.
Siya nalang ang natira sa kanilang lahat. At Hindi niya kakayanin na pati siya ay maliligo sa sarili niyang dugo. Nauna ng lumabas ng bahay ang mga salarin. Ngunit sa kasamaang palad, sa pagmamadali niyang mailigtas ang sarili at makakalabas ng mansiyon at hindi sinasadyang makagawa siya ng ingay, dahilan para maalerto ang mga ito.
Ngayon at hirap na siyang makalabas ng kanilang mansiyon, kasama ng wala ng buhay nyang pamilya.
Mahina siyang napahagulhol ng iyak sa pagkawala ng pag asa. Ang mga kriminal at nag aabang sa labas at handa na siyang barilin sa uli. Hindi na siya alam ang kanyang gagawain. Takot na takot na siya. Basang basa na siya ng sariling niyang pawis, ng dugo at ng ------
"Huli ka!"---
Umalingaw sa pandinig niya ang nasasaktang boses. Ang pagtarak ng isang napa ka tulis na bagay at kitang kita ng mga inosente niyang mata na nahihirapan ng nakita ang paligid. Ang pag agos ng napakaraming dugo at nag hatid ng sakit sa kanyang puso at ulo. Nanghihina na siya. Di na niya kaya ang mga nangyayari hanngang bigla siyang napapaluhod at dinama ang lihim na pag iyak ng kanyang puso. Maya Maya at naririnig na niya ang mahinang tawa ng tagumpay. Dahan ahan napalingon siya dito.
"L-lolo" sambit niya at tiningnan ang giwardiya nilang puno ng dugo ang boung katawan at sa gilid at ang samurai ng ng lolo na ngayoy duguan at nanghihina na linigtas siya nito.
"L-lig-tas ... K-ka-na .... A-apo-o ko" at sa kahuli huli at nasilayan niya ang Napaka matamis na mga ngiti into sa mga labi bago tuluyang dumapa sa sahig at pumikit.
Malabo ang paningin napasandal sya sa pader at unti unti siyang nakarinig ng tunog ng ambulansya at ng pulisya. Pula at asul na liwanag ang kanyang nakikita sa may bintana nila at naririnig nga malakas na boses ng mga Tao at yabag na papalapit sa kinaroroonan niya.
"Andito siya!" Sigaw ng isang di kilalang tao.
At bago pa into makalapit sa kanya at tuluyan na siyang nawalan ng Malay.
WAKAS
YOU ARE READING
When My Heart Is In Vain
Short StoryONE SHOT STORY COMPILATION by: @coldqueenmotion plagiarism is a crime