~22.Bölüm~

43 16 0
                                    

Sabah kalktığımda saat yediydi. Bugün işlerimi hallettikten sonra Mert ile zaman geçirecektim. Sonuçta bir hafta izni var. Yataktan kalkıp,geceliğimi çıkardım. Siyah kot pantolonum ile siyah straplez tişörtümü çıkardım. Çıkardıklarımı üstüme geçirdim. Siyah converslerimi ayağama geçirip,aynanın karşısına dikildim. Saçım hafif dalgalı olduğu içim ellemedim. Eyeliner ve rimel sürdüm. Güneş gözlüklerimi gözüme takıp,arabamın anahtarlarını aldım.

İş yerime-daha doğrusu eski iş yerime- gelince arabayı durdurdum. İçeri girdim. Gözlüğümü çıkarıp,Serap'ın yanına ilerledim.

"Hoşgeldiniz,Rüya Hanım."

"Hoş buldum,Serap. Berk odasında mı?"

"Berk Bey biraz önce toplantıdan çıktı. Şu an odasında istirahat ediyor. Sizi bekliyor muydu?"

"Hayır. Sürpriz yapacağım."dedim ve Berk'in odasına ilerledim. Kapıyı çaldım.

"Gel."içeri girdim.

"Rüya,sen buralara uray mıydın?"

"Aşk olsun,Berk. N'aber? Banu ile nasıl gidiyor?"

"Evlenme teklifi ettim."

"Ne cevap verdi?"

"Evet dedi. Zaman kaybetmek istemiyoruz. Haftaya düğün var."

"Çok sevindim. Peki,Melisa? İyi anlaşabiliyor mu,yengesiyle?"

"Anlaşmak ne kelime? Kardeş gibiler."

"Ee,o zaman baya kolay olacak."

"Aynen öyle. Sen neden gelmiştin?"

"Eşyalarımı toplamam lazım."

"E,sen niye zahmet ettin,ben söylerdim çocuklara,toplardı onlar?"

"Sana ne,Berk? Belki ben gelmek istedim. Çocukluk arkadaşımı görmek istedim. Ne yapacaksın?"dedim. Yanına gittim. Arkasından sıkıca sarıldım.

"Neşen yerinde galiba?"

"Bilmem. Öyle mi? Her neyse. Ben eski odama gidiyorum eşyalarımı toplayacağım."dedim ve kapıya yöneldim. Başımın dönmesiyle kapıya tutundum.

"Rüya,iyi misin? Su filan ister misin?"

"Tamam. İyiyim. Hadi ben kaçtım."diyip,odadan çıktım. Kendi odama girdim. Burayı özleyeceğim. Yerde duran boş koliyi alıp,eşyalarımı koymaya başladım.

Eşyalarımı toparlarken elime hamilelik testi geçti. Şaşırmıştım. Ne anlama geliyordu bu? Bir işaret miydi yoksa? Yoksa baş dönmelerim,o yüzden miydi? Odamda ki banyoya girip,testi yaptım. Beklemeye başladım. Gerçekten olabilir miydi? Hamile olabilir miydim? Biraz bekledikten sonra teste baktım. Yok artık! Çift çizgi! Hamileyim! Gülümsedim. İlk önce Mert öğrenmeli. Banyodan çıkıp,eşyalarımı toplamaya devam ettim.

İşim bitince kolinin ağzını batladım. Telefonumu alıp,Serap'ı aradım.

"Efendim,Rüya Hanım?"

"Serap,Serkan'ı hemen benim odama yolla."

"Peki,Rüya Hanım."dedikten sonra telefonu kapattı. Kapı çalınca bakışlarımı kapıya çevirdim.

"Gel Serkan,gel."dedim. Serkan içeri girdi.

"Beni çağırmışsınız,Rüya Hanım."

"Serkan,bu koliyi arabama kadar getirir misin? Fazla ağırda. Yani bana göre."bundan sonra kendime dikkat etmem gerek. Sonuçta iki canlıyım.

"Tabi. Hemen."dedi ve koliyi aldı. Beraber arabaya doğru ilerledik. Serkan,koliyi bagaja koyunca ona dönüp "Teşekkür ederim."dedim.

"Önemli değil. İnşallah daha güzel projelerde karşılaşırız."

Çocukluk AşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin