Çocukluk Aşkı

~2.Bölüm~

Medya:Rüya'nin elbisesi

Gelen Mert miydi acaba?

"Gelebilir miyim,Rüya? Uyudun mu yoksa?"yengemin sesiydi.

"Gelebilirsin yengeciğim."dedim. Yengem içeri girdi.

"Bir şey mi oldu?"

"Uyuyamadımda seninle sohpet ederim diye geldim. Tabi istersen."

"İsterim. Abim uyudu mu?"

"Adam öküz bildiğin. Gece yatarken sancı filan giriyor,ben orada kıvranıyorum,o anca öküz gibi horluyor."dediğine ikimizde kıkırdadık.

"Ay şaka maka ben iki hafta sonra hala oluyorum."

"Evet canım."

"Yengem sabah benide kaldırda sana yardım edeyim. Yoruluyorsundur sen."

"Ben yorulmuyorum hatta bundan zevk alıyorum. Bi işi yaparken zevk almalısın ki sıkıcı gelmesin."

"Haklısın."

"Kapı sesi duymuştum. Sen mi çıktın?"

"Evet. Sofradaki muhabbet canımı sıktı."

"Neymiş benim birtanemin canını sıkan?"

"Sabah ki evlilik muhabbeti. Bu seferde Mert dedi annem. Ben gerçekten anlamıyorum. Millet kızını dizinin dibinden ayırmaz, bizimkinler verelim de kurtulalım peşindeler. Sanki yangından mal kaçırıyorlar."

"Deme öyle. Onlar seni seven biri ile mutlu olmanı istiyorlar. Mürvetini görmek hakları."

"Erken değil mi?"

"Annem abini yani benim öküz kocamı on sekiz yaşında doğurmuş. Ona göre sen on yıl geç kaldın."

"Annemin on beş yaşında evlendiğini bilmiyordum."

"Bugünün bombası ne?"

"Mert beni öptü."

"Ne?! Karşılık verdin mi?"

"Tabikide hayır. Ben Mert'i sevmiyorum."dedim. Yengem ayaklanarak kapıya yöneldi.

"Ama o sana deliler gibi aşık." dedi. Elimi yastığı alıp,attım ama yastığım kapıya çarpıp,yere düştü. Yastığımı yerden alıp, yatağa girdim. Derin bi uyku en çok ihtiyacım olan şeydi.

Birinin beni öpmesiyle uyandım. Dün beni öpen dudakların sahibiydi bu. Mert'ti. Konuşmaya başlayınca gözlerimi açmayıp, onu dinledim.

"Uyurken çok güzel görünüyorsun. Dün seni öptüğüm için özür dilerim. Sen istemiyordun. Seni üzmek istememiştim. Sadece o güzel dudaklarının tekrar benim dudaklarıma deymesini istemiştim. Seni kırdıysam affet beni."dedi. Sonrada odamın kapısı kapandı. Gözlerimi açıp, yattığım yerde dikeldim. Beni gerçekten seviyordu. Ama ben onu sevmiyordum. Ve Berk'te yaptığım hatayı Mert'te tekrarlamak istemiyorum. Yataktan kalkıp,dolabımı açtım. Çiçekleri nar rengi olan elbisemi çıkarıp,üstüme geçirdim. Beyaz babetlerimi ayağıma geçirip, makyaj masasına oturdum. Rimel ve eyeliner sürüp,aşağı indim.

"Herkese günaydın."dedim neşeli sesimle.

"Sana da günaydın,Rüya'cığım." dedi Nihal Teyze.

"Yengelerin bir tanesi abim, Hayal'i bırakmaya mı gitti?"

"Evette ne bu neşe?"

"Evleneceği için mutludur."dedi babam.

"Babacığm hayallerini yıkmak istemem ama ben kimseyle zorla evlenmem. Biriyle evlenmem gerekirse bu sevdiğim adam olur. Kimseyi sevmediğime göre ben evlenmiyorum. Size afiyet olsun."dedim. Telefonumu ve arabamın anahtarını alıp,evden çıktım. Kendimi arabaya attım. Sinirle direksiyona vurdum. Anahtarı kontağa takıp,çevirdim ve gaza bastım. Aslında Mert ile evlenmek istiyorum. Onu hâlâ seviyorum. Ama korkuyorum.